Источник (časopis)
 Naslovna strana broja 84/85 iz 2006. godine | |
| Tip | časopis za veru i kulturu |
|---|---|
| Format | 24 cm |
| Izdavač | Književno društvo Pismo, Društvo Istočnik |
| Glavni urednik | Milutin Petrović |
| Osnivanje | 1992. |
| Jezik | srpski |
| Sedište | Francuska 7, Beograd |
| Grad | Zemun |
| Zemlja | Srbija |
| ISSN | 0354-2114 |
| Veb-sajt | Istočnik |
Istočnik je prvi svetovni časopis posvećen prevashodno hrišćanskim teološkim temama, vizantijskom kulturnom krugu, srpskoj srednjovekovnoj umetnosti, književnosti i duhovnoj kulturi. Prvi broj časopisa izašao je marta meseca 1992. godine, pod pokroviteljstvom Književnog društva „Pismo” iz Zemuna. Izlazi tromesečno.[1] Časopis je pokrenut na inicijativu srpskih književnika Raše Livade i Milutina Petrovića.
Štampanje "Istočnika" pomažu Ministarstvo kulture i informacija kao i Ministarstvo vera i dijaspore Republike Srbije.[2]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Časopis Istočnik zlazi od 1992. godine, prvo pod pokroviteljstvom Književnog društva „Pismo” iz Zemuna, a od 1993. pod pokroviteljstvom Udruženja književnika Srbije i Srpskog PEN-centra.[3]
Redakcija i uredništvo[uredi | uredi izvor]
Osnivač i glavni urednik Istočnika je književnik Milutin Petrović. Među članovima uređivačkog odbora i saveta časopisa su još vladika bački Irinej, profesor stare srpske književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu Đorđe Trifunović, pesnici Miodrag Pavlović, Ljubomir Simović i Raša Livada, psihijatar i profesor Bogoslovskog fakulteta dr Vladeta Jerotić, antropolog Bojan Jovanović i prevodioci Božidar Zec i Petar Jevremović.[3]
Sadržaj časopisa[uredi | uredi izvor]
Časopis Istočnik objavljuje studije i rasprave savremenih domaćih i stranih autora, eseje, dnevničke zapise, putopise, poeziju i prevode. Iz broja u broj objavljuje prevode (sa [[grčkog]], staroslovenskog, latinskog) važnijih, dosad neprevedenih spisa ranohrišćanskih svetih otaca ili srpskih svetitelja, dela grčkih, bugarskih, ruskih ili srpskih bogoslova, pisaca ili hroničara iz kruga vizantijske istoriografije i književnosti. Pruža uvid u riznicu žanrova vizantijske i stare srpske književnosti (pohvale, besede, slova, poslanice, epistole, molitve, kanoni, himne i dr). U svakom broj objavljuju se biografije i beleške o autorima priloga.[3]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Istočnik : časopis za veru i kulturu”. COBISS. Narodna biblioteka Srbije. Pristupljeno 16. 11. 2020.[mrtva veza]
- ^ „ČASOPIS "ISTOČNIK" OBELEŽIO DVE DECENIJE IZLAŽENJA”. Vesti.rs. 6. 10. 2011. Pristupljeno 16. 11. 2020.
- ^ a b v „Istočnik - informacije”. Istočnik. Yurope. Pristupljeno 16. 11. 2020.