Nikolaj Afanasjev
Nikolaj Afanasjev | |
|---|---|
| Puno ime | Nikolaj Nikolajevič Afanasjev |
| Datum rođenja | 4. septembar 1893. |
| Mesto rođenja | Odesa, Ruska Imperija |
| Datum smrti | 4. decembar 1966. (73 god.) |
| Mesto smrti | Pariz, Francuska |
Nikolaj Nikolajevič Afanasjev (rus. Николай Николаевич Афанасьев; Odesa, 4. septembar 1893 — Pariz, 4. decembar 1966) je bio pravoslavni teolog.
Detinjstvo[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Odesi, 4. septembra 1893. godine od roditelja - Nikolaja Grigorijevič Afanasjeva i Praskovje Jakovlevne. Otac je umro kada je Nikolaj bio u srednjoj školi. U obrazovanje Nikolaja i njegove sestre Zinaide uključili su se majka i baba Afanasijeva.
Zbog bolesti Afanasjev završava kasnije srednju školu - 1912. (ili 1913) godine. Upisao je Medicinski fakultet u Novorosijsku, ali je godinu dana kasnije prešao na fiziku i matematiku. Tokom Prvog svetskog rata 1914. godine bio je u Talinu. U 1915. godini upisao je Artiljerijsku višu školu nakon čega je služio u jedinicama priobalne artiljerije.
U toku građanskog rata, živeo je u Odesi, Novorosijsku i Sevastopolju.
Emigracija[uredi | uredi izvor]
U novembru 1920, Afanasjev je bio evakuisan iz Sevastopolja u Istanbul, a zatim u Kraljevinu SHS. U proleće 1921. upisuje Bogoslovski fakultet Univerziteta u Beogradu. Aktivno je učestvovao u crkvenom životu Beograda i radu Ruskog hrišćanskog studentskog pokreta. Fakultet je završio u oktobru 1925. Predavao je Zakon Božji u ženskoj gimnaziji u Skoplju gde je radio do 1929.
Mentor za doktorat mu je bio profesor A. P. Dobroklonski koji je tada bio blizak budućem srpskom Patrijarhu Varnavi.
U jesen 1929. dobija stipendiju Ruske Akademske grupe u Beogradu za izradu doktorata. Teza nije bila zaštićena, a ispiti nisu bili polagani zbog porodičnih prilika. U martu 1930. dobija stipendiju od Bogoslovskog instituta „Sveti Sergije“ u Parizu i dobija mesto na Religiozno-Pedagoškom Kabinetu pri Institutu, pod rukovodstvom V. Zenjkovskog. U oktobru ove godine, nakon uvodnog predavanja, imenovan je od 1930. do 1931. na Institutu za čitanje jednog predavanja nedeljno na temu: izvori crkvenog prava. Od 1932. do 1940, bio je docent na Bogoslovskom institutu u Parizu (predavao je kanonsko pravo i grčki). Napisao je mnogo članaka koji su štampani, ali je ostalo mnogo neobjavljenih i nezavršenih radova. Da bi mogao da radi, otac Sergije i mitropolit Evlogije omogućavaju mu 1936. da ode na studijski boravak u London. Ovde on otpočinje rad na velikoj studiji „Crkveni sabori i njihovo poreklo“.
Početkom rata, 1939. godine, Nikolaj Nikolajevič je bio u Švajcarskoj. Plašeći se da bi prilikom carinske kontrole mogao ostati bez rukopisa, ostavio ga je na čuvanje u Švajcarskoj.
Za đakona je bio rukopoložen 7. januara 1940, a 8. januara mitropolit Evlogije rukopoložio ga je u čin jereja.
Od maja 1940. do juna 1941. nalazio se u izbegličkom kampu u gradu Po u južnoj Francuskoj. Od 18. jula 1941 do avgusta 1947. bio je u ruskoj pravoslavnoj parohiji u Tunisu a nakon toga mu je data parohija u Bizerti u crkvi Svetog Aleksandra Nevskog, a dobio je zaduženje i da povremeno opslužuje grčke parohije u gradovima Tunis i Sfaks.
Od avgusta 1947. do jeseni 1950. bio je asistent na Pravoslavnom bogoslovskom institutu u Parizu. Doktorsku disertaciju odbranio je 2. jula 1950. na temu „Crkva Svetog Duha“. Od jeseni 1950. postavljen je za redovnog profesora Bogoslovskog instituta. U teološkom institutu je držao predavanja: kanonsko pravo i crkvenu istoriju. Predavanja o crkvenoj istoriji postaje sve više i više, nakon odlaska u SAD.
U periodu od 1947—1966. napisao je brojna dela, uglavnom na eklisiologiju, objavljuju i ne objavljuju. Od 1953, mnoge je počeo da objavljuje na francuskom jeziku. Od 1952. godine, zajedno sa ocem Kiprijanom, učestvovao je liturgijska konferenciji na Bogoslovskom institutu „Sveti Sergije“ u Parizu, kao i na mnogim ekumenskim sastancima.
Zajedno sa pedagoškim i naučnim aktivnostima, Afanasiev je bio aktivno uključen u crkvenu administraciju zapadnoevropskog Egzarhata ruskih parohija arhiepiskopije.
Nikolaj Afanasjev preminuo je u nedelju, 4. decembra 1966. godine.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
