Pređi na sadržaj

Kikiktaluk (region)

Koordinate: 70° N 080° W / 70° S; 80° Z / 70; -80 (Qikiqtaaluk Region)
S Vikipedije, slobodne enciklopedije

70° N 080° W / 70° S; 80° Z / 70; -80 (Qikiqtaaluk Region)

Kikiktaluk (region)
ᕿᑭᖅᑖᓗᒃ
Region
Qikiqtaaluk Region
Lokacija u Nunavutu
Lokacija u Nunavutu
DržavaKanada
Teritorija Nunavut
Regionalni centarIkaluit
Površina
 • Ukupno989,879,35 km2 (382,194,55 sq mi)
Stanovništvo
 • Ukupno18,988
 • Gustina0,019/km2 (0,050/sq mi)

Kitikmeot (region) (engl. Qikiqtaaluk Region, Inuktitut (Qitirmiut) ᕿᑭᖅᑖᓗᒃ ili Bafin regija (Baffin Region) je najistočniji,[1] najseverniji i najjužniji administrativni region Nunavuta, Kanada. Kikiktaluk je tradicionalno inuktitutsko ime za Bafinovo ostrvo.[2] Iako je region Kikiktaluk najčešće korišćeni naziv u zvaničnim kontekstima, nekoliko značajnih javnih organizacija, uključujući Statistički zavod Kanade[3] preferiraju stariji termin Bafinov region.

Sa populacijom od 18.988 i površinom od 989.879,35 km2 (382.194,55 sq mi), najveći je i najnaseljeniji od tri regiona.[3]

Region se sastoji od Bafinovog ostrva, ostrva Belčer, ostrva Akimiski, ostrva Mansel, ostrva Princa Čarlsa, ostrva Bajlota, ostrva Devon, ostrva Baillie-Hamilton, ostrva Kornvalis, ostrva Baterst, ostrva Amund Ringnes, ostrva Elef Ringnes, ostrva Aksel Hajberga, Ostrvo Elsmir, poluostrvo Melvil, istočni deo ostrva Melvil i severni delovi ostrva Princa od Velsa i ostrva Somerset, plus manja ostrva između. Regionalni centar i teritorijalni glavni grad je Ikaluit (7.740 stanovnika).[4] Regija Kikiktaluk obuhvata najsevernije, najistočnije i najjužnije oblasti Nunavuta.

Pre 1999. godine, region Kikiktaluk je postojao pod nešto drugačijim granicama kao Bafinov region, okrug Kivatin, severozapadne teritorije.

Kanada smatra da je ostrvo Hans deo Kikiktaluka, dok ga Danska smatra delom grenlandske opštine Avanata.

Naseljena mesta

[uredi | uredi izvor]

Svih trinaest zajednica u Kikiktaluku nalaze se na plimskoj vodi i nešto manje od polovine njenih stanovnika živi u glavnom i jedinom gradu Nunavuta, Ikaluitu (7.740)[4]. Većina ostalih stanovnika živi u dvanaest zaselaka, a to su Arktički zaliv (868)[5], Kingait (1441)[6], reka Klajd (1053)[7]), Gris Fjord (129)[8], Sanirajak (848)[9], Iglulik (1.682)[10], Kimirut (389)[11], Pangnirtung (1.481)[12], Pond Inlet (1.617)[13], Kikiktarjuak (598)[14], Rezolut (198)[15] i Sanikiluak (882)[16]. Alert (CFS Alert) i Eureka su deo Bafinovih (62)[17] oblasti u Kikiktaluku.

Ranije je postojao rudarski grad u Nanisiviku. Međutim, grad i rudnik Nanisivik zatvoreni su 2002. godine, a aerodrom Nanisivik zatvoren je 2010. i svi letovi su prebačeni na aerodrom Arktik Bej.

Kao i u većini kanadskih Inuitskih zajednica, tradicionalna hrana ovog regiona uključuje foke, pastrmke, morža, polarnog medveda i karibua.[1]

Stanovnici regiona Kikiktaaluk se zovu Kikiktaalungmiut.

