Anizakijaza
| Anizakijaza | |
|---|---|
| Latinski | Anisakiasis |
 | |
| Klasifikacija i spoljašnji resursi | |
| Specijalnost | infektologija |
| MKB-10 | B810 |
| MKB-9-CM | 127.1 |
| DiseasesDB | 32147 |
| MeSH | D017129 |
Anizakijaza predstavlja oboljenje koje nastaje infestacijom valjkastog crva iz roda Anisakis, pri konzumiranju sirove morske ribe. Najčešće se javlja u Holandiji, Japanu, Centralnoj Americi i Skandinaviji.[1]
Bolest je prvi put zabeležena 1955. godine u Holandiji i prvobitno je nazvana bolest haringinog crva (engl. herring worm disease), jer je parazit pronađen u haringi. Kasnije je otkriven i kod velikog broja drugih morskih riba (kao što su skuša, oslić, gira, arbun, škarpina, šnjur, ugotica), a takođe i kod slatkovodnih riba poput lososa.[2]
Etiologija[uredi | uredi izvor]
Uzročnik bolesti je larve valjkastog crva (nematoda) Anisakis simplex, Contracaecum spp, Hysterothylacium (Thynnascaris) i Pseudoterranova decipiens.
Paraziti riba se često vezuju za određeno geografsko područje što je posledica adaptacije na pravog i prelaznog domaćina i specifične uslove životne sredine. Primarni domaćini valjkastih crva su delfini i foke, koji izmetom izbacuju jajašca iz kojih se potom razvijaju larve. Čovek se infestira konzumiranjem sirove ili nedovoljno termički obrađene morske ribe, i to najčešće haringi i lignji.[1]
Klinička slika[uredi | uredi izvor]
Inkubacuioni period (vreme od konzumiranja ribe do pojave prvih simptoma) traje od nekoliko sati do nekoliko dana. Može se javiti povišena telesna temperatura, bol u trbuhu, mučnina, povraćanje, hematemeze (povraćanje krvavog sadržaja), kašalj, lažna upala slepog creva i sl. Nekada se javlja i alergijska reakcija u vidu urtikarije.[1]
Dijagnoza i lečenje[uredi | uredi izvor]
Dijagnoza se postavlja na osnovu anamneze, kliničke slike, pregleda stolice, krvne slike, seroloških testova, endoskopije itd. Terapija podrazumeva uklanjanje uzročnika pomoću gastroskopije ili operativnog zahvata.
Prevencija[uredi | uredi izvor]
Zaštita zdravlja ljudi od infekcije parazitima iz mesa riba i drugih vodenih organizama zasniva se na kontroli prisustva parazita i njihovih razvojnih oblika u mesu riba, i inaktivaciji istih. U tu svrhu koriste se različiti postupci (adspekcija, prosvetljavanje, digestija, mikroskopske tehnike, molekularne tehnike, imunološki postupci i dr).[2]
Nematode se uništavaju na visokim temperaturama, tako da termička obrada namirnica u velikoj meri smanjuje opasnost od razvoja anizakijaze.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v „Anizakijaza”. Arhivirano iz originala 9. 1. 2008. g. Pristupljeno 26. 12. 2007.
- ^ a b „Paraziti riba”. Arhivirano iz originala 21. 10. 2009. g. Pristupljeno 26. 12. 2007.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
