Solanž Nouls

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Solanž Nouls
Nouls 2019.
Lični podaci
Puno imeSolanž Pijaže Nouls
Datum rođenja(1986-06-24)24. jun 1986. (37 god.)[1]
Mesto rođenjaHjuston, Teksas, SAD
Zanimanje
Porodica
Supružnici
  • Danijel Smit (v. 2004 —  r. 2007)
  • Alan Ferguson (v. 2014 —  sep. 2019)
Deca1
PorodicaBijonse
Muzički rad
Aktivni period2001—danas
Žanr
Instrumenti
Ostalo
Povezani članciDestinis čajld
Kolambija rekords
Veb-sajtZvanični veb-sajt

Solanž Pijaže Nouls (engl. Solange Piaget Knowles, poznatija kao Solanž, engl. Solange, 24. jun 1986)[2][3] je američka pevačica, tekstopisac, muzički producent, umetnik[4] i glumica. Izrazito interesovanje za muziku razvilo joj se u ranoj mladosti, imala je nekoliko privremenih destinis čajlda, u kojoj je njena starija sestra, Bijonse, među ostalim članovima, bila sa njihovim ocem Metju Noulsom. Sa šesnaest godina Nouls je izdala svoj prvi album Solo Star (2002). Između 2005. i 2007, imala je nekoliko manjih glumačkih uloga, među kojima je Svi u napad: Sve ili ništa (2006) i nastavila je pisati muziku za Bijonse i za bivše članove grupe Destinis Čajld, Keli Rouland i Mišel Vilijams.

Godine 2007. ponovo je počela da snima pesme. Njen drugi album Sol-Angel and the Hadley St. Dreams (2008) odstupio je od pop-orijentisane muzike do 1960-ih i 1970-ih. Najpopularniji je bio na devetom mestu američke Bilbord 200 i dobila je pozitivne kritike kritičara. Njen treći studijski album, A Seat at the Table (2016), objavljen je sa mnogim kritikama i postao je njen prvi album koji je osvojio prvo mesto u Sjedinjenim Američkim Državama. Glavni njen album Cranes in the Sky osvojio je nagradu Gremi za najbolji nastup ritma i bluza. Njen četvrti studijski album, When I Get Home, objavljen je u martu 2019. godine.

Pod jakim uticajem devojačke grupe počela je da piše pesme. Mediji je često upoređuju sa njenom sestrom Bionse, ali Nouls kaže da su potpuno različite. Bilbord ju je svrstao kao stotu najuspješniju plesnu umetnicu svih vremena,[5] a 2017. godine je osvojila je nagradu na Bilbordu.[6] Njeni drugi poduhvati uključuju ugovor o saradnji sa Rimelom, linijom odeće namenjene za hip hop, za malu decu. Bila je u braku sa režiserom Alanom Fergusonom 2014. godine do njihovog razvoda 2019.

Detinjstvo i mladost[uredi | uredi izvor]

Rođena je u Hjustonu. Otac joj je muzički direktor Metju Nouls, a majka modna dizajnerka Tina Nouls. Solanževa starija sestra je pevačica Bionse. Njen otac, poreklom iz Alabame, Afroamerikanac je, a majka, poreklom iz Teksasa, Kreolka.[7][8][9] Takođe, potomak je akadijskog vođe naroda Džozefa Brusarda.[10] Kao dete, išla je na časove plesa i u pozorište. Sa pet godina glumela je u zabavnom parku. Pesme je počela da piše sa devet godina.[11] Sa trinaest godina odlučila je da nastavi snimanje, ali su joj roditelji u početku savetovali da sačeka. Sa petnaest godina nastupala je sa grupom svoje sestre Destinis Čajld na turnejama.[12]

Karijera[uredi | uredi izvor]

2001—2003: Rana karijera i Solo Star[uredi | uredi izvor]

Prvi put je počela profesionalno da se bavi muzikom 2001. godine kada je otpevala pesmu za špicu serije The Proud Family.[13][14] Takođe, bila je istaknuti izvođač Hey Goldmember za film Ostin Pauers 3 2002,[13] kao i rezervna pevačica Little Drummer Boy u Destinis Čajld 2001, praznični album 8 Days of Christmas.[15] Godine 2002. objavila je drugi album Game Time, pevajući delove Luter Vandrosove pesme So Amazing i True Love na solo albumu Keli Rouland Simply Deep, za koji je napravila glavnu pesmu Beyond Imagination i Obsession. Godine 2001. pojavila se u muzičkom spotu repera Bou Vou za njegovu pesmu Puppy Love.[16]

