Tomislav Badovinac

tomislav badovinac
Lični podaci
Datum rođenja	(1934-01-24)24. januar 1934.
Mesto rođenja	Kumanovo, Kraljevina Jugoslavija
Profesija	ekonomista
Delovanje
Član KPJ od	1944.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba

Tomislav Badovinac (Kumanovo, 24. januar 1934) bio je jugoslovenski ekonomista i društveno-politički radnik.

Biografija

Rođen 1934. godine u Kumanovu, gde mu je otac službovao u svojstvu službenika finansijske kontrole. Premešten je, 1939. godine, u Vrginmost (Kordun), zatim u Jastrebarsko, gde je 1940/1941 započeo osnovnu školu. Sa ocem je posmatrao ulazak Nemaca, 6. aprila 1941. godine i nakon očevog komentara: "Neka idu, išli su i 1914. godine, ali su znali kuda će se vratiti, ali ovog puta neće znati kuda će", što je čuo neki legionar u nemačkoj uniformi, te su se zbog toga našli pred streljačkih strojem. U trenutku kad su već podignute puške naišao je poznati advokat dr. Branković, ustaški tabornik, kartaški prijatelj Tomislavljevog oca, koji ih je spasio. Nakon toga je Tomislavljev otac, ponovo, po kazni premešten u Kalje (Žumberak). 1942. godine susreću se sa prvim partizanskim formacijama sa kojima je Tomislavljev otac uspostavio vezu, a Tomislava su koristili za zadatke koji su bili primereni njemu, po uzrastu i godinama. Ubrzo su premešteni u Lupinjak (Hrvatsko Zagorje). Tokom 1942. i 1943, dok mu je otac bio u službi, bio je angažovan na poslovima terenca zajedno sa Konradom Fagetom, koga su ustaše mučile i ubili, posle čega mu je otac otišao u partizane, jer je postojala opasnost od otkrivanja. Jedino je znao za zavereničke veze i tako zamenio oca i obavljao zadatke terenca pod pseudonimom Nežmahena Stjepana (Krapina). Školske godine 1945/1946. upisao se u Gimnaziju u Krapini. Prve godine je pešačio iz Lupinjaka u Krapinu, da bi iduće godine bio smešten u đački dom. Završio je Gimnaziju i maturirao u Krapini 1953. godine i upisao na Ekonomski fakultet u Zagrebu. Aktivno je radio u omladinskoj organizaciji od školskog komiteta do člana Predsedništva CK NOH, a u studentskoj organizaciji, od fakulteta do Predsednika Saveza studenata Sveučilišnog odbora Zagreb, 1958. godine, te do potpredsednika Centralnog odbora Saveza studenata Jugoslavije. Sudelovao je gotovo na svim omladinskim radnim akcijama na svim pozicijama, od brigadira do komandanta Glavnog štaba na izgradnji auto-puta od Grdelice do Skopja 1961. godine. Na osnovu celokupne aktivnosti u omladinskoj i studentskoj organizaciji izabran je za Predsednika CK NOJ, od 1962. do 1968. godine. Posle toga više nikad nije profesionalno radio u političkim organizacijama, već samo volonterski, zbog želje da se posvetiti struci. Od 1963. do 1967. godine bio je poslanik Skupštine SFRJ. Od 1964. do 1968. i od 1974. do 1978. godine bio je član CK SKJ, zatim od 1982. do 1986, a od 1986. do 1989. godine i član Predsedništva CK SKH. Od 1968. do 1978. godine radio sam u Narodnoj banci Jugoslavije, gotovo na svim stručnim poslovima, sve do Generalnog direktora, od 1972. godine. Uz rad je završio postdiplomske studije i magistrirao u Skopju 1970. godine. Studirao je monetarno-kvantitativne analize i završio doktorske studije u SAD na Državnom Univerzitetu u Floridi, te doktorirao 1972. godine i u Beogradu na Fakultetu političkih nauka. Izabran je za profesora za finansije i istraživača u Institutu na Univerzitetu Florida, 1974. godine. Od 1978. do 1982. godine bio sam delegat u Veću republika i pokrajina Skupštine SFRJ u odboru za kreditno-monetarni sistem i obavljao je dužnost šefa hrvatske delegacije u Skupštini SFRJ. Od 1982. do 1984. godine obavljao je dužnost Predsednika Privredne banke Zagreb sa zadatkom saniranja nelikvidnosti banke, koja je bila proglašena nesolventnom i nelikvidnom. Istovremeno je od 1983. godine organizovao i formirao Udruženu banku Hrvatske, u kojoj je obavljao funkciju predsednika banke od 1984. godine do 14. septembra 1989. godine, kad je podneo ostavku. Od 1. januara 1990. godine, radio je u Narodnoj banci Hrvatske, kao viši savetnik guvernera, da bi nakon toga, ubrzo, bio umirovljen. Objavljivao je rasprave u stručnim časopisima i držao predavanja na postdiplomskim studijima, takođe je sudelovao na okruglim stolovima, tribinama i drugo.

Nosilac je znatnog broja domaćih i stranih odlikovanja.

Na osnivačkoj skupštini Društva "Josip Broz Tito" 25. maja 1996. izabran je za predsednika, a zatim formiranjem Saveza društava „Josip Broz Tito“ Hrvatske postao sam njegov predsednik, na kojoj funkciji se i danas nalazi.

Literatura

• „Biografija”. Tomislav Badovinac. Pristupljeno 15. 12. 2017.