Nenad Ćirić
| Nenad Ćirić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 25. avgust 1958. |
| Mesto rođenja | Beograd, FNRJ |
| Obrazovanje | Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu |
| Rad | |
| Aktivni period | 1974—danas |
| Bitne uloge | Groznica ljubavi — Đorđe Zona mrtvih — predsednik |
| Veza do IMDb-a | |
Nenad Ćirić (Beograd, 25. avgust 1958) srpski je filmski, televizijski i pozorišni glumac. U svet glume ušao je kada je imao šesnaest godina, diplomirao je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, a stalni je član Ateljea 212 od 1986. godine.
Tokom svoje karijere snimio je preko sto radio drama, a glumio je i u velikom broju televizijskih serija i filmova.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 25. avgusta 1958. godine u Beogradu, gde nakon završetka gimnazije upisuje i završava Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu na Katedri za glumu, u klasi profesora Predraga Bajčetića.[1]
Glumačka karijera[uredi | uredi izvor]
Ćirić je u osnovnoj i srednjoj školi pohađao dramsku sekciju. Profesionalno je počeo da se bavi glumom sa šesnaest godina, a nakon završetka Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu pristupio je Ateljeu 212, 1986. godine.[2] Tokom svoje karijere snimio je preko sto radio drama, a u pozorištu glumio je zajedno sa velikanima posleratne glumačke škole, kao što su Mira Banjac, Svetlana Bojković, Petar Kralj, Zoran Radmilović i mnogi drugi.[1] Veliki uticaj za njega imao je profesor Predrag Bajčetić, koji ga je usmerio na glumački put i uticao na njegov glumački razvoj.[1][2]
Najznačajnije filmske uloge imao je u Groznici ljubavi kao Đorđe, Zoni mrtvih kao predsednik i filmu Dnevnik mašinovođe, gde je tumačio ulogu direktora škole.
Godine 2000. dobio je nagradu za najboljeg glumca na Festivalu Dečijih pozorišta u Kotoru.[1]
Pozorišne predstave[uredi | uredi izvor]
- Kabare kod Bertolta Brehta (Surabaja Džoni)
- Markse, Markse, koliko je sati? (Napoleon)
- Solunci govore (Milan Gvozdenović)
- Sveti đavo Raspućin (Otac Iliodor)
- Lenjin, Staljin, Trocki (Jagoda)
- Veliko i malo (Lekar)
- Život i priključenija vojnika Ivana Čonkina (Svircov)
- Prosjačka opera (Džek)
- Bremenska sloboda (Johan)
- Metastabilni Gral (Pirandelo)
- Strah za granicu (Peter Peperkorn)
- Poslednja ruka pred fajront (Srboljub Bube)
- Tebanska kuga (Edip)
- Sveti Georgije ubiva aždahu (Gavrilo Vuković)
- Kneginja iz Foli-Beržera (Odžačar Žil)
- Lepotica Linejna (Pato Duli)
- Ljubavno pismo (Matičar)
- Divlji med (Gerasim Kuzmič Petrin)
- Leda (Klanfar)
- Čudo u Šarganu (Islednik)
- Svako (Ken)
- Smrtonosna motoristika (Gane kafedžija)
- Kralj Lir (Grof od Kenta)
- Ranjeni orao (Mišo Đurović)
- Putujuće pozorište Šopalović (Milun)
- Šuma blista (Gazda)
- Hitler i Hitler (Kuvar)
- Proslava (Helmut)
- Tango
- Šuma blista
- Kosa (Klod Huper Bukovski, Klodov otac)
- Matica (Smiljko Perušina)
- Zbogom SFRJ (Tata)
- Revizor (Sreski lekar)
- Sakupljač
- Sveti Georgije ubiva aždahu (Ninko Belotić)
- Avgust u okrugu Osejdž (Šerif Dion Gilbo)
- Nahod Simeon (Oco)
- Kanjoš (Dužd).