Godine 2002. pozajmila je glas Šanel, rođaci glavnog junaka Peni Praud, u epizodi Behind Family Lines animirane televizijske serije The Proud Family.[17] Metju Nouls je u junu 2003. godine uzbuđeno objavio da razmišlja da doda Solanž u grupu Destinis Čajld kada su se ponovo okupili 2004. godine, tako da ih je Farah Frenklin napustio 2000. Metju Nouls je rekao je da je testirao reakcije i, sudeći po onome što je čuo, čini mu se da je to dobra ideja.[18] Međutim, kasnije u avgustu, Bionse je izjavila da su to samo glasina i da će grupa Destinis Čajld ostati trio. Rouland je dodala da je Solanž samo solo zvezda.[19]

Sa četrnaest godina, Solanž Nouls počela je da radi na svom albumu Solo Star,[20] u kojem su učestvovali američki producenti poput Džermejna Duprija, The Neptunes, Linda Peri i Timbaland. Album je snimila pod okvirom Kolambija rekordsa.[21] Album je sadržavao pesme savremenog ritma i bluza, iako je Nouls rekla da je na nju veliki uticaj imao pop, rok, rege i hip hop muzika.[13][15] Napisala je petnaest pesama za album,[22] uključujući i Feelin' You (drugi deo). Pesma nije uspela ući na Bilbord hot 100, ali je bila treća na lestvicama ritma i bluza i hip hopa.[23][24] Solo Star objavljen je 21. januara 2003. u Sjedinjenim Američkim Državama, koji je osvojio četrdeset i deveto mesto na Bilbord 200 i dostigao dvadeset i treće na tabeli ritma i bluza i hip hopa.[25][26] Solo Star je imala mešovite kritike: Vilijam Rulman iz Olmjuzik-a nazvao ga je ,,vrhunskim albumom savremenog ritma i bluza", ali smatra da se Nouls ,,izgubila negde u miksu".[27] Do sredine 2008, album je prodat u 112.000 primeraka u zemlji.[26]

2003—2008: Filmovi i Sol-Angel and the Hadley St. Dreams[uredi | uredi izvor]

Nouls nastupa u Mančesteru 2008. godine

Godine 2004. godine gostovala je u epizodi The Catch sitkoma One on One. Glumela je tinejdžera 2004. godine u komediji Johnson Family Vacation, zajedno sa Vanesom L. Vilijams.[19] Napisala je pesmu Freedom. Iako su kritike uglavnom negativne, Nouls je pohvalio časopis Variety: ,,Solanž Nouls je gotovo zaslepljujuća kao i njena sestra Bionse i čini se malo više nego što se vidi".[28] Godine 2006. glumela je u filmu Svi u napad: Sve ili ništa, treći deo serije Bring It On, zajedno sa američkom glumicom i pevačicom Hejden Panetijer. Kritike su bile negativne,[29] a Nouls je opisana kao ,,pristupačna mlada starleta".[30] Solanž Pijaže Nouls je ime koje koristi za glumu, a Solanž Nouls za pevanja, a za Bring It On: All or Nothing, predstavlja se kao Solanž Nouls Smit.[31]

Nakon objavljivanja albuma Nouls je počela da glumi u filmovima nakon čega je napravila pauzu u svojoj karijeri.[32] Dok je bila u braku, njena porodica se preselila u Ajdaho i, dok je boravila tamo, nastavila je da piše pesme među kojima su Get Me Bodied i Upgrade U sa drugog solo albuma njene sestre, B'Day.[32][33] Nouls je primila nagradu ASKAP 2008. za ritam i bluz i hip hop pesmu Get Me Bodied.[34] Ona je, takođe, napisala pesme za Destinis Čajld, i članove Keli Rouland i Mišel Vilijams. Godine 2004, dok je bila trudna, imala je kameo ulogu u muzičkom spotu destinis čajld za film Soldier.[35]

