Džordž Lojd Hodžiz
Džordž Lojd Hodžiz | |
|---|---|
 Nepoznati umetnik, Džordž Lojd Hodžiz, oko 1840. godine | |
| Datum rođenja | 1790 |
| Mesto rođenja | Old Abi, Limerik, Ujedinjeno Kraljevstvo, danas Republika Irska |
| Datum smrti | 14. decembar 1862. (71/72 god.) |
| Mesto smrti | Brajton, Ujedinjeno Kraljevstvo |
Džordž Lojd Hodžiz (engl. George Lloyd Hodges; 1790, Old Abi, Limerik, Ujedinjeno Kraljevstvo (danas Republika Irska) - 14. decembar 1862, Brajton, Ujedinjeno Kraljevstvo) bio je britanski oficir i diplomata.
Poreklo i vojnička karijera[uredi | uredi izvor]
Bio je najstariji sin Džordža Tomasa Hodžiza iz Abija u okrugu Limerik u današnjoj Irskoj. U britansku vojsku se prijavio 1806. godine, učestvovao je od 1810. do 1814. godine u vojnim operacijama na Pirinejskom poluostrvu i u bitkama kod Katr Bra i kod Vaterloa.[1] Zapovedao je odredom britanskih dobrovoljaca koji su se 1832. borili u korist povratka na presto zakonite kraljice Portugalije Marije de Glorije protiv snaga koje su podržavale uzurpatora Dom Migela. Hodžizov odred ratovao je pod zapovedništvom kraljičinog oca, Dom Pedra, bivšeg cara Brazila. Istakao se tokom juriša na grad Porto 29. septembra 1832. godine. O svom učešću u ovim događajima Hodžiz je u Londonu 1833. objavio memoare pod nazivom Povest o ekspediciji u Portugaliju 1832. godine, po zapovesti Njegovog carskog visočanstva Dom Pedra, vojvode od Braganse (engl. Narrative of the Expedition to Portugal in 1832, under the orders of His Imperial Majesty Dom Pedro, Duke of Braganza, London, 1833).
Boravak u Srbiji (1837—1839)[uredi | uredi izvor]
Hodžiz je nedugo zatim dobio vitešku titulu. Diplomatsku karijeru je započeo na Balkanu. Imenovan je 30. januara 1837. za prvog britanskog konzula u Srbiji, tada autonomnoj kneževini u sastavu Osmanskog carstva.[2] Hodžiz je 14. maja iz austrijskog Zemuna prešao u Beograd, a knezu Milošu Obrenoviću je u predao akreditivno pismo u Kragujevcu 3. juna 1837. čime su zvanično uspostavljeni diplomatski odnosi između Velike Britanije i Srbije[3][4]. Krajem te iste godine, 15. decembra, Hodžiz je unapređen u rang generalnog konzula.
U Kneževini Srbiji Hodžesov zadatak je bio da radi na suzbijanju uticaja Rusije[5][6], a to je, delimično, pokušavao da ostvari i uklanjanjem uzroka nezadovoljstva turskom upravom. Brzo se sprijateljio sa knezom Milošem Obrenovićem sa kojim je uspostavio neobično bliske odnose.[7] Knez je u to vreme bio suočen sa ruskim i osmanskim pritiscima da prihvati ustav i ograničenje kneževske vlasti. Ruska zvanična politika je podržavala ustavobranitelje, Miloševe političke protivnike, koji su imali simpatije i kneginje Ljubice i Miloševog brata Jevrema. Hodžiz je pokušavao da izmiri Miloša sa kneginjom, Jevremom i jednim od vođa ustavobranitelja Tomom Vučićem Perišićem, a Miloša je molio da utiče na stišavanje komešanja u Bosni, koji su dalje krunili osmansku vlast[4]. Zauzvrat, konzul je knezu neumereno obećavao britansku podršku, dok je Miloš, pritisnut ruskim zahtevima, u ponudama britanskog konzula video slamku spasa[8]. Posle donošenja Turskog ustava 1838. Milošu je redovno viđanje sa Hodžizom onemogućeno, ali se knez i dalje povremeno obraćao britanskom diplomati za savet[7].
Hodžiz je Srbiju napustio u maju 1839. u strahu od mogućih problema[7]. Njegova politika bila je neuspešna, knez Miloš je ubrzo bio prisiljen da abdicira i napusti Srbiju, a ruski uticaj je ojačao[9].
Kasnija diplomatska karijera[uredi | uredi izvor]
Na mesto generalnog konzula u Egiptu postavljen je 1. oktobra 1839. godine.[10] Karijeru diplomate nastavio je kada je 11. maja 1841. postavljen na mesto generalnog konzula za Donju Saksoniju i za Carske slobodne gradove Hamburg, Bremen i Libek.[11]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ 'Obituary of Eminent Persons', Illustrated London News, 31 January 1863, p. 126.
- ^ Šablon:LondonGazette
- ^ Rastović 2001, str. 1914.
- ^ a b Ristić 2001, str. 22.
- ^ Rastović 2001, str. 1914–1915.
- ^ Ristić 2001, str. 21–22.
- ^ a b v Rastović 2001, str. 1915.
- ^ Ristić 2001, str. 23.
- ^ Ristić 2001, str. 23–24.
- ^ Šablon:LondonGazette
- ^ Šablon:LondonGazette
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Rastović, Aleksandar (2012). Britansko-srpski odnosi 1837-1914. godine, Teme 4. Niš.
- Ristić, Ljubodrag P. (2008). Velika Britanija i Srbija (1858—1862). Beograd: Balkanološki institut SANU.
- „Sir George Lloyd Hodges, K.C.B.”. The Gentleman's Magazine and Historical Review. XIV (214): 517. January—June 1863. Pristupljeno 05. 7. 2009. Proverite vrednost paramet(a)ra za datum:
|date=(pomoć) - Cavendish, Francis W. H.; Hertslet, Edward (1857). The Foreign Office List and Diplomatic and Consular Year Book. London: Harrison and Sons. str. 59. Pristupljeno 07. 7. 2009.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
http://www.srbinside.rs/?p=2007
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
