Novica Marković
| Novica Marković | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1. septembar 1938. |
| Mesto rođenja | Lugavčina,  Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 2006. (67/68 god.) |
| Mesto smrti | Beograd,  Srbija |
| Vojna karijera | |
| Služba |  SFRJ  SR Jugoslavija |
| Vojska |  Jugoslovenska narodna armija Vojska Jugoslavije |
| Čin | pukovnik |
Novica Marković (Lugavčina, 1. septembar 1938 – Beograd, 2006) je bio srpski i jugoslovenski oficir, gardijski pukovnik Jugoslovenske narodne armije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1. septembra 1938. godine u smederevskom selu Lugavčina, gde je završio osnovnu školu. Završio je Vojnu akademiju u Beogradu 1961. godine i preuzet je u gardu.
U činu kapetana prve klase je raspoređen da predaje raport predsedniku SFRJ Josipu Brozu Titu pri povratku sa putovanja u zemlju, po čemu je ostao i upamćen. Zatim je vanredno unapređen u majora i raspoređen u Podgoricu, kasnije Požarevac, Sarajevo i Prištinu, a bio je i komandant kasarne "Četvrti jul" na Voždovcu.[1]
Tokom 1980. godine, završio je Visoku školu za ratne veštine i Školu narodne odbrane. U upravi Generalštaba je bio pomoćnik načelnika Uprave za ratne veštine.
Penzionisan je uoči raspada Jugoslavije. Umro je 2006. godine i sahranjen je u Beogradu. Iza njega je ostala supruga Bosiljka, kćerka i sin.
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
Orden za vojne zasluge sa srebrnim vencem
Orden za vojne zasluge sa zlatnim vencem
Orden narodne armije sa zlatnom zvezdom
Orden bratstva i jedinstva sa srebrnim vencem
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Petrović, Dragoljub (2014). Hronika Lugavčine. Smederevo. str. 135—137. ISBN 978-86-91-78530-7.
