Andrija Radulović (pesnik)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Andrija Radulović
Andrija Radulović
Datum rođenja(1970-02-03)3. februar 1970. (54 god.)
Mesto rođenjaPodgorica, Crna Gora
ZanimanjePesnik

Andrija Radulović (Podgorica, 1970) je pesnik, esejista i antologičar.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Poezija Andrije Radulovića prevođena je na: ruski, engleski, bugarski, italijanski, rumunski, španski, grčki, mađarski, arapski, danski, slovenački, makedonski, poljski, švedski, ukrajinski, francuski, beloruski, nemački, hebrejski, češki, slovački,turski, svahili, bengalski i jermenski jezik.

O poeziji Andrije Radulovića pisali su veliki domaći i strani pisci, književni kritičari i univerzitetski profesori, između ostalih Matija Bećković, Aleksandar Sekulić, Miodrag Ćupić, Dragomir Brajković, Srba Ignjatović, Dragan Jovanović Danilov, Saša Radojčić, Milan Nenadić, Žarko Komanin, Alek Vukadinović, Želidrag Nikčević, Žarko Đurović, Ilija Lakušić, Milorad Simunović, Drago Perović, Lidija Tomić, Kleopatra Liberi, Sergej Glovjuk, Budimir Dubak i mnogi drugi.

Obrazovanje je stekao na Univerzitetu Crne Gore i Novosadskom univerzitetu. Uređivao je časopise Udruženja književnika Crne Gore „Književni zapis“ i „Skver“. Član je Udruženja književnika Crne Gore i jedan od osnivača Književnog društva „Njegoš”.

Bio je predsednik Žirija za dodjelu književnih nagrada „Marko Miljanov“[1], „Miodrag Ćupić“[2] i za dodjelu Državne nagrade „Oktoih“ za izuzetne rezultate u oblasti vaspitanja i obrazovanja[3][4][5]. Bio je predsednik Odbora za međunarodnu saradnju Udruženja književnika Crne Gore ( 2005- 2015 ) i podpredsjednik Fondacije za književnost i kulturu "Miodrag i Branka Ćupić - Podgorica (2011—2021).

Predstavnik je Crne Gore u Programskom savetu Foruma slovenskih kultura, međunarodne organizacije koja promoviše očuvanje kulturnih vrednosti i tradicije na prostoru slovenskih zemalja[6].

Član je Odbora za književnost Crnogorske akademije nauka i umjetnosti.

Poeziju Andrije Radulovića objavljuju poznati regionalni, evropski i svjetski časopisi, novine i listovi poput: Modern Poetry in Translation (London), Poetiks (Atina), Nezavisna novina (Moskva), Novi život (Jerusalim), Politika (Beograd), Letopis matice srpske (Novi Sad), Poezija danas (Varšava), Literarni svijet (Sofija), Karukatha (Kalkuta), Pjesnik (London), Srpski književni list (Beograd), Mogućnosti (Split), Dijalozi (Maribor), Rodna Ladoga (Sankt Peterburg), Literarna Kanada (Toronto), Povelja (Kraljevo), Mladost (Moskva), Večernje novosti (Beograd), Stvaranje (Podgorica), Poezija (Jaši), Književne novine (Beograd), Oda (Hale, Njemačka),Teste (Francuska), Herberk (Češka), Pesničke novine (Skadarlija, Beograd), Poezija (Zagreb), Polja (Novi Sad), Savremenik (Beograd), Lirikon (Velenje), Zlatna greda (Novi Sad), Dan (Podgorica), Srpski pregled (Banja Luka), Vijesti (Podgorica), Puls (Sofija), Videlo (Makedonija), Trag (Vrbas), Književni magazin (Beograd), Proti citata (Atina), Književnik (Banja Luka) itd.

Učesnik je velikog broja međunarodnih festivala poezije, kao i naučnog skupa o Petru II Petroviću Njegošu na Filološkom fakultetu državnog Univerziteta u Sankt Peterburgu 2001. godine.

Andrija Radulović se bavi šahom. Idejni tvorac je Šahovskog kluba "Prosvjeta" iz Podgorice, i bio je prvi kapiten kluba, koji se danas takmiči u Premijer ligi. Ima titulu majstorskog kandidata i zvanje učitelj šaha.

Lični život[uredi | uredi izvor]

Pesnikov otac Mihailo Radulović bio je učitelj, a majka Desanka (rođena Ivanović) profesorica. Radulovići vode poreklo iz Stare Crne Gore od kneza Radula koji je došao sa Čeva u Komane. Pesnikov ogranak na šire bratstvo su Miloševići, a na uže Radovići po Radu Stankovu, članu Gvardije Vladike Rada.

Pesnikov pradeda Miloš Mitrov Radulović (1861, Komani – 1913, Skadar) artiljerijski oficir crnogorske vojske, prešao je u Spuž na vojnu službu.

