Ana Piksiades

Ana Piksiades
Ana Piksiades
	Ana Piksiades na njenoj prvoj samostalnoj izložbi slika i grafika u Narodnom muzeju u Bačkom Petrovcu (1956). Piksiades je žena koja drži buket cveća
Lični podaci
Datum rođenja	6. april 1924.
Mesto rođenja	Kisač, Kraljevina SHS
Datum smrti	11. jul 2004. (80 god.)
Mesto smrti	Bratislava, Slovačka

Ana Piksiades (svk. Anna Pixiadesová; Kisač, 6. april 1924 — Bratislava, 11. jul 2004) bila je slovačka likovna umetnica, likovni pedagog i ilustrator.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Ana Piksiades bila je jedna od najistaknutijih i najuglednijih profesionalnih umetnika vojvođanskih Slovaka druge polovine 20. veka.

Završila je Školu za primenjene umetnosti u Herceg Novom 1955. godine, a od 1956. do 1958. svoj umetnički talenat usavršavala je na Akademiji likovnih umetnosti u Pragu u klasi profesora Maksa Švabinskog, poput Zuske Medveđove pre nje.

Prvu samostalnu izložbu imala je 1956. godine u Slovačkom Narodnom muzeju u Bačkom Petrovcu, a godinu dana kasnije usledile su samostalne izložbe u Kisaču, Aradcu i Padini. Prvi put se predstavila čehoslovačkoj publici u Bratislavi 1958. godine (Galerija Dielo - Slovački fond likovnih umetnosti) i u Martinu. Intenzivna izložbena aktivnost nastavila se u Ulcinju, Puli, Staroj Pazovi, Vršcu, Beogradu, itd.

Godine 1967. ponovo je posetila Čehoslovačku i organizovala niz izložbi (Pještjani, Senjica, Martin, Banska Bistrica, Trenčin, Partizanske). I sledeće, 1968. godine, izlaže u Čehoslovačkoj (Brezova, Hodonjin i Prag).

Od samostalnih izložbi u inostranstvu treba izdvojiti Bon (Landesmuseum) 1973. godine i Palm Bič (Galeria of Sculpture) 1979. godine.

Od samostalnih izložbi u zemlji posebno se ističu izložbe u Muzeju primenjene umetnosti u Beogradu, 1968. i 1972. godine, kao i izložba u Umetničkoj galeriji Kulturnog centra Beograda 1981. godine.

Kada su u pitanju zajedničke izložbe skoro svake godine od 1969. Piksiades je izlagala u Muzeju primenjene umetnosti u Beogradu, a kasnije je bila redovni učesnik prestižnog beogradskog Oktobarskog salona. Godine 1979. njeni radovi su uvršteni u reprezentativnu izložbu Savremena jugoslovenska tapiserija i staklo.

Članica Udruženja likovnih umetnika primenjenih umetnosti i dizajnera Srbije (ULUPUDS) postala je 1955. godine.

Najveći deo života provela je u Beogradu kao slobodna umetnica (imala je atelje naspram Železničke stanice, na Trgu Bratstva i jedinstva 9/V), ali je radila i kao likovni pedagog (Gimnazija „Jan Kolar” u Bačkom Petrovcu) i ilustratorka časopisa Naši pionieri (Naši pioniri). Poslednjih deset godina života živela je u Bratislavi, gde je i umrla 11. jula 2004. godine.^[1]