Nakon razvoda, Nouls se vratila u Houston da bi započeo rad na svom drugom albumu. Potpisala je diskografski ugovor sa Geffen-om i izdavački ugovor sa EMI.[36][37] Završila je svoj drugi studijski album Sol-Angel and the Hadley St. Dreams 2008. godine. To uključuje produkciju Si Lo Grina, Soulshock & Karlin i Marka Ronsona. Kolekcija iz 1960-ih i 1970-ih uticala je na pesme,[38] što se vidi kao odstupanje od njenog pop orijentisanog prvog nastupa,[39][40] što je Bilbord nazvao ,,više modernim preokretom hip-hopa i ritma i bluza".[26] Album je objavljen 26. avgusta 2008. u Sjedinjenim Američkim Državama. Do decembra 2008. album je prodao preko 114.000 primeraka prema Nielsen SoundScan-u.[41] Album su kritičari pozitivno primili,[42] neki su ga smatrali daleko boljim od njenog prvog nastupa.[43] Vodeća pesma albuma I Decided objavljena je u aprilu 2008. godine i dostigla je vrh liste Bilborda.[41] Rolingstonsi nazvao ga je probojnim singlom.[44] Kako bi podržala album, Nouls je započela i turneju u Britaniji, u novembru 2008.[45] Nouls je, takođe, napisala Scared of Lonely i Why Don't You Love Me za treći studijski album svoje sestre I Am... Sasha Fierce.

Nouls je najavila preko svog bloga da će izdati niz miksa koji se poklapaju sa albumom. Prvi miks, Can't Get Clearance..., uključuje prethodno propuštenu pesmu Fuck the Industry. Tekst imena pesme proveravali su neki od glavnih izvođača kao što su Meri Džej Blajdž, Ašanti, Kejša Kol i Bejonse.[46] Miks nikada nije pušten, ali je 2010. Nouls objavila pesmu Fuck the Industry.

2008—2014: True i Saint Records[uredi | uredi izvor]

Solanž Nouls 2009.

U intervjuu za MTV 2009. godine, Nouls je otkrila da ona određuje vrstu zvuka za Sol-Angel and the Hadley St. Dreams.[47] Takođe, odvojila se od diskografskih grupa Interscope-Geffen-A&M kako bi samostalno izdala svoj treći studijski album.[48] Početkom 2010, Nouls je otputovala u Australiju radeći sa grupom Midnight Juggernauts na njenom trećem studijskom albumu. Planirala je da ga izda na leto, što je otkrila preko svog Tviter naloga 2009.[49] Takođe, na njemu je otkrila da je iznajmila kuću u Santa Barbari kako bi stekla određeno stanje uma dok piše i stvara muziku.[50] Gostovala je u popularnoj dečjoj emisiji Yo Gabba Gabba, 7. maja 2010, za poseban dan majki gde je izvela originalnu pesmu pod nazivom Momma Loves Baby.[51][52][53]

U intervju za Vajb, 7. jula 2010. godine, Nouls je rekla da je pretrpela ,,mali slom" tokom snimanja svog novog albuma: ,,Bukvalno sam se nakratko odrekla svog zdravlja kako bih snimila ovaj spot. Bukvalno sam se budila ujutro i puštala muziku po ceo dan i celu noć. Počela sam da ludim napadima panike". Nouls je objasnila kako se žrtvovala ,,mentalno, emotivno i finansijski", i dodala je: ,,Meni je to više od albuma. To je prelazno vreme u mom životu".[54] Što se tiče muzičkog pravca albuma, rekla je da inspiracija dolazi iz novog talasa i dodaje da je radila sa Farelom Vilijamsom.

U septembru 2012. objavila je spot za pesmu Losing You koji je najavljen kao vodeći singl sa njenog trećeg studijskog albuma.[54] On je snimljen u Kejptaunu, u Južnoj Africi, početkom septembra 2012. CD je objavila 8. januara 2013.[55] Po izlasku EP-a pojavila se na naslovnoj strani 84. broja magazina Fader.[56]

Preselila se 14. maja 2013. u Luizijanu i najavila da je sopstvenu diskografsku kuću pod nazivom Saint Records, koju će koristiti za izdavanje svog trećeg albuma i budućih muzičkih projekata distribuiranih preko Soni mjuzika entertejnmenta.[57] Saint Records je osnovan da bi se fokusirao na izvođače hip-hopa i savremenog ritma i bluza. Izdala je svoj prvi kompilacijski album Saint Heron 11. novembra 2013.

