Glogovce

Glogovce
Glogovce;
Administrativni podaci
Država	Srbija
Upravni okrug	Kosovskopomoravski
Opština	Kosovska Kamenica
Geografske karakteristike
Koordinate	42° 29′ 07″ S; 21° 35′ 36″ I / 42.4853° S; 21.5933° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina	571 m
	Glogovce Glogovce na karti Srbije

Glogovce je naselje u opštini Kosovska Kamenica na Kosovu i Metohiji. Po zakonima samoproglašene Republike Kosovo naselje se nalazi u sastavu opštine Ranilug. Glogovce je ratarsko-stočarsko (30,1% agrarnog stanovništva) seosko naselje zbijenog tipa. Smešteno je na desnoj obali Binačke Morave na 571 m nadmorske visine, na dodiru moravske ravnice i podnožja preševske Crne Gore, čiji je najviši vrh Ostrovica sa 1.166 m. Atar naselja se nalazi na teritoriji katastarske opštine Glogovce površine 531 ha, a u njemu se nalazi prostrani kompleks borove šume (300 ha), smešten na padinama preševske Crne Gore. Po predanju, naziv potiče od glogovog drveta (glog) koga je u periodu nastajanja sela imao u izobilju. Na samo 1 km od sadašnjeg sela nalaze se temelji sela koji su prema predanjima stari 2-3 vekova. Preci sadašnjeg stanovništva doseljeni su 1770. godine i kasnije. Stanovništvo je srpsko (slavi Sv. Jovana, Sv. Petku, Sv. Nikolu, seoska slava je Sv. Nikola). U selu se nalazi pravoslavna crkva Sv. Nikola obnovljena 2001. godine, na starim temeljima i nalazi se iznad samog sela. Pored crkve postoji kladanac star nekoliko vekova a 2007. godine je i uređen, i u poslednjih godina na veliki pravoslavni praznik Veliki Petak sve više ljudi dolazi da se umije zbog zdravlja jer se veruje da je voda lekovita.

Selo je dobilo telefon 1994. godine, vodom se snabdeva iz kopanih bunara i više od 75% meštana imaju kanalizacionu mrežu.

Ranije je selo bilo poznato po gajenju konoplja i po užarstvu.

Poreklo stanovništva po rodovima[uredi | uredi izvor]

Podaci datiraju iz 1929^[1]

Jarebičići (2 k., Sv. Jovan), starosedeoci. Prezime im je vele došlo što je neki njihov predak bio „dokolan“ i hvatao jarebice u koš.

Dugačkovići (10 k., Sv. Jovan), „odeljaci“ Jarebičića.

Petkovići (12 k., Sv. Petka), postali od nekog „Ere katrandžije“ koji se bavio u selu i od jedne udovice iz roda Jarebičića, udovici koja je dobila dete. Jarebičići podignu kuću i od tog deteta se izrodio rod.

Čavići (7 k., Sv. Jovan), starosedeoci. Prezime im je, vele, došlo po nekom pretku koji je bio „silan“ pa je čak i na žetvu polazio na konju i sa sokolom na ruci. Ponekad je na ruci nosio iskićenu čavku, po kojoj je ovako prozvan.

Parlići (1 k., Sv. Arhanđeo), starosedeoci.

Stambolići (1 k., Sv. Jovan), starosedeoci. Prezime im je, kažu, došlo po nekom pretku koji je sa trgovcima išao u Istanbul da prodaje ovnove.

Prtenkovići (1 k., Sv. Arhanđeo). Starinom su iz Starca, odakle su oko 1880. godine prešli u Đerekare kod Leskovca. U Glogovce doseljeni 1912. godine, po oslobođenju, na kupljeno imanje.