Krsna slava Radulovića je Aranđelovdan.

Kritički osvrti[uredi | uredi izvor]

  • "Andrija Radulović je nema zbora, promišljen majstor lirskog umeća što podjednako podrazumeva sažetost, brzorekost i pritajenu, nenametljivu poetsku naraciju." — Srba Ignjatović
  • "Radulović dosledno bira najteže i najsloženije puteve kroz poetsko sagledavanje ljudske egzistencije." — Želidrag Nikčević
  • "U svojim slobodnim stihovima Andrija Radulović gleda na svijet preko nezaboravne kulturne istorije, spajajući munjevito svojom poetskom fantazijom različita istorijska i prelomna vremena. Tako se rađa istinska duga smisla." — Vjačeslav Kuprjanov (Rusija)
  • "Radulovićeva knjiga Zvono-majstorski sazdana poema od ljepote, bola i tragike ljudi crnogorskog krša-odzvanja u nama kao eho muzike koja, kroz ovo stihovano svjedočanstvo,bruji iz tamnih dubina prostora i vremena." Miodrag Ćupić
  • "Usvojivši elemente modernizma, uspio je da da svoj lični pečat jednom zanimljivom umetničkom stvaralaštvu. Njegovo stvaralaštvo upućuje na pitanja savršenosti i harmoničnosti, koja je sa sobom donela evropska čista poezija." — Kleopatra Liberi (Grčka)
  • "Pozdravljam te Andrija Raduloviću! Dobrodošao u velelepni jezik Emineskua." — Prof.dr Đorđe Koanda (Rumunija)
  • "Jezik kojim Radulović peva je snovan i sonoran. Njime pesnik kao da uzima otiske upevanih i opevanih slika, koje je u snu video i krunisao ih u metafore, koje svedoče iskrenost i neponovljivost doživljaja. Tom stvaralačkom slobodom vlada zakon ljubavi prema harmoniji koju preslaže stvaralačka imaginacija Andrije Radulovića. U toj avanturi svežina jezičkog žara iznosi na vulkansku površinu talase probuđenih dubokih magneta koji vladaju među rečima. I ta svežina ozari sluh i probudi čitalačku radost." — Blagoje Baković
  • "Sudeći po dosad objavljenim knjigama, po njihovom odjeku kod nas i u inostranstvu (ne treba zaboraviti da je ovaj pjesnik prevođen i svrstavan u vrlo stroge i reprezentativne izbore i antologije), Andrija Radulović pripada onoj rijetkoj grupi koja ne odustaje i koja, gonjena unutrašnjim plamenom, objašnjava svoj slučaj na pjesnički originalan način. U tom strasnom robijanju riječima dolazi i do samosvojnih saznanja i do drugačijih imenovanja i gonetanja života i pojava svakidašnjih." — Milan Nenadić
  • "Ima neke lijepe slovenske tragike u stihovima Andrije Radulovića, ima čarobnjaštva i sniježnog tvoraštva u čudesnom svijetu ove azbuke koja zavodi neponovljivom ljepotom i visokom umjetnošću riječi." — Prof.dr Vladimir Sekulić

Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]

Bibliografija[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ [1]
  2. ^ [2]
  3. ^ [3]
  4. ^ [4]
  5. ^ [5]
  6. ^ [6]
  7. ^ [7]
  8. ^ [8]
  9. ^ [9]
  10. ^ „ANDRIJI RADULOVIĆU NAGRADA „NEBOJŠA DEVETAK“”. Vojvođanske. 7. 11. 2022. Pristupljeno 25. 12. 2022. 
  11. ^ „Nagrada "Deveti decembar" Šćepanoviću, Raduloviću i posthumno Mirjani Brajović, Milatović posthumno odlikovao Kalezića”. vijesti.me (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-02-07. 
  • Radulović, Andrija, Bivše kraljevstvo, UKCG, Podgorica, 2010
  • Dni Negoša v Peterburge, Državni univerzitet Sankt Peterburga, [11]
  • Lirikon 21 : mednarodna revija za poezijo XXI .st.  Planeti  z lastno svetlobo –festivalna antologija : 100 pesnikov in pesnic XXI. st. Iz 21 evropskih literatur, 2017
  • Antologija dobitnika nagrade„Marko Miljanov“ : Udruženje književnika Crne Gore, 2017
  • Skver (Časopis udruženja književnika Crne Gore), 2019
  • "Bibliografski vjesnik" (Časopis Udruženja bibliotekara Crne Gore i Nacionalne biblioteke "Đurđe Crnojević"-Cetinje)broj 1-2-3, 2020
  • Mogućnosti (Časopis za kulturu i umetnost), Split, Hrvatska, broj 1/2, 2021

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Андрија_Радуловић_(песник)&oldid=27375581”