U Pozorištu Puž igrao je u sledećim predstavama: Meca i deca, Julija i Romeo, Pepeljuga, Ivica i Marica, Nevaljala princeza, Aleksa u zemlji čuda i u predstavi Priča iz Vilinske šume.
Uloge na filmu i TV[uredi | uredi izvor]
| God. | Naziv | Uloga | |
|---|---|---|---|
| 1980-e | |||
| 1981. | Svetozar Marković (TV serija) | ||
| 1982. | Bunar | ||
| 1984. | Oj, Moravo | ||
| 1984. | Groznica ljubavi | Đorđe | |
| 1984. | Andrić i Goja | ||
| 1985. | Šest dana juna | Zoran | |
| 1987. | Vuk Karadžić (TV serija) | ||
| 1987−1988. | Bolji život | Kličković | |
| 1989. | Stremnicka | profesor Brok | |
| 1990-e | |||
| 1990. | Gala korisnica: Atelje 212 kroz vekove | ||
| 1996. | Filomena Marturano | Migele | |
| 1998. | Kneginja iz Foli Beržera | odžačar Zli | |
| 2000-e | |||
| 2003. | 011 Beograd | ||
| 2003. | Život je marš | agent | |
| 2005. | Buđenje iz mrtvih | Kole | |
| 2006. | Aporija | Petko | |
| 2007. | Odbačen | diler Zoki | |
| 2007. | Smrtonosna motoristika | kafedžija Gane | |
| 2009. | Zona mrtvih | predsednik | |
| 2009. | Seljaci | Milun | |
| 2010-e | |||
| 2010. | Vidi, stranac | ||
| 2011. | Kako su me ukrali Nemci | agent predvodnik | |
| 2014. | Jagodići | dr Agaton Drenjević | |
| 2013−2015. | Zvezdara | Dragi | |
| 2016. | Dnevnik mašinovođe | direktor škole | |
| 2016. | Zg80 | milicajac Stevo | |
| 2017. | Vojna akademija (TV serija) | Mašin otac | |
| 2017. | Kazimir i Karolina | Sper | |
| 2018−2019. | Istine i laži | Danko Borđoški | |
| 2019. | Realna priča | Nebojša Petronijević | |
| 2019. | Moja generacija Z | Direktor | |
| 2019. | Žmurke | Otac Bogosav | |
| 2019. | Švindleri (TV serija) | Doktor Nastić | |
| 2020-e | |||
| 2020. | Južni vetar (TV serija) | Desimir,upravnik zatvora | |
| 2020. | Ubice mog oca (4. sezona) | Jakov Jovanić | |
| 2020. | Tajkun (TV serija) | Jović | |
| 2020. | Močvara (TV serija) | Doktor | |
| 2020. | Jugoslovenka (TV serija) | ||
| 2020−2021. | Igra sudbine | Ambasador | |
| 2020. | Mama i tata se igraju rata | Nebojša Petronijević | |
| 2021. | Kamiondžije d. o. o. | Psihijatar | |
| 2021. | Tajne vinove loze | sudija Đorđević | |
| 2021. | Drim tim (TV serija) | Profesor Borivoje Stojković | |
| 2021. | Kaljave gume | Duško | |
| 2021. | Radio Mileva | Ruzmarin | |
| 2021. | Porodica (mini-serija) | Momčilo Perišić | |
| 2021. | Branilac | Aleksandar Najdanović | |
| 2022. | Liberta — rađanje grada | general Engelshofen | |
| 2022. | Metamorfoze | ||
| 2022. | Da li ste videli ovu ženu? | ||
| 2024. | Polovni ljudi | ||
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g „Intervju sa Nenadom Ćirićem, našim poznatim glumcem i zvezdom Ateljea 212 iz Beograda, povodom gostovanja “Da Duša Zaceli” u London”. ebritic.com. Pristupljeno 26. 7. 2013.
- ^ a b „Nenad Ćirić”. atelje212. rs. Arhivirano iz originala 14. 6. 2018. g.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Nenad Ćirić na sajtu IMDb (jezik: engleski)
