Dimitrije Gerasimović
| Dimitrije Gerasimović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 15. avgust 1855. |
| Mesto rođenja | Baroševac, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 26. mart 1906. |
| Mesto smrti | Rim, Kraljevina Italija |
| Prebivalište | Kraljevina Srbija |
| Nacionalnost | Srbin |
| Naučni rad | |
| Institucija | Vojna bolnica u Beogradu |
Dimitrije Gerasimović (Baroševac, 15. avgust 1855 — 26. mart 1906, Rim) bio je srpski lekar, sanitetski pukovnik, učesnik oslobodilačkih ratova Kneževine Srbije od 1876—1878. godine, upravnik Vojne bolnice u Beogradu, autor brojnih vrednih dela iz oblasti medicine.[1]
Život i karijera[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1855. godine u selu Baroševac, kod Lazarevca, srez kolubarski, okrug beogradski, od oca Gligorija Gerasimovića (1829–1898), sveštenika u Baroševcu. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu. Nakon što je Prvu mušku gimnaziju u Beogradu, završio 1872. godine, školovao se na velikoj školui u Beogradu do 1875. godine
Kao državni pitomac Dimitrije je studirao medicinu na Medicinskom fakultetu u Beču, na kome je diplomirao 1883. godine. Kao student, prekidao je školovanje kako bi učestvovao u ratovima koje je Knežavina Srbija vodila od 1876. do 1878. godine.
Nakon povratka sa studija medicine u Srbiju, radio je prvo kao sreski lekar i fizikus u Grockoj a zatim u Knjaževcu.
U brak sa Kosarom Grujić (1861–1925), ćerkom Jelene i Jevrema Grujića, rodom iz Darosave 1884. godine. Dimitrije je sa Kosarom izrodio troje dece, sinove Ivana (1885–1953) i Jevrema (1887–1943) i kćer Slavku (1890–1958).[2]
Nakon što je stekao čin rezervnog kapetana druge klase, 1884. godine preveden je u vojnoj službu, kao lekar u jedinicama, a zatim kao šef sanitetskog odseka Ađutantskog odeljenja Komande aktivne vojske. U čin kapetana prve klase unapređen je 1889. godine, a naredne godine u čin medicinskog majora. Godine 1898. unapređen je u čin sanitetskog potpukovnika.[2]
Tokom 1885. godine Dimitrije je učestvovao u srpsko-bugarskom ratu. Po završetku rata 1886. godine poslat je u Hajnrihov zavod u Beču da nauči kako se izrađuje vakcina protiv besnila, za potrebe osnivanja Pasterovog zavoda u Nišu.[2]
U dva navrata bio je upravnik Vojne bolnice u Beogradu,[3] a od 1903. godine obavljao je dužnost načelnik saniteta u Ministarstvu vojnom.
Delo[uredi | uredi izvor]
Dimitrije Gerasimović je bio predavač na Vojnoj akademiji i član Glavnog odbora Društva Crvenog krsta. Objavio je brojna vredna dela i dao značajan doprinos unapređenju Srpskog vojnog saniteta.[3]
Za vreme služenja u vojsci bio je starešina u resornom ministarstvu, lekar prvog bataljona Prvog moravskog puka, u Inžinjerijskoj komandi stalnog štaba u Nišu, lekar Dunavskog pešadijskog puka, lekar sedmog bataljona Dunavskog pešadijskog puka, lekara Vojne bolnice u Beogradu. U dva navrata biran je i za upravnika Vojne bolnice. Zatim je radio kao vrđilac dužnosti, a kasnije i kao načelnik sanitetskog odeljenja Ađutantskog odeljenja Komande aktivne vojske. Godine 1900. postavljen je za zdravstvenog referenta Dunavske divizijske oblasti.[2]
Poseban doprinos Dimitrije Gerasimović do je razvoju zdravstvene službe u Srbiji. Od 1903. godine, sa činom sanitetskog pukovnika, obavlja je funkciju načelnika sanitetskih službi u Ministarstvu vojske (do smrti). Bio je jedan od retkih vojnih lekara koji su se školovali u inostranstvu za neke od grana preventivne medicine. Stečena znanja posvetio je prevenciji i zalagao se za sprovođenje higijenskih i protivepidemijskih mera u kasarnama i vojnim ustanovama u cilju sprečavanja širenja zaraznih bolesti, posebno tuberkuloze.[2]
Priznanja[uredi | uredi izvor]
Dimitrije Gerasimović je za svoj rad u vojsci odlikovan brojnim ordenima.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Vlad. Stanojević: Istorija zdravstvene službe u Srbiji (rukopis), Arhiv SANU, Rukopisno odeljenje, Beograd, br. 13339, 393–423.
- ^ a b v g d „Dimitrije Gerasimović (Baroševac, 15. 8. 1855 - Rim, 26. 3. 1906) | PDF”. Scribd (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-04-04.
- ^ a b Grupa autora, Upravnici Vojne bolnici od 1844–1930, Dimitrije Gerasimović, biografija, U: VOJNOMEDICINSKA AKADEMIJA 170 GODINA. Monografija,, Beograd, MEDIJA CENTAR „ODBRANA”
