Vladislava Gordić Petković
Vladislava Gordić Petković | |
|---|---|
| Datum rođenja | 27. avgust 1967. |
| Mesto rođenja | Sremska Mitrovica, Republika Srbija |
| Zanimanje | Univerzitetska profesorka, književna kritičarka i teoretičarka |
| Suprug | Radoslav Petković |
| Nagrade | Nagrada „Laza Kostić“
Nagrada Društva književnika Vojvodine Nagrada „Istok – Zapad“. Plaketa „Kapetan Miša Anastasijević“ Priznanje „Bring the Noize“ |
Vladislava Gordić Petković (Sremska Mitrovica, 27. avgust 1967) je redovna profesorka na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Novom Sadu, književna kritičarka, teoretičarka i prevoditeljka. Oblasti njenog naučnog istraživanja su savremena engleska i američka književnost, studije roda, Šekspirovo stvaralaštvo i digitalne tehnologije u književnosti i obrazovanju. Bavi se istorijom i teorijom književnosti, komparativnim izučavanjem srpske i stranih književnosti, piše književnu kritiku i prevodi sa engleskog jezika. [1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Nakon završene Karlovačke gimnazije upisuje se na studijsku grupu za engleski jezik i književnost na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, gde je diplomirala 1990. godine. Magistrirala je 1994. godine na Filološkom fakultetu u Beogradu sa temom „Pripovedni postupci u prozi Rejmonda Karvera“, a doktorirala je 1998. na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu tezom „Priča i pripovedač u kratkoj prozi Ernesta Hemingveja“. Od 1992. godine zaposlena je na Odseku za anglistiku Filozofskog fakulteta u Novom Sadu, gde je birana u sva zvanja na predmetima iz engleske i američke književnosti. U zvanje redovnog profesora izabrana je 2008. godine. Bila je koordinatorka Centra za rodne studije Univerziteta u Novom Sadu od 2017. do 2021. godine.
Bila je član redakcije književnih časopisa „Shakespeare and Company“, „Polja“, „Transkatalog“ i „Mostovi“, kao i glavna i odgovorna urednica filološke sveske Godišnjaka Filozofskog fakulteta u Novom Sadu (2012-2015) [2], glavna urednica časopisa „Kultura“ (2017-2021) [3], i član savetodavnog odbora časopisa „The European Journal of English Studies“ (2011-2019). [4]
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
Pored dve stotine naučnih radova, od kojih se može izdvojiti Nova hipertekstualnost u književnosti: čitanje, vrednovanje, obrazovanje [5], i saopštenja na naučnim skupovima, objavila je monografije Sintaksa tišine: poetika Rejmonda Karvera (1995) i Hemingvej: poetika kratke priče (2000), zbirke naučnih studija Korespondencija: tokovi i likovi postmoderne proze (2000), Na ženskom kontinentu [6] (2007) i Mistika i mehanika (2010). Književne kritike i eseji sabrani su u knjigama Virtuelna književnost (2004), Virtuelna književnost 2 (2007), Književnost i svakodnevica (2007) i Formatiranje (2009). Književnost s praga veka: ogledi (i) iz anglofone književnosti objavila je u koautorstvu s Ivanom Đurić Paunović (2019). U okviru zbornika radova Filološkog fakulteta Da baštinimo večnost svekoliku (2019), objavila je rad Sve lekcije Staklenog zvona. [7] Priredila je za štampu drame Vilijama Šekspira Koriolan, Hamlet i Magbet, Buku i bes Vilijama Foknera i sačinila kritičko izdanje književnog dela Antonija Isakovića za antologijsku ediciju Deset vekova srpske književnosti.
Priredila je antologiju Novosadska ženska proza: od ispovesti do putopisa [8] (2020) i antologiju regionalne ženske književnosti Regiona (2022). Urednica je tri zbornika sa projekta Žanrovska ukrštanja i više tematskih blokova u domaćim i stranim naučnim časopisima u kojima se veliki broj tekstova bavi književnim stvaralaštvom žena u komparativnom kontekstu.
Bavi se i pisanjem književnih preporuka i recenzija za internet portal Nova.rs i novine Nova.[9]
Dala je intervju za portal SeeCult [10] i za Kulturni centar Svilara u Novom Sadu u okviru projekta Razgovori s književnicima.[11]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Za prevode knjiga Entonija Berdžesa i Ernesta Hemingveja nagrađena je nagradom „Laza Kostić“ Novosadskog salona knjige i nagradom Društva književnika Vojvodine za prevod godine. Za rukopis knjige Književnost i svakodnevica dobila je nagradu „Istok – Zapad“. Dobitnica je plakete „Kapetan Miša Anastasijević“ za projekte prevodilaštva, književnosti i kulture. Priznanje „Bring the Noize“ za doprinos ženskoj književnosti i regionalnom povezivanju BeFem joj je dodelio za antologiju Regiona[12].
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Regiona: antologija ženske regionalne književnosti, priredila Vladislava Gordić Petković, Novi Sad: Savez feminističkih organizacija "(Re)konekcija", strane 169-170.
- "Biografije autorki" u zborniku: Interkulturalnost i rodna ravnopravnost u obrazovanju 2022, Novi Sad: Pedagoški zavod Vojvodine, 2022, strana 159.
- ^ „Vladislava Gordić Petković | FF”. www.ff.uns.ac.rs. Pristupljeno 2023-04-03.
- ^ „Godišnjak Filozofskog fakulteta u Novom Sadu”. godisnjak.ff.uns.ac.rs. Pristupljeno 2023-04-03.
- ^ „Kultura – časopis koji pomera granice – Zavod za proučavanje kulturnog razvitka”. Pristupljeno 2023-04-03.[mrtva veza]
- ^ „EJES – The European Journal of English Studies” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-04-03.
- ^ Gordić-Petković, Vladislava (2012). „New hypertextuality in literature: Reading, evaluation, education”. Kultura (135): 102—113. ISSN 0023-5164. doi:10.5937/kultura1235102G.
- ^ „U "rezervnoj domovini" - Društvo - Dnevni list Danas” (na jeziku: srpski). 2008-03-29. Pristupljeno 2023-04-30.
- ^ „doiFil / Filološki fakultet Univerziteta u Beogradu”. doi.fil.bg.ac.rs. Pristupljeno 2023-04-30.
- ^ „Od ispovesti do putopisa i nazad: Novosadska ženska proza”. Eden Buks (na jeziku: srpski). 2020-12-21. Pristupljeno 2023-04-03.
- ^ „Vladislava Gordić Petković Arhive”. NOVA portal (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-04-30.
- ^ „Vladislava Gordić Petković: Živimo najbolju Kafkinu prozu”. www.seecult.org/. 10. 11. 2021. Pristupljeno 30. 04. 2023.
- ^ Novi Sad: književni ili sasvim običan grad / Gošća: Vladislava Gordić Petković (na jeziku: srpski), Pristupljeno 2023-04-30
- ^ „Regiona : antologija regionalne ženske književnosti”. Beopolis (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-04-03.