Torakoskopija
| Torakoskopija | |
|---|---|
 Torakoskopski prikazi ogromnog medijastinalnog limfangioma pre operacije. | |
| Specijalnost | pulmologija |
| ICD-9-CM | 34.21 |
| MeSH | D013906 |
| OPS-301 code | 1-691.0 |
Torakoskopija je minimalno invazivna vidoasistirana dijagnostička i terapijska medicinska procedura koja uključuje pregled, biopsiju, resekciju promena i/ili drenažu patološkog sadržaja ili masa unutar pleuralne šupljine.[1] Torakoskopija se može obaviti pod opštom anestezijom ili pod sedatirajućom lokalnom anestezijom.[2]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Torakoskopiju je prvi izveo Sir Francis Cruise iz bolnice Mater Misericordiae Hospital u Dablinu u saradnji sa dr Semjuelom Gordonom 1865. godine.[3]
Metodu je potom usavršio Hans Kristijan Jakobej, švedski internista 1910. godine za lečenje tuberkuloznih intratorakalnih adhezija. Ona je za pregled grudnog koša koristio cistoskop, i tako uz pomoć njega sopstvenu tehniku razvijao narednih dvadeset godina.
Danas se torakoskopija izvodi pomoću specijalizovanih torakoskopa, instrumenta koji uključuju izvor svetlosti i sočiva za gledanje i mogu imati otvore kroz koje se drugi instrumenti mogu ubaciti u svrhu uzorkovanja (biopsija) ili uklanjanja tkiva i drugih manipulacija.
Oprema i tehnika[uredi | uredi izvor]
Oprema[uredi | uredi izvor]
Postoje dve različite vrste pleuroskopa:
- Kruti (rigidni) pleuroskop
Kruti pleuroskop uključuje ksenonski izvor svetlosti, endoskopsku kameru koja prenosi sliku do okulara teleskopa i video kameru. Obezbeđuje različite uglove vida, kako direktne tako i kose (30-50 stepeni). Trokari dolaze u različitim prečnicima (3-13 mm). Tradicionalna veličina pinceta pomoću kojih se dobijaju biopsije je 5 mm. Međutim, klešta za biopsiju od 3 mm imaju isti učinak onom koji se dobija konvencionalnim kleštima.
Glavne indikacije za upotrebu krutog pleuroskopa su zarobljena pluća, liza debelih adhezija, empijem i pneumotoraks.[4] Ovi pacijenti mogu biti upućeni torakalnom hirurgu na torakoskopsku operaciju uz pomoć video zapisa.
- Polukruti (semirigidni) pleuroskop
Polukruti pleuroskop je sličan video bronhoskopu. Sastoji se od drške sa pleuroskopom dužine 27 cm i prečnika 7 mm. Prvih 22 cm pleuroskopa je kruto, sa dodatnim fleksibilnim delom opsegom od 5 cm na distalnom kraju. Fleksibilnim krajem se upravlja preko regulatora na dršci, slično fleksibilnom bronhoskopu. Radni kanal od 2,8 mm prihvata instrumente kao što su klešta za biopsiju i igle. Ovim pleuroskopm izvodi se ina procedura
Razmatranja o pristupu[uredi | uredi izvor]
Da bi se pripremio za torakoskopiju, pulmolog može da ukloni 500 ml tečnosti iz pleuralnog prostora kroz torakocentezu i izazove pneumotoraks pre umetanja trokara. Alternativno, pulmolog može napraviti interkostalni rez koji omogućava nesmetanu aspiraciju tečnosti kada se trokar ubaci.[5]
Ako se sumnja na malignitet, pravi se jedan rez na koži u približno petom do sedmom međurebarnom prostoru duž bočnog zida grudnog koša zahvaćenog hemitoraksa. Pleuralna tečnost se evakuiše i dobijaju se uslovi za pleuralnu biopsiju. Ako se postupak izvodi da bi se vizuelizovale plućne bule na vrhu pluća, poželjniji je rez u četvrtom međurebarnom prostoru.
Medicinska torakoskopija se obično izvodi tehnikom jednostruke punkcije, ali se može koristiti i tehnika dvostruke punkcije. Kod obe metode, pulmolog vizualizuje pleuralni prostor krutim ili polukrutim pleuroskopom. Kada se uđe u pleuralnu šupljinu, moguća je skoro potpuna vizualizacija parijetalne šupljine; ali se ne vidi samo zadnja i medijastinalna strana pluća.
Tehnika jednostruke punkcije[uredi | uredi izvor]
Tehnikom jednostruke punkcije pulmolog ubacuje pomoćne instrumente kroz radni kanal pleuroskopa. Parietalne pleuralne biopsije, na primer, mogu se uraditi korišćenjem osvetljenih pinceta kroz jednu ulaznu tačku.[6]
Da bi se ušla u pleuralnu šupljinu, pravi se rez na koži prečnika od 8 do 10 mm paralelno sa odabranim međurebarnim prostorom u odnosu na koji se centriraa otvor. Tupa disekcija se zatim izvodi ravnim makazama do parijetalne pleure. Trokar se lagano gurne kroz secirani put; uz umereni pritisak, i postepeno se gura kroz pleuru.
