Melvin Daglas

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Melvin Daglas
Daglas oko 1939.godine
Lični podaci
Puno imeMelvin Eduard Heselberg
Datum rođenja(1901-04-05)5. april 1901.
Mesto rođenjaMejkon, Džordžija, SAD
Datum smrti4. avgust 1981.(1981-08-04) (80 god.)
Mesto smrtiNjujork, SAD
Veza do IMDb-a

Melvin Eduard Heselberg (engl. Melvyn Edouard Hesselberg; 5. april 1901 — 4. avgust 1981) poznatiji kao Melvin Daglas (engl. Melvyn Douglas), bio je američki glumac.

Daglas je postao poznat 30-ih godina kada je igrao glavne uloge u nekoliko filmova, među kojima je možda najpoznatiji romantična komedija „Ninočka“ gde je igrao uz Gretu Garbo. Daglas se kasnije okrenuo ozbiljnijim ulogama kao što su one za koje je nagrađen nagradom Oskar, „Had“ (1963) i „Dobrodošli gospodine Čens“ (1979).

Detinjstvo i mladost[uredi | uredi izvor]

Daglas je rođen u Mejkonu, Džordžija, kao sin Lene Prisile (devojačko Šakelford) i Eduarda Gregorija Heselberga, koncertnog pijaniste i kompozitora, inače nemačko-jevrejskog imigranta iz Rige, Letonija, tada delu Rusije. Njegova majka, poreklom iz Tenesija, je bila protestantkinja i potomak engleskih puritanaca i separatista koji su jedrenjakom The Mayflower (glog) stigli iz Plimuta u Novi Svet 1620. godine. Bilo je 102 putnika[1][2] Njegov deda po majci, Džordž Šakelford, bio je general i veteran Građanskog rata.[3]

Daglas u svojoj autobiografiji, „Vidimo se u filmovima“ (1987), piše da nije bio svestan svog jevrejskog porekla sve do kasnijeg odrastanja „Nisam znao za moj nehrišćanski deo ličnosti sve do svojih tinejdžerskih dana“. Bila je to njegova ujna, sa očeve strane koja mu je rekla tu „istinu“ kada je imao 14 godina. On piše kako joj se „divio bespogovorno“, a zauzvrat ona se prema njemu ponašala kao prema svom sinu. Iako je njegov otac predavao muziku na nekoliko koledža u SAD i Kanadi, Daglas nije stekao diplomu ni srednje škole. Preuzeo je prezime bake po majci i postao poznat kao Melvin Daglas.

Karijera[uredi | uredi izvor]

Daglas je razvio svoju karijeru u Šekspirovom repertoaru još kao tinejdžer. Osnovao je teatar na otvorenom u Čikagu. Imao je dugu pozorišnu, filmsku i televizijsku karijeru kao glavni glumac, koja se proteže od uloge na Brodveju u predstavi „Sada ili nikada“ (zajedno sa svojom budućom ženom Helen Gahagan) pa sve do nekoliko dana pred smrt. Daglas je igrao zajedno sa Borisom Karlofom i Čarlsom Lotonom u zlobnom horor klasiku iz 1932. godine „The Old Dark House“.

Bio je heroj u filmu „The Vampire Bat“ (1932) i sofisticirani junak u filmu „She Married Her Boss“ (1935). Igrao je sa Džoan Kraford u nekoliko filmova, među kojima je najpoznatiji „Lice jedne žene“ (1941), a sa Gretom Garbo u tri filma: „As You Desire Me“ (1932), „Ninočka“ (1939) i u njenom poslednjem filmu „Žena sa dva lica“ (1941). Jedna od njegovih najsimpatičnijih uloga je uloga pažljivog oca u filmu „Kapetan hrabrost“ (1937).

Tokom Drugog svetskog rata, Daglas je najpre igrao direktora Umetničkog odbora u Kancelariji za civilnu odbranu a zatim je služio i u vojsci SAD. Vratio se tumačeći nešto zrelije uloge u „More trave“ i „Mr. Blandings Builds His Dream House“. Ostvario je svoj muzički debi 1959 kao kapetan Bojl u tragikomičnom mjuziklu „Džuno“ Marka Blictajna, baziranom na delu Šona O’Kejsija Juno and the Paycock.

Od novembra 1952. do januara 1953. godine Daglas je igrao u detektivskom šou „Steve Randall“ na televizijskoj mreži „„DuMont““ koji je potom prebačen na televiziju CBS. U leto 1953. godine postao je voditelj televizijske igre „Blind Date“. U leto 1959. bio je narator 12 epizoda antologijske zapadnjačke televizijske serije „Frontier Justice“, u produkciji Dika Pauela i njegove televizije „Four Star Television“.

Kako je Daglas stario dobijao je ozbiljnije uloge starijih osoba i očeva, u filmovima kao što su „Had“ (1963) za koji je dobio Oskara za najbolju epizodnu mušku ulogu, „The Americanization of Emily“ (1964), epizodi serije „The Fugitive“ (1966), „I Never Sang for My Father“ (1970) za koji je nominovan za Oskara za najbolju glavnu mušku ulogu, i „Kandidat“ (1972). Drugog Oskara za najbolju epizodnu ulogu dobio je za komediju-dramu „Dobro došli, gospodine Čens“ (1979). Kao dodatak nagradi Oskar, Daglas je osvojio i nagradu Toni za glavnu ulogu u predstavi „The Best Man“ (1960) Gor Vidala, i nagradu Emi za svoju rolu u „Do Not Go Gentle Into That Good Night“.

