Rog izobilja

Rog izobilja (cornucopia), od latinskog cornu (rog) i copia (obilje), bio je u klasičnoj antici simbol izobilja i ishrane, obično velika posuda u obliku roga prepuna plodova, cveća ili orašastih plodova.

Korpe ili torbe ovog oblika tradicionalno su se koristile u zapadnoj Aziji i Evropi za držanje i nošenje sveže ubranih prehrambenih proizvoda. Korpa u obliku roga nosila bi se na leđima ili okačila oko trupa, ostavljajući ruke žetelaca slobodne za branje.

U grčko-rimskoj mitologiji[uredi | uredi izvor]

Mitologija nudi višestruka objašnjenja porekla roga izobilja. Jedan od najpoznatijih uključuje rođenje i negovanje malog Zevsa, koji je morao biti sakriven od svog proždirućeg oca Hrona. U pećini na planini Ida na ostrvu Krit, o bebi Zevsu brinuli su se i štitili ga brojni božanski pratioci, uključujući i kozu Amalteju, koja ga je hranila svojim mlekom. Budući kralj bogova imao je neobične sposobnosti i snagu, i igrajući se sa svojom dojiljom slučajno joj je odlomio jedan rog, koji je od tada imao božansku moć da pruži beskrajnu ishranu, kao što je hraniteljica imala za boga. ^[1]

U drugom mitu, rog izobilja je nastao kada se Herakle (rimski Herkul) rvao sa rečnim bogom Ahelojem i otkinuo mu jedan rog; rečni bogovi su ponekad prikazivani kao rogati. ^[2] Ova verzija je predstavljena na muralnoj slici Aheloj i Herkul američkog regionalističkog umetnika Tomasa Harta Bentona.

Rog izobilja je postao atribut nekoliko grčkih i rimskih božanstava, posebno onih povezanih sa žetvom, prosperitetom ili duhovnim izobiljem, kao što su personifikacije Zemlje (Geja ili Tera); dete Pluto, bog bogatstva i sin boginje žita Demetre; nimfe Maje i Fortune, boginje sreće, koja je imala moć da podari prosperitet. U rimskom carskom kultu, apstraktna rimska božanstva koja su negovala mir (Pax Romana) i prosperitet takođe su bila prikazana sa rogom izobilja, uključujući Abundaciju, personifikovanu kao „Izobilje“ i Anonu, boginju snabdevanja žitom grada Rima. Had, klasični vladar podzemnog sveta u grčko-rimskim misterijama, koji je davao poljoprivredno, mineralno i duhovno bogatstvo, u umetnosti često drži rog izobilja. ^[3]

Moderni prikazi[uredi | uredi izvor]

U savremenim prikazima, rog izobilja je tipično pletena korpa u obliku roga ispunjena raznim vrstama prazničnog voća i povrća. U većem delu Severne Amerike, rog izobilja je povezan sa Danom zahvalnosti i žetvom. Cornucopia je takođe naziv godišnje novembarske proslave hrane i vina u Visleru, Britanska Kolumbija, Kanada. Dva roga izobilja se vide na zastavi i državnom pečatu Ajdaha. Grb Kolumbije, Paname, Perua i Venecuele i grb države Viktorije, Australija, takođe sadrže rog izobilja, koji simbolizuje prosperitet.

Rog izobilja se koristi za umetnost tela i na Dan zahvalnosti, jer je simbol plodnosti, bogatstva i obilja.

Galerija[uredi | uredi izvor]

Statua ptolemejske kraljice, možda Kleopatre VII, 200–30 p. n. e, dolomitski krečnjak
Statueta helenističkog boga Harpokrata iz 2. veka sa rogom izobilja, u Dionovom arheološkom muzeju (Dion, Grčka)
Statua Fortune, rimska kopija prema grčkom originalu iz 4. veka pre nove ere
Alegorija mira, Đirolama Kampanje, kraj 16. – početak 17. veka, po modelima iz oko 1585–1586, bronza
Personifikacija Amerike sa aligatorom, papagajem i rogom izobilja, svim simbolima Novog sveta, Fabrika Majsen porcelana, oko 1760.
Rog izobilja u statui Flore u Ščećinu, Poljska
Fotelja sa parom rogova izobilja, u kabinetu Versajske palate
Par rogova izobilja u zgradi Lorenske opere u Nansiju, Francuska
Nacionalna katedrala Meksika
Štuko sa parovima rogova izobilja, u zgradi sedišta BCR iz Bukurešta, Rumunija
Grb Kolumbije
Grb grada Kopijapo, Čile
Pečat Severne Karoline
Grb engleske grofovije Hantingdonšir, dodeljen 1937.
Grb Perua
Grb Harkova, Ukrajina

Reference[uredi | uredi izvor]

^ David Leeming, The Oxford Companion to World Mythology (Oxford University Press, 2005), p. 13; Robert Parker, Polytheism and Society at Athens (Oxford University Press, 2005), p. 422.
^ Ovid, Metamorphoses 9.87–88, as cited by J. Rufus Fears, "The Cult of Virtues and Roman Imperial Ideology," Aufstieg und Niedergang der römischen Welt II.17.2 (1981), p. 821.
^ Kevin Clinton, Myth and Cult: The Iconography of the Eleusinian Mysteries (Stockholm, 1992), pp. 105–107.

[1] David Leeming, The Oxford Companion to World Mythology (Oxford University Press, 2005), p. 13; Robert Parker, Polytheism and Society at Athens (Oxford University Press, 2005), p. 422.

[2] Ovid, Metamorphoses 9.87–88, as cited by J. Rufus Fears, "The Cult of Virtues and Roman Imperial Ideology," Aufstieg und Niedergang der römischen Welt II.17.2 (1981), p. 821.

[3] Kevin Clinton, Myth and Cult: The Iconography of the Eleusinian Mysteries (Stockholm, 1992), pp. 105–107.

[1]

[2]

[3]