Sva preostala tečnost u pleuri se aspirira pomoću tupe fleksibilne cevčice koja se dovodi kroz navlaku troakara. Cev je obično manja od prostora napravljenog u pleuralnom prostoru da bi postojala mogućnost da vazduhu uđe u torakalnu šupljinu i izazove pneumotoraks.
Tehnika dvostruke punkcije[uredi | uredi izvor]
Sa tehnikom dvostruke punkcije, operater pravi, pored već opisanog prvog, drugi manji rez duž drugog međurebarnog prostora, što omogućava umetanje pleuralnog trokara za pomoćne instrumente. Drugi trokar je manji, prečnka samo 5 mm, i stoga je potreban rez od 5 mm. Tehnika dvostruke punkcije se obično koristi kada postoji potreba za:[7]
- lizom teških adhezija,
- kontrolu krvarenja,
- usisavanje velikih količina pleuralne tečnosti,
- obavljanjem biopsije visceralne pleure.
Za biopsije parietalne pleure uzimaju se uzorci i abnormalne i pleure normalnog izgleda. Obično sa načini 4-6 biopsija sumnjivih lezija za postavljanje pravilne dijagnoze. Kada se sumnja na malignitet, a endoskopski nalazi nisu specifični, broj biopsija treba povećati na 10-12 .[8]
Kada je procedura završena, grudna cev se ubacuje kroz prvobitno mesto reza. Pluća se lagano ponovo proširuju povezivanjem grudnog koša sa uređajem za usisavanje. U slučaju zarobljenih pluća, operater ima mogućnost postavljanja normalne grudne cevi sa ili bez usisavanja ili postavljanja tunelskog drena u grudi za ambulantno lečenje.
Videoasistirana torakoskopska hirurgija[uredi | uredi izvor]
Videoasistirana torakoskopska hirurgija (VATS) definiše se kao minimalna invazivna endoskopska metoda u hirurgiji koja se izvodi koordinacijom ruke i oka hirurga uz pomoć video veze.[9]
Intervencije u grudnom košu koje se izvode tehnikama koja podrazumevaju direktnu vizuelizaciju operativnog polja kroz mini torakotomiju, uz pomoć torakoskopa, ne spadaju u videoasistiranu torakoskopsku hirurgiju.
Za razliku od konvencionalna hirurgije koja omogućava trodimenzionalni vid u operativnom polju čime se ostvaruje povratna sprega između oka i ruke kao i taktilni osećaj koji hirurgu omogućava fine menevre prilikom disekcije hilarnih struktura, videoasistirana torakoskopska hirurgija zahteva razvoj potpuno novih veština. Informacije sa operativnog polja su uglavnom vizuelne a slika je dvodimenzionalna. Što od hirurga zateva uvežbevanje koordinacija oka i ruku jer su često instrumenti izvan vidnog polja, a takođe i dvodimenzionalni video prikaz mora pretvoren u trdimenzionalnu anatomiju oprativnog polja.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Medical Thoracoscopy: Overview, Periprocedural Care, Technique”. 2021-07-08.
- ^ Colt HG. Thoracoscopy: window to the pleural space. Chest. 1999 Nov. 116(5):1409-15.
- ^ Clinical Reports of Rare Cases, occurring in the Whitworth and Harwicke Hospitals. By Samuel Gordon. Dublin Quarterly Journal of Medical Science Feb 1, 1866
- ^ Lee P, Colt HG. State of the art: pleuroscopy. J Thorac Oncol. 2007 Jul. 2(7):663-70.
- ^ Shannon, E Burke (2021-07-08). „Approach Considerations - Medical Thoracoscopy: Overview, Periprocedural Care, Technique”. emedicine.medscape.com.
- ^ Shannon, E Burke (2021-07-08). „Single-Puncture Technique - Medical Thoracoscopy: Overview, Periprocedural Care, Technique”. emedicine.medscape.com.
- ^ Shannon, E Burke (2021-07-08). „Double-Puncture Technique - Medical Thoracoscopy: Overview, Periprocedural Care, Technique”. emedicine.medscape.com.
- ^ Simoff M, Sterman D, Ernst A. Thoracic Endoscopy: Advances in Interventional Pulmonology. Malden, MA: Blackwell Publishing; 2006.
- ^ Video Assisted Thoracic Surgery Guidelines for practise, training and procedure development, Society of Cardiothoracic Surgeons of Great Britain and Ireland, 2004.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
| Državne | |
|---|---|
| Ostale | |