Ikaluit

[uredi | uredi izvor]
Planina Odina, Aujuitug nacionalni park
Iqaluit waterfront, 2011

Ikaluit ima Astro Hil kompleks, muzej Nunata Sunakutangit, zakonodavnu zgradu Nunavuta i centar za posetioce Unikarvik.

Pre-kontakt

[uredi | uredi izvor]

Prema antropolozima i istoričarima, Inuiti su potomci naroda Tule koji je istisnuo „Dorsetsku kulturu” (u Inuktitut, Tunit).

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Oko 1910. godine evropska tržišta su povećala interesovanje za kožu bele lisice. Rasprostranjenost i mobilnost Inuita su se promenili kako su proširili svoje tradicionalne lovačke i ribolovne rute kako bi učestvovali u trgovini krznom bele lisice. Tradicionalne namirnice, kao što su foke i karibui, nisu se uvek nalazile u istim regionima kao bela lisica.[traži se izvor] Kompanija iz Hadsonovog zaliva, koja je otvorena 1670. godine, otvarala je trgovinske punktove širom Inuitskih teritorija i teritorije prvih naroda. Do 1910. godine, KHB je restrukturiran u odeljenje za prodaju zemljišta, maloprodaju i trgovinu krznom. KHB je dominirao trgovinom krznom pod minimalnim nadzorom kanadske vlade i nekih anglikanskih i katoličkih misionara koji su živeli u blizini udaljenih severnih zaseoka. Do 1922. godine većina uvozne robe koju su kupili Inuiti bila je iz KHB.[1]

Demografija

[uredi | uredi izvor]

Popis stanovništva u Kanadi 2016.[3]

  • Populacija: 18.988
  • Populacija promena (2011–2016): +12,1%
  • Privatni stanovi: 6.556
  • Površina: 989.879,35 km2 (382.194,55 sq mi)
  • Gustina: 0,02/km2 (0,05/sq mi)
  • Nacionalni rang prema broju stanovnika (2011): 245. od ukupno 293.
  • Teritorijalni rang po broju stanovnika: 1. od ukupno 3.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b v Philip Goldring (zima 2015). „Historians and Inuit: learning from the Qikiqtani Truth Commission, 2007-2010”. Canadian Journal of History. University of Toronto via GALE. 50 (3): 492—523. S2CID 146493747. doi:10.3138/CJH.ACH.50.3.005. Arhivirano iz originala 6. 5. 2016. g. Pristupljeno 19. 4. 2016. 
  2. ^ IHT’s Nunavut Map Series
  3. ^ a b v „Census Profile, 2016 Census Baffin, Region [Census division]”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-02. 
  4. ^ a b „Census Profile, 2016 Census Iqaluit”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-02. 
  5. ^ Statistics Canada. „Census Profile, 2016 Census Arctic Bay”. Pristupljeno 18. 2. 2016. 
  6. ^ „Census Profile, 2016 Census Cape Dorset”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-03. 
  7. ^ „Census Profile, 2016 Census Clyde River”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-03. 
  8. ^ „Census Profile, 2016 Census Grrise Fiord”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-03. 
  9. ^ „Census Profile, 2016 Census Hall Beach”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-03. 
  10. ^ „Census Profile, 2016 Census Igloolik”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-03. 
  11. ^ „Census Profile, 2016 Census Kimmirut”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-03. 
  12. ^ „Census Profile, 2016 Census Pangnirtung”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-03. 
  13. ^ „Census Profile, 2016 Census Pond Inlet”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-03. 
  14. ^ „Census Profile, 2016 Census Qikiqtarjuaq”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-03. 
  15. ^ „Census Profile, 2016 Census Resolute”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-03. 
  16. ^ „Census Profile, 2016 Census Sanikiluaq”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-03. 
  17. ^ „Census Profile, 2016 Census Baffin, Unorganized”. Statistics Canada. Pristupljeno 2017-03-04. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Kavik, Lisi, and Miriam Fleming. Qikiqtamiut Cookbook. [Sanikiluaq, Nunavut]: Municipality of Sanikiluaq, (2002) ISBN 1-896445-22-5

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]