2014—danas: A Seat at the Table, When I Get Home i umetnost performansa[uredi | uredi izvor]

Solanž Nouls 2014. godine

Prvi put je izvela Rise 15. maja 2015. godine na događaju koji je sponzorisao HBO, a koji je bio inspirisan policijskim ubistvima u Fergusonu i Baltimoru i kasnijim protestima.[58] U julu 2015. godine objavila je da je njen treći studijski album skoro kompletan. Na svoj trideseti rođendan, 24. juna 2016, izjavila je da je završila A Seat at the Table tri dana pre svog rođendana, 21. juna.[59] Album je objavljen 30. septembra 2016.[60] On joj je postao prvi album broj jedan u Sjedinjenim Američkim Državama. To je omogućilo Belonse i njoj da postanu prve sestre koje su imale američki album broj jedan u kalendarskoj godini.[61] Objavila je 3. oktobra 2016. dva muzička spota iz filma A Seat at the Table: Don't Touch my Hair i Cranes in the Sky, čiji su koproducenti bili ona i njen suprug, Alan Ferguson.

Tokom festivala 2017 u Filadelfiji, Pensilvanija, otpevala je singl iz The Proud Family, televizijske serije čija je pesma prikazana 2001. godine, i učestvovala je na Glastonberi festivalu 2017. godine.[62][63] U decembru 2017. režirala je spot za film The Weekend SZA.[64]

Najavila je 15. oktobra 2018. godine da će izdati svoj četvrti studijski album na jesen.[65] Međutim, to nije uspelo.

Najavljeno je 8. januara 2019. godine da će Solanž nastupiti na muzičkom festivalu u Bonaru.[66] Nastupala je na britanskom festivalu Parklife[67] i Loveboks festivalu.[68]

Izdala je svoj četvrti studijski album, When I Get Home, 1. marta 2019. godine na svim platformama.[69]

Lični život[uredi | uredi izvor]

Nouls na kanskom filmskom festivalu 2013.

Udala se za Danijela Smita 27. februara 2004. kada je imala sedamnaest, a on devetnaest godina[37][70] Rodila je njihovog sina 18. oktobra 2004.[71] Izjavila je da joj je sin njen najveći neplanirani blagoslov, ali je delimično izrazila žaljenje što je rodila dete u ranoj mladosti. Pesma koju je napisala za svoju bebu, 6 O'Clock Blues, uključena je u Sol-Angel and the Hadley St. Dreams.[72] Nakon rođenja sina, porodica se preselila u Moskou, gde je Noulsov suprug nastavio da studira.[40] Oktobra 2007. potvrdila je da su se ona i Smit razveli.[37] Nakon toga, ona i njen sin preselili su se u Los Anđeles.[39] U avgustu 2013. objavila je da se sa sinom seli u Nju Orleans.

Udala se 16. novembra 2014. godine za režisera Alana Fergusona u Nju Orleansu.[73][74] Na Instagramu 1. novembra 2019. otkrila je da su se ona i Ferguson rastali ranije te godine.[75][76]

Diskografija[uredi | uredi izvor]

Albumi[uredi | uredi izvor]

  • Solo Star (2002)
  • Sol-Angel and the Hadley St. Dreams (2008)
  • Saint Heron (2013)
  • A Seat at the Table (2016)
  • When I Get Home (2019)

Pesme[uredi | uredi izvor]

  • Naïve (2002)
  • Feelin' You (2003)
  • Crush (2003)
  • I Decided (2008)
  • Champagnechroniknightcap (2008)
  • Sandcastle Disco (2008)
  • T.O.N.Y. (2009)
  • Would've Been the One (2009)
  • Fuck the Industry (2010)
  • I Told You So (2010)
  • Wanna Go Back (2010)
  • The Thrill Is Gone (2010)
  • 6 O'Clock Blues (2010)
  • Losing You (2012)
  • Looks Good with Trouble (2013)
  • Lovers in the Parking Lot (2013)
  • Cranes in the Sky (2016)
  • Rise (2016)
  • Weary (2016)
  • Mad (2016)
  • Don't Touch My Hair (2016)
  • F.U.B.U (2016)
  • Down with the Clique (2019)
  • Way to the Show (2019)
  • Stay Flo (2019)
  • Dreams (2019)
  • Almeda (2019)

