Смеђа мишјакиња
| Smeđa mišjakinja | |
|---|---|
| |
| Smeđa mišjakinja | |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Tip: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Porodica: | |
| Rod: | |
| Vrsta: | C. striatus
|
| Binomno ime | |
| Colius striatus (Gmelin, 1789)
| |
Smeđa mišjakinja (lat. Colius striatus) najveća je vrsta ptice iz porodice mišjakinja.
Opis[uredi | uredi izvor]
Duga je oko 35 centimetara, a rep joj najčešće zauzima oko polovinu tela. Teška je prosečno 57 grama. Perje je blede, mišje-smeđe boje na glavi i leđima (uključujući i istaknutu kukmu). Gornji deo kljuna je crn, a donji je pomalo ružičaste boje. Retka beloglava mišjakinja često se može pomešati s ovom pticom, ali razlike između njih ipak se mogu uočiti.[2]
Smeđa mišjakinja nije baš najpoznatija po svojoj pesmi, ali baš kao i ptice pevačice, jako je glasna. Dok je u letu, može se čuti njen crkutavi poziv tsu-tsu, ali i onaj kod uzbune tisk-tisk.[2]
Rasprostranjenost[uredi | uredi izvor]
Rasprostranjena je od Kameruna do Eritreje i Etiopije, južno kroz istočnu Afriku, sve do juga Južnoafričke Republike. Većina staništa prikladna su za vrstu, osim prašuma i bezvodnih područja. Masovno je rasprostranjena u savanama i otvorenim šumovitim krajevima, kao i u staništima bujne vegetacije.
Ishrana i razmnožavanje[uredi | uredi izvor]
Smeđa mišjakinja je frugivorna - hrani se voćem, bobicama, lišćem, semenom i nektarom. Izrazito je društvena ptica, hrani se zajedno s drugim jedinkama.
Kod ove ptice gnežđenje se može dogoditi u bilo kojem godišnjem dobu. Gnezdo je neuredno, oblika šalice. Napravljeno je od biljnog ili životinjskog materijala i ispunjeno lišćem. Ponekad može uključivati i platno ili papir. Dosta je veliko za ptice. U njegovom pravljenju učestvuju i mužjak i ženka. Jaja su obično svetlije boje. U gnezdu se nalazi obično 3-4 jajeta, najviše sedam, koja inkubiraju oba pola 17-18 dana. Tek izlegnute ptice hrane roditelji, ali često oko toga imaju i pomagače, obično mlade ptice izlegnute tokom prethodnog gnežđenja. Ptići prvi put ostavljaju gnezdo obično nakon 17-18 dana od izlaska iz jajeta. Samostalno počinju da se hrane nakon nešto više od mesec dana.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ BirdLife International (2012). „Colius striatus”. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. International Union for Conservation of Nature. Pristupljeno 26. 11. 2013.
- ^ a b MacLean 1993, str. 363–364
Literatura[uredi | uredi izvor]
- MacLean, Gordon Lindsay (1993). Robert's Birds of Southern Africa (6th izd.). Cape Town: Trustees of the John Voelcker Bird Book Fund. str. 363—364.
- Ian Sinclair, Phil Hockey i Warwick Tarboton (2002). SASOL Birds of Southern Africa. (Struik ). ISBN 978-1-86872-721-6.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
