Gorno Orizari (Veles)
| Administrativni podaci | |
|---|---|
| Država | Severna Makedonija |
| Opština | Veles |
| Stanovništvo | |
| — (2002) | 2.262 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 41° 41′ 09″ S; 21° 44′ 01″ I / 41.6858° S; 21.7336° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 310 m |
  Gornji Orizari Gornji Orizari na karti Severne Makedonije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 1408 |
| Pozivni broj | (+389) 043 |
| Registarska oznaka | VE |
Gornji Orizari (mkd. Горно Оризари) su naselje u Severnoj Makedoniji, u središnjem delu države. Gornji Orizari su naselje u okviru opštine Veles.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Gornji Orizari su smešteni u središnjem delu Severne Makedonije. Od najbližeg grada, Velesa, selo je udaljeno 8 km jugozapadno.
Selo Gornji Orizari se nalazi u istorijskoj oblasti Povardarje. Selo se smestilo u južnom delu Veleške kotline, na približno 310 metara nadmorske visine. Zapadno od sela izdiže se planina Jakupica, a južno Babuna. Istočno od sela protiče rečica Topolka.
Mesna klima je izmenjena kontinentalna sa značajnim uticajem Egejskog mora (žarka leta).
Istorija[uredi | uredi izvor]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Gornji Orizari su prema poslednjem popisu iz 2002. godine imali 2.262 stanovnika[1].
Većinsko stanovništvo u naselju su Bošnjaci (90%), a ostatak su mahom etnički Makedonci. Turci su ranije činili celokupno seosko stanovništvo, a potom su se spontano iselili u maticu. Do 1953. godine selo je bilo u potpunosti naseljeno Turcima, koji su se masovno iseljavali u Tursku, a na njihovo mesto su se doseljavali Bošnjaci iz Raške oblasti (Srbija).
| Nacionalnost | Ukupno |
| Bošnjaci | 2.032 (89,8%) |
| Makedonci | 113 (5,0%) |
| Albanci | 66 (2,9%) |
| Srbi | 1 (1,0%) |
| ostali | 29 (1,3%) |
Pretežna veroispovest mesnog stanovništva je islam, a manjinska pravoslavlje.
Znamenitosti[uredi | uredi izvor]
U selu se održava manifestacija „Bošnjački sredbi“.
Selo ima zemljoradničko-stočarsku funkciju, ali veliki broj stanovništva učestvuje u dnevnim industrijskim migracijama. U selu se nalazi osmogodišnja osnovna škola, ambulanta, pošta, prodavnice i ugostiteljski objekti. Selo ima urbanistički plan.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Ministerstvo za Lokalna Samouprava. Baza na opštinski urbanistički planovi”. Arhivirano iz originala 15. 09. 2008. g. Pristupljeno 01. 03. 2013.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
 | ||