Turneje[uredi | uredi izvor]

  • Solo Star Tour (2003)
  • The Art of Love Tour (2008)
  • Solange Presents Sol-Angel and the Hadley St. Dreams Tour (2008)
  • True Promo Tour (2012)
  • Orion's Rise (2017)
  • Simply Deeper Tour (2003)
  • The Justified World Tour (2003—2004)

Filmografija[uredi | uredi izvor]

Uloge Solanž Nouls
Godina
Srpski naziv
Izvorni naziv
Uloga
Napomena
2001. Intimni portret Intimate Portrait Sebe TV serija, 1 epizoda
2002. Ponosna porodica The Proud Family Šanel TV serija, 1 epizoda

epizoda

2002. Tajna Taina Rejčel TV serija, 1 epizoda
2002. Proziben ProSieben Sebe TV serija, 2 epizode
2003. Navijanje Soul Train Sebe TV serija, 1 epizoda
2003. Danas Today Sebe TV serija, 1 epizoda
2003. Braća Garsija The Brothers García Sebe TV serija, 1 epizoda


2004. Porodični odmor Džonson Johnson Family Vacation Niki Džonson
2004. Jedan na jedan One on One Šarlot TV serija, 1 epizode
2005. Slušajte! Listen Up! Erika TV serija, 1 epizode
2006. Svi u napad: Sve ili ništa Bring It On: All or Nothing Kamila
2008. Šapat duhova Ghost Whisperer Pevačica TV serija, 1 epizode
2008. Lincoln Heights Sebe TV serija, 1 epizode
2010. Yo Gabba Gabba! Sebe TV serija, 1 epizode
2018. Nasumična dela letenja Random Acts of Flyness Sebe TV serija, 1 epizode
2019. Povratak kući Homecoming Sebe

Priznanja i nagrade[uredi | uredi izvor]

