Hariton Lukić
| Hariton | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 21. novembar 1960. |
| Mesto rođenja | Seoce, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 15. jun 1999. (38 god.) |
| Mesto smrti | Prizren, SR Jugoslavija |
Hariton[a] (Seoce, 21. novembar 1960 — Prizren, 15. jun 1999) je monah Srpske pravoslavne crkve koji je stradao za vreme rata na Kosovu i Metohiji.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Radoslav Lukić rođen je u selu Seoce kod Kuršumlije u radničko-seljačkoj porodici sa mnogo dece, nagoveštavajući samim danom rođenja arhangelsku vatrenost u službi i ljubavi prema Bogu. Otac mu se zvao Budimir (1928–1973), a majka Milka (1929–1975). Na krštenju dobio je ime Radoslav. Svoj monaški put je započeo u manastiru Crna Reka, kod Ribarića, 1995. godine. Nakon dve godine, još uvek kao iskušenik, premešten je, od strane episkopa raško-prizrenskog Artemija, u manastir Svetih Arhangela kod Prizrena, koji je tada bio u obnovi. Zamonašen je 1998. godine, a to je bilo prvo monašenje u manastiru Svetih Arhangela posle 550 godina.[2]
Otmica i stradanje[uredi | uredi izvor]
Neposredno nakon ulaska nemačkih snaga KFOR-a na Kosmet, pripadnici terorističke organizacije OVK kidnapovali su oca Haritona, 15. juna 1999. godine. Zločinci su ga uhvatili na očigled vojnika KFOR-a koji nisu preduzeli ništa da zločin spreče, dok je otac Hariton odvođen na mesto mučenja i stradanja.[2]
Nakon više od godinu dana traganja za njim, Komisija za ekshumaciju nestalih i kidnapovanih Srba pronašla je izmasakrirano i obezglavljeno telo monaha Haritona, 8. avgusta 2000. godine, u neobeleženom grobu, na groblju albanskog sela Tusus, kod Prizrena. Prema izveštaju veštaka, glava je odsečena oštrim predmetom, polomljena mu je kičma, nekoliko rebara i kosti leve ruke, a nedostaje i nekoliko kičmenih pršljenova. Telo je nađeno u njegovoj monaškoj mantiji i džemperu, a uz njega su istražitelji pronašli i njegovu ličnu kartu i brojanicu. Utvrđeno je da su mu prsluk i džemper rasečeni sa prednje strane i u predelu srca, što je ukazivalo na to da je ocu Haritonu stomak bio rasporen i da je izboden nožem u predelu srca. Nakon masakra koji je nad mučenikom Haritonom izvršen, odsečena mu je glava. Glava monaha Haritona još uvek nije nađena. Nedaleko od njegovog tela pronađena su i tela nekoliko Srba postradalih u isto vreme. Svi dokazi, kao i izveštaj veštaka, predati su istražiteljima Međunarodnog suda za ratne zločine u Hagu ali sud ništa nije preduzeo.[2]
Kanonizacija[uredi | uredi izvor]
Na mnogim medijskim portalima u maju 2016. godine mogla se pronaći vest:
"Monah Hariton je kao Prepodobni novomučenik Hariton Kosovski pribrojan Saboru Svetih odlukom Sabora igumana Eparhije raško-prizrenske u egzilu, dana 16. maja 2016. godine, u manastiru Svetog Jovana Krstitelja u Ljuljacima. Za datum njegovog spomena određen je 28. septembar (po starom kalendaru) tj. 11. oktobar (po novom kalendaru). Istoga dana je i spomen Prepodobnog Haritona Ispovednika, svetitelja po kome je otac Hariton dobio svoje monaško ime."[3]
Međutim, Eparhija raško-prizrenska u egzilu nije kanonski priznata ni od jedne pomesne pravoslavne crkve. Shodno tome, Hariton nije zvanično kanonizovan za svetitelja, iako ga narod zbog njegovog mučeničkog stradanja slavi kao takvog.
Napomene[uredi | uredi izvor]
- ^ Svetovno Radoslav Lukić.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Hramom slave oca Haritona
- ^ a b v „Sveti mučenik Hariton Arhangelski”. Arhivirano iz originala 16. 04. 2021. g. Pristupljeno 12. 01. 2017.
- ^ Kanonizacija Svetog Haritona Kosovskog