Daglasova poslednja uloga bila je u filmu „Ghost Story“ (1981). Nije uspeo da dovrši svoju ulogu u filmu „The Hot Touch“ (1982) pre svoje smrti. Daglas ima dve zvezde na Holivudskoj stazi slavnih, jednu za filmove na broju 6423 Hollywood Blvd, a drugu za rad na televiziji na broju 6601 Hollywood Blvd.

Privatan život[uredi | uredi izvor]

Daglas je bio kratko oženjen sa umetnicom Rozalind Hajtauer, sa kojom je imao jedno dete, Gregorija Heselberga rođenog 1926. godine. Heselberg koji je inače umetnik je otac glumice Ilejn Daglas.

1931. godine Daglas se oženio glumicom i političarkom Helen Gahagan. Iste godine njih dvoje su otputovali u Evropu gde su bili "prestravljeni francuskim i nemačkim antisemitizmom. Kao rezultat toga postali su bespogovorni antifašisti, podržavajući Demokratsku stranka i reizbor Ruzvelta za predsednika SAD. Kao kongresmenka u čak tri mandata, Helen je bila protivkandidata Ričardu Niksonu za mestu u Senatu SAD kao predstavnik Kalifornije 1950. godine.

Nikson je optužio Gahaganovu da je meka prema komunizmu jer je bila opozicija Odboru Predstavničkog doma za antiameričke aktivnosti. Bila je Gahaganova ta koja je popularisala Niksonov nadimak "Tricky Dick". Daglas i Gahagan su imali dvoje dece: Pitera Gahagana Daglasa (1933) i Meri Helen Daglas (1938). Par je bio u braku sve do Helenine smrti 1980. od kancera. Melvin Daglas je preminuo sledeće godine, 1981. godine u 80-oj godini, od upale pluća i srčanih problema u Njujorku.

Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]

Godine 1967. postao je tek peti glumac koji je osvojio trostruku krunu glume, tj.nagrade Oskar, Toni i Emi.

Pozorišne uloge[uredi | uredi izvor]

  • A Free Soul (1928) kao Ajs Vilfong
  • Tonight or Never (1930) kao nepoznati džentlmen
  • No More Ladies (1934) kao Šeridan Voren
  • Two Blind Mice (1949) kao Tomi Tarston
  • The Bird Cage (1950) kao Volim Vilijams
  • Glad Tidings (1951) kao Stiv Vitni
  • Time Out for Ginger (1952) kao Hauard Kerol
  • Inherit the Wind (1955) kao Henri Dramond
  • The Gang's All Here (1959) kao Grifit. P. Hejstings
  • The Best Man (1960) kao Vilijam Rasel
  • Spofford (1967) kao Spoford

Filmografija[uredi | uredi izvor]

