Gerasim (patrijarh jerusalimski)

Gerasim
Lični podaci
Svetovno ime	Κωνσταντίνος Δ. Πρωτόπαπας
Datum rođenja	1839.
Mesto rođenja	Elida, Zapadna Grčka,
Datum smrti	21. februar 1897.(1897-02-21) (57/58 god.)
Mesto smrti	Jerusalim, Osmanska imperija,
Patrijarh grada Jerusalima i sve Palestine
Godine	28. februar 1891 — 9. februar 1897
Prethodnik	Nikodim
Naslednik	Damijan
Patriarh Antiohijski i sveg Istoka
Godine	11. jun 1885 — 24. april 1891
Prethodnik	Jerotej
Naslednik	Spiridon

Patrijarh Gerasim (grč. Πατριαρχης Γερασιμος; rođ. Konstantinos Protopapa, ,11. februara 1841. Peloponez, 11. , 9. februar 1897, Jerusalim) - episkop Jerusalimske i Antiohijske Pravoslavne Crkve, patrijarh grada Jerusalima i cele Palestine (1891-1897), patrijarh antiohijski i svega Istoka (1885-1891).

Biografija

Bio je sinovac lidskog arhiepiskopa Gerasima. Po običaju bratstva Svetog groba, kao dete je bio pozvan u Palestinu da se pripremi za duhovnu karijeru. Studirao je na Bogoslovskoj školi manastira Časnog Krsta u Jerusalimu i na Matematičkom fakultetu Atinskog univerziteta.

Po povratku u Palestinu 1866. predavao je u školi Časnog krsta.

Oko 1870. godine primio je monaški postrig sa imenom Gerasim i uzdignut u čin arhimandrita.

Nakon 1873. godine, kada je škola prestala sa radom, arhimandrit Gerasim je zauzimao različite položaje u aparatu Jerusalimske patrijaršije.

Godine 1877. hirotonisan je za episkopa i uzdignut u čin titularnog mitropolita Filadelfije (nazvan po Filadelfiji od Arabije, sadašnjem Amanu).

U ime Jerusalimske patrijaršije učestvovao je u radu Berlinskog kongresa 1878-1879, tražeći vraćanje imanja Groba Gospodnjeg oduzetih 1863. godine u Rumuniji.

Potom je boravio u Istanbulu kao predstavnik Jerusalimske patrijaršije.

Tokom borbe za zamenu jerusalimskog prestola 1882-1883, bio je predložen za kandidata za patrijarha i aktivno se suprotstavio kandidaturi Nikodima, koji je važio za pristalicu Rusije. Nakon što je izabran za patrijarha, Nikodim je požurio da ukloni mitropolita Gerasima iz Istanbula i 1884. opozvao ga u Palestinu, postavivši ga za mitropolita skitopoljskog.

Uz podršku Nikodima, koji je u mitropolitu Gerasima video svog glavnog rivala i nastojao da ga ukloni iz Palestine, izabran je za antiohijskog patrijarha 30. maja 1885, uprkos otporu dela arapskog sveštenstva.

Stanje patrijarha Gerasima na mestu patrijarha antiohijskog praćeno je nemirima i neredima u mnogim eparhijama. Konfrontacija između arapskog sveštenstva i pastve sa najvišom grčkom hijerarhijom je rasla, što je rezultiralo otvorenim sukobom 1890-ih.

Osećajući nestabilnost svog položaja, Gerasim je dobrovoljno pristao da zauzme jerusalimski presto, koji je postao upražnjen nakon ostavke patrijarha Nikodima. 28. februara 1891. godine zvanično je izabran za patrijarha jerusalimskog.

Tokom godina upravljanja Jerusalimskom crkvom oživeo je Bogosloviju manastira Krsta, obnovio bogosluženja u nekoliko drevnih crkava, važna stvar za njega je bilo unapređenje bratstva Gospodnjeg groba u materijalnom smislu, kao i uspostavljanje mira i reda.

Uložio napore da se obnovi crkva u zajednici Madaba, u kojoj je pronađena mozaička mapa na podu drevnog hrama (danas Crkva Svetog Đorđa). Shvatajući značaj ovog otkrića, patrijarh Gerasim je preduzeo mere da se arheološki nalaz pravilno ispita i sačuva.

Status svetih mesta Palestine interesovao je patrijarha mnogo više od protivljenja katoličkim i protestantskim misionarima, koji su otvorili mnoge škole za pravoslavne Arape. Pošto je bio pristalica panhelenskih ideja, Gerasim je bio stran arapskoj pastvi i bio je sumnjičav prema ruskom prisustvu na Bliskom istoku, ne dozvoljavajući otvaranje škola Carskog palestinskog pravoslavnog društva u centralnim delovima Patrijaršije.