Fakultet muzičke umetnosti Univerziteta umetnosti u Beogradu
| Muzička akademija | |
 | |
| Tip | Državni fakultet |
|---|---|
| Osnivanje | 31. mart 1937. |
| Afilijacija | Univerzitet umetnosti u Beogradu |
| Dekan | Ljiljana Nestorovska |
| Nastavno osoblje | 202 |
| Broj studenata | 1100 |
| Broj odseka | 13 katedri |
| Lokacija | Beograd, Srbija |
| Veb-sajt | fmu.bg.ac.rs |
 | |
Fakultet muzičke umetnosti u Beogradu, osnovan je kao Muzička akademija ukazom Ministarstva prosvete donetim 31. marta 1937. godine. Svečanost otvaranja i osvećenja upriličena je 21. novembra iste godine. Utemeljenjem ove ustanove zaokružen je sistem muzičkog školovanja u Srbiji.[1]
Istorijat
[uredi | uredi izvor]Aprilski rat 1941. godine obustavio je nastavu. Prvi diplomci svoj završni ispit obavili su u okupiranoj zemlji, sa značajnim zakašnjenjem zbog bombardovanja. Mada Akademija tokom ratnih godina formalno nije prekinula da radi, bilo je to vreme vegetiranja jer je zgrada bila oštećena bombardovanjem, pojedini nastavnici bili su u zarobljeništvu ili ih je proganjala okupatorska vlast, studenti su odvođeni na prisilni rad, nije bilo ogreva, vlastodršci su pokušavali da se mešaju u njen rad. Tadašnji rektori Akademije, Petar Konjović i kasnije Stevan Hristić, imali su složen zadatak da organizuju minimum postojanja i aktivnosti u uslovima koji su se neprekidno pogoršavali. U školskoj 1943/1944. godini nijedan student nije diplomirao, a redovna nastava bila je onemogućena sve do marta 1945. godine, kada je u oslobođenom Beogradu obnovljena delatnost Akademije.[1]
Posle 1945. godine, odlukom Povereništva prosvete, a po ugledu na tadašnji sovjetski sistem muzičkog školstva, izvršena je prva od mnogobrojnih reformi organizacione strukture Akademije. Niži razredi srednje škole priključeni su Pripremnoj školi, a trajanje viših razreda produženo je na sedam godina. Međutim, već 1948. godine, u dogovoru sa drugim srodnim institucijama u Zagrebu i Ljubljani, sačinjeni su novi nastavni planovi, sa ponovnim razdvajanjem srednjeg (četvorogodišnjeg) i visokog obrazovanja (u trajanju od četiri i pet godina, u zavisnosti od odseka). Do novih promena došlo je 1955. godine kada su administrativno razdvojene Srednja muzička škola „Josip Slavenski“ i Muzička akademija, da bi se potom ova priključila asocijaciji drugih visokih umetničkih škola, pa je tako 1957. godine osnovana Umetnička akademija. Iste godine na Muzičkoj akademiji uvedene su poslediplomske studije. Novi odseci i odeljenja osnovani su u Novom Sadu i Nišu 1962. godine, čime su postavljeni temelji za razvoj visokog muzičkog školstva u ovim gradovima. Akademija je 1973. godine promenila ime u Fakultet muzičke umetnosti, istovremeno sa drugim umetničkim školama, kao i njihovom asocijacijom, koja je dobila status samostalnog beogradskog Univerziteta umetnosti. Od 1985. godine na Fakultetu postoji mogućnost sticanja stepena doktora nauka iz oblasti muzikologije, etnomuzikologije, muzičke teorije i pedagogije. Na katedri za kompoziciju nastava je osavremenjena otvaranjem elektronskog studija. Posebnu vrednost ima bibliotečki fond Fakulteta koji uključuje preko 110.000 naslova knjiga, časopisa, nota, ploča i diskova. U Kragujevcu je od školske 1998/1999. godine započelo sa radom istureno odeljenje Fakulteta, koje od 2002/2003. preraslo u samostalan Filološko-umetnički fakultet.[1]
Ansambli FMU
[uredi | uredi izvor]U radu Fakulteta muzičke umetnosti vrlo važnu ulogu dobila je delatnost studentskih ansambala - simfonijskog orkestra i velikog hora, kao i niza kamernih, među kojima su najznačajniji Akademski ženski hor „Collegium musicum“ i gudački kamerni orkestar koji je po svom osnivaču i prvom dirigentu poneo ime Dušana Skovrana (danas samostalni profesionalni ansambl), a zapažena je delatnost i kamerne opere FMU.[1]
Opšte informacije
[uredi | uredi izvor]Fakultet deluje u sastavu Univerziteta umetnosti u Beogradu, a organizaciono je razvrstan u trinaest katedri:[2]
- Katedra za kompoziciju i orkestraciju
- Katedra za dirigovanje
- Katedra za solo pevanje
- Katedra za klavir
- Katedra za gudačke instrumente
- Katedra za duvačke instrumente
- Katedra za muzikologiju
- Katedra za muzičku teoriju
- Katedra za solfeđo i muzičku pedagogiju
- Katedra za kamernu muziku
- Poliinstrumentalna katedra (za čembalo, orgulje, harfu, gitaru i udaraljke)
- Katedra za etnomuzikologiju
- Katedra za džez i popularnu muziku[2]
Izdvojeno je Odeljenje komplementarnih naučno-stručnih disciplina, a Fakultet angažuje i gostujuće profesore.
Nastava na FMU obuhvata 25 različitih studijskih programa i organizuje se na svim nivoima studija - osnovnim, diplomskim i doktorskim u poljima umetnosti i društveno-humanističkih nauka. Za sedam decenija rada na osnovnim studijama FMU diplomirala su 4252 studenata, a diplome poslediplomskih studija ponelo je 639 magistara umetnosti ili nauka, dodeljeno je 66 specijalističkih diploma i promovisano 14 doktora nauka. Nastavnički kolegijum Fakulteta danas čini 180 nastavnika i saradnika. Od školske 2006/2007. godine organizacija rada Fakulteta prilagođena je standardima Bolonjske konvencije.[1]
Osnivači
[uredi | uredi izvor]Stručnu komisiju koja je postavila temelje ove institucije, činili su kompozitor i muzikolog Kosta Manojlović, prvi rektor Akademije, kompozitor i dirigent Stevan Hristić i violinista i kompozitor Petar Stojanović, dok je za administrativnog direktora postavljen kompozitor i dirigent Jovan Bandur. Oni su izradili nastavne planove i programe za studije na sedam odseka: za kompoziciju i dirigovanje, solo pevanje, klavir, violinu, violončelo, pozorišnu umetnost i nastavnike muzike. Obezbeđeni su početni materijalni uslovi - zgrada, biblioteka i instrumenti.[1]
Akademija je imala osam odseka.[3]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g d đ „FMU, istorijat”. Arhivirano iz originala 08. 06. 2017. g. Pristupljeno 14. 06. 2017.
- ^ a b „FMU, katedre”. Arhivirano iz originala 10. 09. 2013. g. Pristupljeno 24. 11. 2013.
- ^ "Politika", 22. dec. 1938
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
- Fakultet muzičke umetnosti u Beogradu (jezik: srpski), (jezik: engleski)
- Nadam se da će ministar videti gde studenti vežbaju („Politika”, 13. jun 2017)