  • 1931 Tonight or Never - Džim Flečer
  • 1932 Prestige - Kapetan Andre Verlen
  • 1932 The Wiser Sex - Dejvid Rolf
  • 1932 - The Broken Wing - Filip Marvin
  • 1932 - As You Desire Me - Konte Bruno Vareli
  • 1933 The Vampire Bat Karl - Bretšnajder
  • 1933 Nagana - Dr. Valter Tradnor
  • Counsellor at Law Roy Darwin
  • 1934 Woman in the Dark Tony Robson
  • Dangerous Corner Charles Stanton
  • 1935 She Married Her Boss Richard Barclay
  • Mary Burns, Fugitive Barton Powell
  • Annie Oakley Jeff Hogarth
  • 1936 The Gorgeous Hussy John Randolph
  • Theodora Goes Wild Michael Grant
  • 1937 Captains Courageous Mr. Cheyne
  • I Met Him in Paris George Potter
  • Angel Anthony 'Tony' Halton
  • 1938 There's Always a Woman William Reardon
  • The Toy Wife George Sartoris
  • Fast Company Joel Sloane
  • That Certain Age Vincent Bullitt
  • The Shining Hour Henry Linden
  • 1939 Tell No Tales Michael Cassidy
  • Ninotchka Leon
  • 1940 Too Many Husbands Henry Lowndes
  • Third Finger, Left Hand Jeff Thompson
  • This Thing Called Love Tice Collins
  • 1941 That Uncertain Feeling Larry Baker
  • A Woman's Face Dr. Gustaf Segert
  • Our Wife Jerome 'Jerry' Marvin
  • 1942 We Were Dancing Nicholas Eugen August Wolfgang 'Nikki' Prax
  • They All Kissed the Bride Michael 'Mike' Holmes
  • 1943 Three Hearts for Julia Jeff Seabrook
  • 1947 The Sea of Grass Brice Chamberlain
  • The Guilt of Janet Ames Smithfield 'Smitty' Cobb
  • 1948 Mr. Blandings Builds His Dream House Bill Cole
  • 1949 A Woman's Secret Luke Jordan
  • The Great Sinner Armand de Glasse
  • The Philco-Goodyear Television Playhouse Richard Gordon episode: The Five Lives of Richard Gordon
  • 1950 Lux Video Theatre James Strickland episode: To Thine Own Self
  • Pulitzer Prize Playhouse Eugene Morgan
  • Martin Luther Cooper episode: The Magnificent Ambersons
  • episode: Mrs. January and Mr. Ex
  • 1951 My Forbidden Past Paul Beaurevel
  • On the Loose (1951 film) Frank Bradley
  • 1952 Celanese Theatre Archduke Rudolph von Hapsburg episode: Reunion in Vienna
  • Steve Randall Steve Randall 12 episodes
  • 1955 The Ford Television Theatre George Manners episode: Letters Marked Personal
  • 1955-1956 The Alcoa Hour Charles Turner
  • Jim Conway episode: Man on a Tiger
  • episode: Thunder in Washington
  • 1957-1958 The United States Steel Hour Census Taker
  • Dr. Victor Payson
  • Narrator episode: Second Chance
  • episode: The Hill Wife
  • 1957-1959 Playhouse 90 General Parker
  • Ansel Gibbs
  • Stalin
  • Howard Hoagland episode: Judgement at Nuremberg
  • episode: The Return of Ansel Gibbs
  • episode: The Plot to Kill Stalin
  • episode: The Greer Case
  • 1959 Frontier Justice Host 11 episodes
  • 1960 Sunday Showcase Mark Twain episode: Our American Heritage: Shadow of a Soldier
  • 1962 Billy Budd The Dansker
  • 1963 Ben Casey Burton Strang episode: Rage Against the Dying Light
  • Hud Homer Bannon Academy Award for Best Supporting Actor
  • Laurel Award for Top Male Supporting Performance
  • National Board of Review Award for Best Supporting Actor
  • Nominated-Golden Globe Award for Best Supporting Actor - Motion Picture
  • Bob Hope Presents the Chrysler Theatre Pat Konke episode: A Killing at Sundial
  • 1964 Advance to the Rear Col. Claude Brackenbury
  • The Americanization of Emily Adm. William Jessup Nominated-Laurel Award for Best Supporting Performance, Male
  • 1965 Rapture Frederick Larbaud
  • Once Upon a Tractor Martin
  • Inherit the Wind Henry Drummond Nominated-Primetime Emmy Award for Outstanding Lead Actor in a Miniseries or a Movie
  • 1966 The Fugitive (TV series) Mark Ryder episode: The 2130
  • Lamp at Midnight Galileo Galilei
  • 1967 Hotel (1967 film) Warren Trent
  • CBS Playhouse Peter Schermann episode: Do Not Go Gentle Into That Good Night
  • Primetime Emmy Award for Outstanding Lead Actor in a Miniseries or a Movie
  • 1968 Companions in Nightmare Dr. Lawrence Strelson
  • 1970 I Never Sang for My Father Tom Garrison New York Film Critics Circle Award for Best Actor (2nd place)
  • Nominated-Academy Award for Best Actor
  • Nominated-Golden Globe Award for Best Actor - Motion Picture Drama
  • Nominated-Laurel Award for Best Dramatic Performance, Male
  • Hunters Are for Killing (TV film) Keller Floran
  • 1971 Death Takes a Holiday Judge Earl Chapman
  • 1972 The Candidate John J. McKay
  • Circle of Fear Grandpa episode: House of Evil
  • Two Is a Happy Number Joseph Provo
  • 1973 The Going Up of David Lev (TV film) Grandfather
  • 1975 Benjamin Franklin (TV miniseries) Benjamin Franklin
  • 1976 The Tenant Monsieur Zy
  • 1977 Twilight's Last Gleaming Zachariah Guthrie
  • Intimate Strangers (1977 film) Donald's father
  • ABC Weekend Special Grandpa Doc episode: Portrait of Grandpa Doc
  • 1979 The Seduction of Joe Tynan Senator Birney
  • Being There Benjamin Rand Academy Award for Best Supporting Actor
  • Golden Globe Award for Best Supporting Actor - Motion Picture
  • Los Angeles Film Critics Association Award for Best Supporting Actor
  • National Society of Film Critics Award for Best Supporting Actor (2nd place)
  • New York Film Critics Circle Award for Best Supporting Actor
  • 1980 The Changeling Senator Joe Carmichael Nominated-Saturn Award for Best Supporting Actor
  • Tell Me a Riddle David
  • 1981 Ghost Story Dr. John Jaffrey
  • The Hot Touch Max Reich

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Nissenson, Hugh (18. 1. 1987). „He Almost Made Garbo Laugh”. The New York Times. Pristupljeno 28. 12. 2013. 
  2. ^ „1[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 06. 12. 2007. g. Pristupljeno 28. 12. 2013.  Sukob URL—vikiveza (pomoć)
  3. ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 01. 11. 2011. g. Pristupljeno 28. 12. 2013. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Melvin Daglas na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Мелвин_Даглас&oldid=26043669”