Crkva Svetog Save u Hanoveru
| Crkva Svetog Save u Hanoveru | |
|---|---|
| Srpska pravoslavna crkva u Hanoveru | |
 | |
| Osnovni podaci | |
| Jurisdikcija | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija diseldorfska i njemačka |
| Osnivanje | 1993 |
| Osnivač | Srpska pravoslavna crkva |
| Posvećen | Spaljivanje moštiju svetog Save |
| Mesto | Hanover |
| Država | Nemačka |
Crkva Svetog Save u Hanoveru je srpska pravoslavna crkva u glavnom gradu Hanover pokrajina Donja Saksonija na severu Nemačke. Izgrađena je od 1993. do 2000. godine. Hram je posvećen Spaljivanju moštiju svetog Save.[1]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Prvi Srbi koji su živeli u Hanoveru navedeni su na popisu iz 1902. godine za vreme Nemačkog carstvoa. Bila je to porodica Klimenta Kosarčeva. Posle Prvog svetskog rata u gradu je živela i srpska porodica Jovanović sa dvoje dece. Posle Osnabrika, grad Hanover je jedno od prvih važnih mesta Srpske pravoslavne crkve u Nemačkoj. Srpsku pravoslavnu crkvu u Donjoj Saksoniji predstavljaju tri kongregacije u Hanoveru, Osnabriku i Lingenu. Po završetku Drugog svetskog rata 1945. godine, mnogi Srbi su se našli u Hanoveru i Donjoj Saksoniji. Većina njih, bivših pripadnika Vojske Kraljevine Jugoslavije, tokom rata su deportovani kao Ratni zarobljenici na prinudni rad. Mnogi od ovih zarobljenika bili su uglavnom oficiri koji su bili internirani u logoru za ratne zarobljenike u Osnabriku i koji su došli u Hanover nakon završetka rata.
Među njima je bio i Jeromonah Dositej (Obradović), koji je bio prvi srpski sveštenik u Hanoveru od 1945. do 1958. godine. Dositej je bio zarobljen od Nemaca i posle kapitulacije se našao u Hanoveru. Kasnije je emigrirao u Severna Severnu Ameriku. Prva Liturgija se, odslužila, odmah po završetku Drugog svetskog rata 1945. godine, u jednoj od engleskih kasarni.[2]
Istorija crkvene opštine[uredi | uredi izvor]
Početak radova i zemljište za hram Svetog Save u Hanoveru osvetio je Vaseljenski patrijarh Vartolomej I, a temelje Episkop Konstantin Đokić. Malo osvećenje obavio je 1995. godine Patrijarh srpski Irinej, tada Episkop niški, a veliko osvećenje blaženopočivši Patrijarh srpski Pavle 2000. godine.[3]
Srpski pravoslavni hram posvećen Svetom Savi u Hanoveru posećuju i one etničke grupe koje u Hanoveru nemaju svoju crkvu, a to su Eritrejci, Kopti, Etiopljani, arapski hrišćani. Na bogosluženju, pored srpskog, u upotrebi je i nemački jezik, jer ima mnogo Nemaca koji su prešli i prelaze u Pravoslavlje, pa i nepoznavanje srpskog jezika nije prepreka za učešće u crkvenom životu i u bogosluženju. [4]
Arhitektura[uredi | uredi izvor]
Krstokupolna crkva je projektovana u obliku trikonhosa i izgrađena je u tradicionalnom srpsko-vizantijskom arhitektonskom stilu po projektu poznatog beogradskog arhitekte Predraga Ristića. U osnovi grčkog krsta, sa polukružnom oltarskom apsidom na istoku i centralnom kružnom kupolom koja se uzdiže iznad tambura u sredini Brod crkve. Glavni ulaz u crkvu je na zapadnoj strani i povezan je sa parohiskim domom preko staklenog atrijuma. Na južnoj strani je još jedan ulaz u crkvu. U namesništvu se nalazi stan i kancelarija za sveštenika kao i parohijska sala.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Mediji vezani za članak Crkva Svetog Save u Hanoveru na Vikimedijinoj ostavi