Na 59. godišnjici (2017) Nouls je osvojila svoju prvu nagradu Gremi, za najbolji savremeni ritam i bluz, za svoju pesmu Cranes in the Sky sa njenog debitantskog studijskog albuma A Seat at the Table (2016), koja je bila Nolsova prva nominacija za nagradu Gremi.[77] Takođe, osvojila je BET nagradu, nagrade Soul trejn, nagradu Vebi i još mnogo drugih. Godine 2017. osvojila je i nagradu magazina Glamur za ženu godine i postala je prva dobitnica nagrade Bilbordove žene u muzici.[78]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Solange' Birthday: As Star Turns 26, A Look At Fabulous Celebrity Sisters (PHOTOS)”. The Huffington Post. 24. 6. 2012. 
  2. ^ „Solange Biography”. The Biography Channel. Pristupljeno 12. 5. 2014. 
  3. ^ „Solange Piaget Knowles - Texas Birth Index”. FamilySearch. 24. 6. 1986. Pristupljeno 19. 8. 2019. 
  4. ^ „Solange Knowles Is Not a Pop Star”. SURFACE (na jeziku: engleski). 11. 1. 2018. Pristupljeno 17. 11. 2019. 
  5. ^ „Greatest of All Time Top Dance Club Artists : Page 1”. Pristupljeno 23. 5. 2017. 
  6. ^ „Solange Honored As Billboard Impact Award Winner for 2017 Women In Music”. billboard.com. 
  7. ^ „Beyoncé Knowles' Biography”. Fox News Channel. 15. 4. 2008. Arhivirano iz originala 25. 12. 2011. g. Pristupljeno 28. 7. 2019. 
  8. ^ Smolenyak, Megan (12. 1. 2012). „A Peek into Blue Ivy Carter's Past”. The Huffington Post. Pristupljeno 30. 1. 2012. 
  9. ^ Daniels, Cora; Jackson, John L. (2014). Impolite Conversations: On Race, Politics, Sex, Money, and ReligionNeophodna slobodna registracija. Simon and Schuster. str. 198. ISBN 9781476739113. Pristupljeno 10. 6. 2015. „beyonce native american african french l'oreal.” 
  10. ^ „A Peek into Blue Ivy Carter's Past”. The Huffington Post. AOL. 12. 1. 2012. Pristupljeno 14. 1. 2012. 
  11. ^ „Solange Knowles Q&A”. Cosmo Girl. 25. 8. 2008. Arhivirano iz originala 10. 8. 2009. g. Pristupljeno 10. 12. 2008. 
  12. ^ https://www.nytimes.com/2012/04/22/fashion/solange-knowles-beyonces-sister-takes-life-on-her-own-terms.html
  13. ^ a b v Bliss, Karen (6. 8. 2002). „Solange Knowles Has "Star" Power”. Rolling Stone. Arhivirano iz originala 27. 07. 2009. g. Pristupljeno 31. 1. 2009. 
  14. ^ Nast, Condé. „Solange Knowles Sang 'The Proud Family' Theme Song Onstage Because Nostalgia Is REAL”. Teen Vogue. Pristupljeno 23. 2. 2019. 
  15. ^ a b Moss, Corey (18. 3. 2002). „Solange, Beyoncé's Lil' Sis, Says She's No Destiny's Child”. MTV. Pristupljeno 4. 11. 2008. 
  16. ^ Corey, Moss (23. 8. 2002). „Kelly Rowland Moves Into 'Leave It To Beaver' House”. MTV. Pristupljeno 4. 11. 2008. 
  17. ^ D'Angelo, Joe (4. 11. 2002). „Ashanti, Keys, Solange 'Proud' Participants in Animated Series”. MTV. Pristupljeno 3. 2. 2009. 
  18. ^ Moss, Corey (26. 6. 2003). „Destiny's Child May Get A New Member Next Year”. MTV. Pristupljeno 4. 11. 2008. 
  19. ^ a b Corey, Moss (25. 8. 2003). „Destiny's Child To Remain A Trio, Says Beyoncé”. MTV. Pristupljeno 4. 11. 2008. 
  20. ^ Ramaswamy, Chitra (2. 11. 2008). „Solange Knowles interview – Soul sister”. Scotland on Sunday. Arhivirano iz originala 9. 1. 2009. g. Pristupljeno 3. 11. 2008. 
  21. ^ Pesce, Nicole Lyn (13. 5. 2014). „Who is Solange Knowles? Everything you need to know about Beyonce's little sister”. New York Daily News. 
  22. ^ Wiederhorn, Jon (6. 11. 2002). „Solange 'Feeling' It With Beyoncé, N.O.R.E., Others”. MTV. Pristupljeno 4. 11. 2008. 
  23. ^ „Hot R&B/Hip-Hop Singles Sales”. Billboard. Nielsen Business Media. 25. 1. 2003. Pristupljeno 21. 7. 2008. 
  24. ^ „Billboard – Maxi Single Sales” (na jeziku: engleski). Nielsen Business Media, Inc. 11. 1. 2003. Pristupljeno 7. 11. 2016. 
