Aleksandar Marton
| Aleksandar Marton | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 24. februar 1976. |
| Mesto rođenja | Zrenjanin, SFRJ |
| Politička karijera | |
| Politička stranka | Liga socijaldemokrata Vojvodine |
Aleksandar Marton (Zrenjanin, 24. februar 1976) je srpski političar, portparol Lige socijaldemokrata Vojvodine i poslanik u Skupštini Autonomne pokrajine Vojvodine. Bio je predsednik Skupštine grada Zrenjanina. Ima jednog sina.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Portparol Lige socijaldemokrata Vojvodine i predsednik Udruženja antifašista Zrenjanina.
Postaje član Lige socijaldemokrata Vojvodine 1996. godine i obavlja niz odgovornih funkcija u stranci. Potpredsednik je Lige socijaldemokrata Vojvodine od 14. decembra 2008. godine. U tri navrata je biran na funkciju odbornika u Skupštini opštine Zrenjanin. Od februara 2007. godine do juna 2008. godine poslanik je u Narodnoj skupštini Republike Srbije. Od 3. juna 2008. godine do jula 2012. godine bio je na funkciji predsednika Skupštine grada Zrenjanina. Na izborima za Poslanika u Skupštini Autonomne pokrajine Vojvodine maja 2012. godine izabran je za poslanika po većinskom modelu. U izbornoj jedinici 17 Zrenjanin 2 pobedio je, u drugom izbornom krugu, kandidata SNS Zlatanu Ankić, osvojivši 63% glasova. Potpredsednik je odbora za kulturu i nauku Skupštine Autonomne pokrajine Vojvodine, te član odbora Skupštine za odnose sa odborima Narodne Skupštine Srbije.[1]
U pet navrata biran za odbornika Skupštine grada Zrenjanina.
Zvanje politikologa stekao na Fakultetu za evropske pravno političke studije u Novom Sadu.
Dobitnik je nagrade za mir „Nikola Tesla“ nezavisne Lige za mir iz Esena, koju mu je uručio poznati srpski reditelj i fotograf Nikola Radošević.[2]
Tokom 2009. godine u nekoliko navrata se našao u žiži javnosti. Deo javnosti mu je zamerio što se sastao sa delegacijom hrvatskog udruženja „Vukovar 1991“ i podržao njihovu inicijativu o postavljanju spomen-ploča u selima Stajićevo i Begejci, u kojima su tokom jugoslovenskih ratova bili smešteni hrvatski zarobljenici[3][4][5][6][7]. Zamerena mu je i izjava da izgradnja Srpske pravoslavne crkve u naselju Bagljaš treba da sačeka prolazak svetske ekonomske krize[3][4][5][6][7].
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Poslaničke grupe”. Skupština Vojvodine. Pristupljeno 26. 9. 2012.
- ^ Predsednik zrenjaninske gradske skupštine dobitnik nagrade "Nikola Tesla" - Radio-televizija Vojvodine
- ^ a b B., M (7. 11. 2009). „Marton preživeo glasanje”. Blic. Pristupljeno 21. 3. 2010.
- ^ a b „Pretnje Aleksandru Martonu”. B92. 5. 8. 2009. Pristupljeno 21. 3. 2010.
- ^ a b Pašić, Sl (18. 8. 2009). „Ligaš baš preterao”. Večernje Novosti. Pristupljeno 21. 3. 2010.[mrtva veza]
- ^ a b Pudar, M (6. 8. 2009). „Ličnost dana: Aleksandar Marton”. Danas. Pristupljeno 21. 3. 2010.
- ^ a b Pašić, Sl (10. 11. 2009). „Traže vanredne izbore”. Večernje Novosti. Pristupljeno 21. 3. 2010.[mrtva veza]