Crkva Uspenja Presvete Bogorodice u Ražani

Crkva Uspenja Presvete Bogorodice
Crkva Uspenja Presvete Bogorodice
	Crkva Uspenja Presvete Bogorodice u Ražani
Osnovni podaci
Status	hrišćanska pravoslavna bogomolja
Tip	crkva
Jurisdikcija	Srpska pravoslavna crkva
Eparhija	Eparhija žička
Osnivanje	1890.
Osnivač	Srpska pravoslavna crkva
Lokacija
Mesto	Ražana, selo Mrčići Opština Kosjerić
Država	Srbija

Crkva Uspenja Presvete Bogorodice u Ražani^[a] podignuta je u periodu od 1890. do 1900. godine. Pripada Eparhiji žičkoj Srpske pravoslavne crkve. Crkva je osveštana vladičanskim osvećenjem od episkopa žičkog Hrizostoma, 13. septembra 2009. godine. Tom prilikom odlikovao je Radmila Jevtovića, najvišim odlikovanjem Srpske pravoslavne crkve, ordenom Svetoga Save.^[3]

Istorijat crkve[uredi | uredi izvor]

Izgradnjom crkve posvećene Uspenju Presvete Bogorodice^[4], pristupilo se odlukom crkvenog odbora od 8. juna 1890. godine o nabavci potrebnog građevinskog materijala i potpisivanjem ugovora sa izvođačima. Istvremeno sa gradnjom crkve, crkveni odbor u Ražani starao se i za formiranje parohije ražanske u Ražani. U tom smislu slata je molba Episkopu žičkom da se pri Kapeli u Ražani osnuje i parohija. Gradnja hrama je završena u jesen 1900. godine, dok je unutrašnje uređenje trajalo još neko vreme. Hram je do pola ozidan kamenom a od pola ciglom.

Posle izgradnje zvonare od strane majstora Obrena Tripkovića, kupljeno je zvono teško 320 kilograma, a priložnik zvona bio je Petronije Sandić iz Radanovaca. To prvo zvono, Austrijanci su u Prvom svetskom ratu uzeli i pretopili za ratne potrebe.

U porti crkve sahranjen je Svetomir Đukić (1882—1960), divizijski general Kraljevine Jugoslavije i osnivač srpskog i jugoslovenskog olimpizma, rodom iz Ražane.

Veće i manje popravke na crkvi[uredi | uredi izvor]

Pored toga što su Austrijanci oteli zvono i odneli, unutrašnjost hrama je pretrpeo velika oštećenja. Tokom vremena, za vreme službovanja više paroha Ražanskih, sagrađen je parohijski dom i kupljeno je novo crkveno zvono kao poklon od parohijana o čemu stoji na njemu zapisano sledeće:

Livnica,Balkon-Beograd, za večitu uspomenu izginulim i pomrlim ratnicima Opštine Ražanske i Radanovačke, u toku ratova 1912.1918 godine.

Drugi svetski rat je takođe doneo veliku materijalnu štetu crkvi i parohijskom domu. Posle rata parohijski dom je popravljen i uvedena je struja, ograđena je porta i zasanjeni borovi. Podignute su sve sporedne zgrade koje su bile potrebne i unutrašnjost hrama osvežena.

U crkvi su urađene četiri freske Jevanđelista, rad Janka Brošića, naivnog umetnika iz Oparića. Takođe je izidana trpezarija sa zvonikom.

Velika obnova[uredi | uredi izvor]

Dolaskom u parohiju sveštenika Ivana Terzića, 24. oktobra 1999. godine, a i inicijativom parohijana rešilo se da se pristupi obnovi, tada oronule crkve. Suma koja je u startu skupljena bila je dovoljna da se počne, ali ni izbliza dovoljna da se dovrši obnova hrama. Sa željom Radmila Jevtovića, rodom iz Ražane, da prihvati na sebe obavezu da finansijki podrži kompletnu obnovu, sama obnova dobija novi zamah.

Zidovi su kompletno obijeni i spolja i iznutra, potkopani, ponovo omalterisani spolja i iznutra, promenjen je pod i uvedeno podno grejanje. Krov je kompletno promenjen i prepokriven bakrom. Bela, prvobitna fasada promenjena je u crvenu, simbolično, kao boja Žiče. Urađena je drenaža, kompletno su promenjene instalacije. Kada su radovi bili završeni što se tiče grubih radova, pristupilo se finijim radovima i ulepšavanju. Naručen je nov ikonostas, kao dar Ministarstva vera, rad duborezca iz Lelića, Ljubana Marića. Ikone na ikonostasu radila je Jelena Hinić, ikonopisac iz Beograda. Naredne tri godine, crkvu je živopisao Miodrag Šumarac uz pomoć Bojane i Nebojše Kešelj.