  25. ^ „The Billboard 200: Solo Star”. Billboard. Nielsen Business Media. februar 2008. Arhivirano iz originala 1. 1. 2014. g. Pristupljeno 4. 11. 2008. 
  26. ^ a b v Concepcion, Mariel (16. 5. 2008). „Solange Not Out To Top Sister Beyoncé On New Album”. Billboard. Nielsen Business Media. Pristupljeno 21. 7. 2008. 
  27. ^ Ruhlmann, William. „Solo Star: Solange Knowles”. AllMusic. Pristupljeno 31. 1. 2009. 
  28. ^ Lowry, Brian (7. 4. 2004). „Johnson Family Vacation”. Variety. Arhivirano iz originala 03. 01. 2009. g. Pristupljeno 3. 2. 2009. 
  29. ^ „Bring It On: All or Nothing (2006)”. Rotten Tomatoes. Pristupljeno 3. 2. 2009. 
  30. ^ Cornelius, David (10. 8. 2006). „Bring It On: All or Nothing”. Efilmcritic.com. Arhivirano iz originala 01. 11. 2020. g. Pristupljeno 3. 2. 2009. 
  31. ^ „Bring It On: All Or Nothing”. ABC Family. Arhivirano iz originala 22. 8. 2008. g. Pristupljeno 1. 1. 2009. 
  32. ^ a b „Breaking: Solange”. Rolling Stone. 23. 9. 2008. Arhivirano iz originala 03. 11. 2008. g. Pristupljeno 31. 1. 2009. 
  33. ^ „Solange Knowles Signs a Worldwide Co-Publishing Deal With EMI Music Publishing”. 20. 8. 2007. 
  34. ^ „Solange Knowles Enjoys the #1 Spot Again”. PR Newswire. Reuters. 22. 7. 2008. Arhivirano iz originala 9. 1. 2009. g. Pristupljeno 5. 11. 2008. 
  35. ^ Kay, Ray (Director) (2005). Soldier (Music video). United States: Sony BMG. 
  36. ^ Crosley, Hillary (11. 12. 2007). „Solange Knowles Inks With Geffen”. Billboard. Nielsen Business Media. Pristupljeno 6. 11. 2008. 
  37. ^ a b v Edwards, Jeanine. „Solange Knowles Flying Solo”. Essence. Pristupljeno 3. 11. 2008. 
  38. ^ Arthur, Sylvia (1. 7. 2008). „Destiny's Child: Solange Comes of Age”. Clutch. Arhivirano iz originala 25. 12. 2010. g. Pristupljeno 6. 11. 2008. 
  39. ^ a b Barker, Lynn (14. 5. 2008). „Solange Knowles: She's "Decided"!”. Teen Hollywood. Arhivirano iz originala 19. 9. 2018. g. Pristupljeno 1. 2. 2009. 
  40. ^ a b Kennedy, Mark (3. 9. 2008). „Solange Knowles, little sister to Beyonce, channels her inner soul with her sophomore CD”. WXIN-TV. Arhivirano iz originala 19. 9. 2018. g. Pristupljeno 1. 2. 2009. 
  41. ^ a b Caulfield, Keith. „Ask Billboard: Sol-Angel doesn't get wings”. Billboard. Nielsen Business Media. Arhivirano iz originala 24. 9. 2013. g. Pristupljeno 31. 1. 2009. 
  42. ^ „Sol-Angel and the Hadley St. Dreams by Solange”. Metacritic. Arhivirano iz originala 27. 08. 2008. g. Pristupljeno 16. 8. 2008. 
  43. ^ Gittins, Ian (10. 11. 2008). „Solange”. The Guardian. London. Pristupljeno 31. 1. 2009. 
  44. ^ „On the Breaking Blog: Solange”. Rolling Stone. 24. 9. 2008. Arhivirano iz originala 27. 9. 2008. g. Pristupljeno 31. 1. 2009. 
  45. ^ „Solange Announces UK Dates”. Polydor Records. 3. 10. 2008. Arhivirano iz originala 10. 9. 2012. g. Pristupljeno 9. 11. 2008. 
  46. ^ „Awwwwwhhhh Dammmmnnn........”. Solangel.typepad.com. 1. 8. 2008. Pristupljeno 3. 11. 2008. 
  47. ^ Vena, Jocelyn (15. 4. 2009). „Will New Solange Album Have A Duet With Sister Beyoncé?”. MTV. Pristupljeno 17. 4. 2009. 
  48. ^ „Solange Exits Interscope Records”. Rap-Up.com. 31. 10. 2009. Pristupljeno 2. 12. 2009. 
  49. ^ Solange At Work on 2010 AlbumArhivirano 2012-07-14 na sajtu Archive.today Singersroom Celebs – Retrieved June 16, 2010
  50. ^ Solange Readies Next Album Arhivirano na sajtu Wayback Machine (7. jun 2010) The Young, Black & Fabulous – Retrieved June 16, 2010
  51. ^ Solange Knowles Does Yo Gabba Gabba' for Mothers Day Arhivirano 2010-06-04 na sajtu Wayback Machine Entertainment News – Retrieved June 16, 2010
