Tadija Kostić
Tadija Kostić | |
|---|---|
 Tadija Kostić, portret | |
| Puno ime | Tadija P. Kostić |
| Datum rođenja | 10. april 1863. |
| Mesto rođenja | Trnava, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 2. april 1927. (63 god.) |
| Mesto smrti | manastir Savina, Kraljevina SHS |
Tadija Kostić (Trnava, Užice,10. april 1863 — Manastir Savina kod Herceg Novog, 2. april 1927) bio je srpski sveštenik, veroučitelj, novinar i pisac.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 10. aprila 1863. u selu Trnavi, u užičkom okrugu.[1] Kao sveštenički sin, školovan u bogosloviji, učitelj u Ivanjici i Karanu, rukopoložen je u sveštenički čin 1887. godine u Čačku. Dve godine bio paroh Bele crkve Karanske, zatim paroh pri hramu crkve Svete Trojice u Gornjem Milanovcu.
Život u Gorenjm Milanovcu[uredi | uredi izvor]
Za deceniju i po, koliko je proveo u Gornjem Milanovcu (od 1889.), ostavio je dubok trag kao sveštenik, veroučitelj, pisac i urednik novina. Od početka izlaženja lokalnog lista Takovo (1890), Tadija u njemu objavljuje svoje priče, a jedno vreme radi i kao urednik.[1] Onovremena književna kritika o njemu pohvalno piše kao o: „piscu i popu iz Gornjeg Milanovca“.[2]
Prelazak u Niš[uredi | uredi izvor]
Početkom 1904. godine seli se u Niš. Kao valjana sveštenika i čestitog čoveka episkop Nikanor ga predlaže za sudiju Duhovnog suda u Nišu.[3] Godine Prvog svetskog rata provodi u izbeglištvu, a po povratku 1919. godine prelazi u Beograd gde postaje paroh pri hramu Svetog Save. Odlazi u penziju, počinje da posustaje i poboljeva. Uz novčanu pomoć Srpske Kraljevske akademije i PEN-kluba odlazi u manastir Savinu kraj Herceg Novog. Umire 2. aprila 1927. godine u manastiru. Sahranjen je na groblju kraj Karanske crkve.[4]
Priznanja[uredi | uredi izvor]
- Orden Svetog Save, ukazom Njegovog Veličanstva kralja Aleksandra Obrenovića, 25. novembra 1900. godine.
Dela[uredi | uredi izvor]
- Pripovetke, Stari ljudi, Zao glas, Štamparija Svetozara Nikolića, Beograd, 1893.
- U bedi, pripovetka, Štamparija Svetozara Nikolića, Beograd, 1894.
- Gospoda seljaci, pripovetka, Štamparija Petra K. Tanaskovića, 1896.
- Čikino dete, pripovetka, Štamparija Mate Jovanovića, Beograd, 1901.
- Prvo veselje, pripovetka, izdanje Srpske manastirske štamparije, Sremski Karlovci, 1903.
- Popine priče, pripovetke, Štamparija Ace M. Stanojevića, Beograd, 1904.
- Kopun, pripovetka, Knjižara i štamparija Đorđa Munca, Niš, 1907.
- Kićine priče, Izdanje redakcije Kiće, Električna štamparija i knjižara Đ. Munca i B. Valožića, Niš, 1910.
- Kićine dokolice, Izdanje redakcije Kiće, Prva Niška električna štamparija Đ. Munca i M. Karića, Niš, 1912.
Naslovna strana pripovetke Prvo veselje (1903) - Jesenje lišće, pripovetke, Štamparija Simeon Mirotočivi, Beograd, 1913.
- Mali neimari, pripovetke, Štamparija Simeon Mirotočivi, Beograd, 1920.
- Palanačke novine, pripovetka, Izdavačka knjižarnica Rajkovića i Đukovića, 1921.
- Kićine priče I-IV, Izdanje Uredništva Kiće, Štamparija Tipografija, Beograd, 1923.
- Kićine pesme I, Izdanje Uredništva Kiće, Štamparija Jadran, Beograd, 1924.
- Na tuđem poslu, roman, izdanje Gece Kona, Beograd.
- Kićine dokolice, Priče i pošalice, I-III, Izdanje Uredništva Kiće, Štamparija Jadran, Beograd, 1925.
- Kićine pesme II, Izdanje Uredništva Kiće, Štamparija Rodoljub, Beograd, 1926.
Sarađivao sa užičkim listom Zlatibor, pokrenuo novine „Takovo“, list za narodne potrebe, objavljivao književne priloge u listovima i časopisima „Male novine“, Gradina, Kolo, Brankovo kolo, Delo i Bosanska vila.
Započeo je roman „U budnom snu“. U njegovoj zaostavštini ostao između ostalog i dramski tekst, pozorišna igra u četiri čina „Pripuz“.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Tadija Kostić: realista među modernima”. portalibris. Arhivirano iz originala 28. 01. 2022. g. Pristupljeno 28. 1. 2022.
- ^ Milomir Glišić, Dušan Ilić, Aleksandar Lazarević, Radmilo Lale Mandić, Miroslav Laf Marković, Miodrag Ristić: Stari Milanovac, treće dopunjeno izdanje. 2003. ISBN 978-86-7152-018-8.
- ^ „Da se ne zaboravi: Priča o Tadiji Kostiću – gornjomilanovačkom popi”. gminfo. Pristupljeno 28. 1. 2022.
- ^ „Zapisi sveštenika o dobrim i lošim Arnautima”. politika. Pristupljeno 28. 1. 2022.
- Od oltara do parnasa, monografija - mr Slobodan Radović, Užice, 1995.
- Život i delo Tadije P. Kostića, naučni skup povodom 140. godina od rođenja, 10. april 2003. Biblioteka Braća Nastasijević, Gornji Milanovac.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
