Mišljen
Mišljen | |
|---|---|
 Crkva Svetog Vasilija Ostroškog | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Bosna i Hercegovina |
| Entitet | Republika Srpska |
| Opština | Ljubinje |
| Stanovništvo | |
| — 2013. |  5 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 42° 56′ 56″ S; 17° 59′ 38″ I / 42.9489° S; 17.9939° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 660 m |
  Mišljen Mišljen na karti Bosne i Hercegovine | |
Mišljen je naseljeno mesto u opštini Ljubinje, Republika Srpska, BiH. Prema popisu stanovništva iz 2013. u naselju je živelo svega 5 stanovnika.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Položaj[uredi | uredi izvor]
Selo Mišljen nalazi se oko 8 km vazdušne linije zapadno od Ljubinja. Smešteno je na produženoj manjoj krečnjačkoj visoravni, na 660 metara nadmorske visine planine Lipnice (1.067 m), koja se blago spušta prema zapadu između Pješivca (951 m) i Ilijine glave (804 m).[1]
Istorija[uredi | uredi izvor]
U srednjem veku selo je ulazilo u sastav župe Popovo i u političkom smislu delilo sudbinu Popova.[2] U 15. veku Mišljen je bio u posedu humske vlasteoske porodice Nikolića. Godine 1434. na Mišljenu se pominju ljudi kneza Grgura Nikolića, dok se 1440. pominju ljudi njegovog sina Vukašina Grgurića.[3] Da je Mišljen u 15. veku smatran delom Popova govori podatak iz 1449. godine da je izvesni Miobratović opljačkan od strane Rade Nulanovića u njegovoj kući u Mišljenu u Popovu.[4] U prilog ovoj tvrdnji govori i podatak da se danas deo Popovog polja ispod Orašja zove Mišljensko polje, kao i da i danas sve mišljenske porodice imaju zemlju u Popovu. Preko Mišljena je išao i srednjovekovni put od Stoca i Ljubinja, preko Donjeg Hrasna do Stona.
Turskim popisom iz 1468/69. godine, Mišljen je popisan kao timar Olivera sina Grubačeva i Bogula sina Boguševa, sa 2 hasa vinograda, 14 domova, 5 neoženjenih i prihodom od 1215 akči, uz obavezu da oba timarnika zajedno idu u rat. Pored Mišljena, kao njihov timar popisana su i sela Čajrovina sa 2 hasa vinograda, 8 domova, 2 neoženjena i ukupnim prihodom od 1074 akče, danas nepoznato selo, i Vrsnica koja je označena kao pusta, sa 22 doma, 7 neoženjenih i prihodom od 2289 akči,[5] za koje se smatra da se radi o današnjem selu Dvrsnica, a koje se nalazi sa druge strane Popova polja, prekoputa Mišljena, između sela Ravno i Velja Međa.
Popis iz 1475/77. godine pokazuje da je Mišljen sa svega 7 domova, 2 hasa zapuštenog vinograda i ukupnim prihodom od 524 akče popisan kao timar Ise, dizdara tvrđave Počitelj sa stavke kneza Heraka. Razlog ovakvog smanjenja prinosa i naseljenih domova verovatno treba tražiti u ratnom stanju u kome se našla donja Hercegovina prilikom integracije u osmanski državni organizam i posledim pokušajima otpora Vladislava Hercegovića iz džepova koji su ostali lojalni staroj vlasti, ali i u neispunjavanju preuzetih obaveza katunara prema novim gospodarima.[6]
Mišljenski katunar iz popisa 1468/69. godine, Oliver Grubačević, nalazi se i u popisu iz 1477. godine, ovaj put popisan kao Oliver sin Grbača, sa napomenom da zimuje u mestu Vilenjača, a letuje na Treskavici. Danas je nepoznato za koji lokalitet se vezao toponim Vilenjača, moguće da je ime pećine Vilogorica, između sela Mišljen i Orašje, zadržalo uspomenu na pomenuto selo. Bogul sin Boguša se ne javlja u popisu 1475/77. godine, ali odmah posle džemata Olivera sina Grbača popisan je džemat Radiča sina Boguša.[7] moguće brata Bogulova, sa napomenom da zimuju na Žrvnju, a letuju na Treskavici. U trgovačkoj knjizi dubrovčanina Dživana Pripčinovića kao katunari vlaha Nenkovaca zabeleženi su 1476. i 1477. godine dva katunara, Milša Bogišić i Radič Bogišić, verovatno braća.[8]
Crkva Svetog Vasilija Ostroškog[uredi | uredi izvor]
Ne zna se tačno od kada potiče crkva na Mišljenu, ali se pouzdano zna da je u Staroj crkvi na Mišljenu služio jeromonah Sveti Vasilije Ostroški oko 1660. godine. Stara crkva verovatno potiče iz doba Nemanjića. Crkva je proširena 1900. godine i napravljena je ova sadašnjeg oblika. Ozidana je od kamena i prekrivena pločom i zvonikom na preslicu i jednim zvonom.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
| Demografija[9] | ||
|---|---|---|
| Godina | Stanovnika | |
| 1948. | 152 | |
| 1953. | 139 | |
| 1961. | 127 | |
| 1971. | 113 | |
| 1981. | 98 | |
| 1991. | 65 | |
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Mihić, Lj. (1975). Ljubinje sa okolinom. Šabac.
- ^ Anđelić, P. (1983). Srednjovekovna župa Popovo. Trebinje.
- ^ Dinić, Mihajlo (1967). Humsko-trebinjska vlastela (posebna izdanja knjiga CCCXCVII izd.). Beograd: Odeljenje društvenih nauka knjiga 54.
- ^ Vego, Marko (1982). Izvor o Trebinju i okolini u srednjem veku. Trebinje.
- ^ Aličić, A. (2008). Sumarni popis sandžaka Bosna iz 1468/9. godine. Mostar.
- ^ Atanasovski, V. (1979). Pad Hercegovine. Beograd: Istorijski institut.
- ^ Aličić, A. (1985). Poimenični popis sandžaka i vilajeta Hercegovina. Sarajevo.
- ^ Hrabak, Bogumil (1956). O hercegovačkim vlaškim katunima prema poslovnoj knjizi Dubrovčanina Dživana Pripčinovića. Sarajevo: Glasnik Zemaljskog muzeja u Sarajevu.
- ^ Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Naseljena mjesta |  | |
|---|---|---|
| Mjesne zajednice | Vođeni, Dubočica, Ljubinje 1, Ljubinje 2, Krajpolje, Kruševica, Ubosko | |
| Crkve i manastiri | ||