  52. ^ Solange Knowles "Yo Gabba Gabba" Guest Appearance May 7 Arhivirano 2010-07-12 na sajtu Wayback Machine Retrieved June 16, 2010
  53. ^ Solange on Yo Gabba Gabba for Mothers Day Arhivirano 2010-05-03 na sajtu Wayback Machine Retrieved June 16, 2010
  54. ^ a b „solange-k.net”. Arhivirano iz originala 5. 9. 2012. g. 
  55. ^ „Solange Previews 'True' EP at New York Listening Party”. Rap-Up.com. 25. 10. 2012. Pristupljeno 14. 5. 2014. 
  56. ^ „Solange: Rise and Shine”. 
  57. ^ Nessif, Bruna (14. 5. 2013). „Solange Knowles Launches New Record Label, Releases Latest Track Featuring Kendrick Lamar”. eonline.com. Pristupljeno 14. 5. 2013. 
  58. ^ „Solange Unveils New Song "Rise," Inspired By Ferguson & Baltimore: Watch”. Music News, Reviews, and Gossip on Idolator.com. 15. 5. 2015. 
  59. ^ „Solange's New Album is Completed”. Fuse.tv. 24. 6. 2016. Pristupljeno 25. 6. 2016. 
  60. ^ Mary J. DiMeglio, "Solange Drops New Album, 'A Seat at the Table': Listen," Billboard, September 30, 2016.
  61. ^ „Beyonce and Solange Knowles Become First Sisters to Land No. 1 Albums”. Etonline.com. Pristupljeno 12. 10. 2016. 
  62. ^ „Solange Leads The Proud Family Sing-Along and Kicks It to 2001”. 5. 6. 2017. 
  63. ^ Digital, Pretty Good. „Glastonbury Festival - 2017”. Glastonbury Festival - June 21-25, 2017 (na jeziku: engleski). Pristupljeno 7. 1. 2019. 
  64. ^ „Sza Ctrl Shares New Solange Directed Video For The Weekend”. 
  65. ^ Monroe, Jazz. „Solange's New Album Coming This Fall”. Pitch Fork. Pristupljeno 15. 10. 2018. 
  66. ^ „Bonnaroo 2019 Lineup Announced: Childish Gambino, Solange, Phish, Cardi B, More”. Pitchfork (na jeziku: engleski). Pristupljeno 7. 2. 2019. 
  67. ^ „Cardi B, Solange and The Streets announced for Parklife Festival 2019”. 30. 1. 2019. Pristupljeno 23. 2. 2019. 
  68. ^ „Lovebox 2019 Sets Solange, Chance the Rapper & BROCKHAMPTON”. Highsnobiety. 12. 2. 2019. Pristupljeno 23. 2. 2019. 
  69. ^ „Solange Releases New Album When I Get Home: Listen”. Pitchfork (na jeziku: engleski). Pristupljeno 1. 3. 2019. 
  70. ^ "Crazy in Love" Arhivirano na sajtu Wayback Machine (1. novembar 2020). People. March 22, 2004.
  71. ^ Grossman, Wendy; Peterson, Todd (26. 10. 2004). „Solange Knowles Gives Birth to a Boy”. People. Time. Arhivirano iz originala 01. 11. 2020. g. Pristupljeno 6. 12. 2008. 
  72. ^ „Beyoncé's little sister Solange manages motherhood, music and a divorce”. Sister 2 Sister. maj 2008. Arhivirano iz originala 5. 8. 2008. g. Pristupljeno 11. 12. 2008. 
  73. ^ „Solange Knowles Marries Alan Ferguson”. People Magazine. Pristupljeno 16. 11. 2014. 
  74. ^ Ethan, Sacks. „Solange Knowles marries longtime boyfriend Alan Ferguson in New Orleans wedding”. New York Daily News. Pristupljeno 17. 11. 2014. 
  75. ^ „Solange Knowles Posts Optimistic Message In Midst Of Separation From Alan Ferguson”. Vibe (na jeziku: engleski). Pristupljeno 10. 12. 2019. 
  76. ^ Kelly, Keyaira (1. 11. 2019). „Solange Confirms Her Separation From Alan Ferguson After Months Of Speculation: "Early This Year We Separated And Parted Ways"”. MadameNoire. Arhivirano iz originala 01. 11. 2019. g. Pristupljeno 1. 11. 2019. 
  77. ^ „Solange Accepts American Express Impact Award at Billboard Women in Music 2017”. Billboard. 30. 11. 2017. Pristupljeno 1. 5. 2020. 
  78. ^ „Antville Music Video Awards 2012 - THE WINNERS”. videos.antville.org. Pristupljeno 1. 5. 2020. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Solanž Nouls na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Соланж_Ноулс&oldid=27530142”