Šablon:IČ-Hram Svetog Save u Beogradu

Hram Svetog Save

Hram Svetog Save u Beogradu najveći je srpski pravoslavni hram i predstavlja najveću pravoslavnu crkvu na svijetu koja je u upotrebi. Nalazi se u opštini Vračar, na istočnom dijelu Svetosavskog platoa. Planirano je da bude sjedište episkopije i glavni saborni hram Srpske pravoslavne crkve. Posvećen je Svetom Savi, osnivaču Srpske pravoslavne crkve i jednoj od najznačajnijih ličnosti u srpskoj istoriji.

Sagrađen je na pretpostavljenom mjestu groba Svetog Save, gdje su spaljene njegove mošti. Veliki vezir Kodža Sinan-paša naredio je da se kovčeg sa Savinim moštima prenese iz manastira Mileševa u Beograd, gdje ga je 1595. godine stavio na lomaču i spalio. Međutim, tačno mjesto spaljivanja nije utvrđeno sa sigurnošću. Ideja za izgradnju Hrama potekla je u 19. vijeku od strane Matije Bana. Odbor za izgradnju hrama, na čelu sa patrijarhom Varnavom, 1930. godine, odabrao je arhitekte Bogdana Nestorovića i Aleksandra Deroka kojima će biti povjerena izrada projekta. Odluka je donijeta nakon drugog održanog konkursa, u razdoblju od 1926. do 1927. godine. Na ovom novom konkursu, na kojem se nisu dodijeljivale prva i treća nagrada, Nestorović je dobio nagradu za drugo mjesto, a zatim je kasnije odlučeno da mu se u izradi projekta pridruži i Deroko. Odluka je smatrana iznenađujućom i podstakla je veliku javnu debatu u tadašnjoj Jugoslaviji. Novi planirani izgled hrama odstupao je od smjernica konkursa koje su izdate 1926. godine i hram je trebalo da po dimenzijama i arhitekturi replicira Aja Sofiju. Kamen temeljac je položen 1935. godine. a eksterijer hrama je završen 2004. godine. Od tada do danas izvode se radovi na uređenju enterijera. Živopisanje središnjeg dijela hrama izvedeno je u tehnici mozaika, za šta je bila zaslužna Ruska akademija umjetnosti, a ono je trajalo od 2016. do 2020. godine.