Ferdinand I od Dve Sicilije

Ferdinand
Portret Ferdinanda od Dve Sicilije, Anđelika Kaufman
Lični podaci
Datum rođenja	(1751-01-12)12. januar 1751.
Mesto rođenja	Napulj, Napuljsko kraljevstvo
Datum smrti	4. januar 1825.(1825-01-04) (73/74 god.)
Mesto smrti	Napulj, Kraljevstvo Dve Sicilije
Grob	Bazilika Svete Klare u Napulju
Porodica
Supružnik	Marija Karolina Austrijska i Lucija Miljacio
Potomstvo	Marija Terezija Karolina od Dve Sicilije, Lujza od Napulja i Sicilije, Carlo, Duke of Calabria, Marija Ana od Napulja i Sicilije, Franc I od Sicilije, Maria Cristina of Naples and Sicily, Gennaro of Naples and Sicily, Giuseppe of Naples and Sicily, Marija Amalija od Napulja i Sicilije, Marija Antonija od Napulja i Sicilije, Maria Clotilde of Naples and Sicily, Maria Henrietta of Naples and Sicily, Leopold, Prince of Salerno, Prince Alberto of Naples and Sicily, Maria Isabelle of Naples and Sicily
Roditelji	Karlos III od Španije Marija Amalija Saksonska
Dinastija	Burboni
kralj Dve Sicilije
Period	1816—1825
Prethodnik	nema
Naslednik	Franc I od Sicilije

Ferdinand I od Dve Sicilije, takođe poznat i kao Ferdinand III od Sicilije ili Ferdinand IV Napuljski (12. januar 1751—4. januar 1825) je bio osnivač i prvi kralj Dve Sicilije od 1816. godine do svoje smrti. Bio je sin španskog kralja Karlosa koga je nasledio na napuljskom i sicilijanskom prestolu 1759. godine. Učestvovao je u koalicijama protiv Napoleona u Francuskim revolucionarnim i Napoleonovim ratovima. Zbačen je sa vlasti 1820. godine u ustanku koga je predvodio general Pepe, ali se, uz podršku trupa Svete alijanse, vratio na presto sledeće godine. Umro je 1825. godine u Napulju.

Biografija

Ferdinand je bio sin Karlosa III od Španije i Marije Amalije Saksonske. Rođen je u Napulju. Odrastao je u mnogim dvorcima koje je podigao njegov otac, a koji postoje i danas: palata Portici, Kraljevski dvorac u Kazerti i Kapodimonte. Ferdinand je bio treći sin svojih roditelja. Njegov stariji brat Karlos trebalo je da nasledi oca na prestolu Napulja i Sicilije. Kada se njegov otac 1759. godine popeo na španski presto, abdicirao je u Napulju u korist svog sina Ferdinanda u skladu sa sporazumom koji zabranjuje zajednicu dve države. Pošto je Ferdinand bio maloletan, formirano je namesništvo na čelu sa Bernardom Tanucijem. Ferdinand je 1767. godine postao punoletan. Jedna od njegovih prvih odluka je proterivanje jezuita. Sledeće godine se oženio Marijom Karolinom Austrijskom, ćerkom carice Marije Terezije. Tanuci je otpušten 1777. godine. Englez Džon Akton je 1779. godine imenovan vrhovnim komandantom napuljske mornarice. Osvojio je naklonost Marije Karoline podržavajući njen plan da Napulj oslobodi španskog uticaja, nakon čega bi se država približila Austriji. Po izbijanju Francuskih revolucionarnih ratova, Ferdinand je 1798. godine sklopio mir sa Francuskom republikom. Međutim, zahtevi Direktorijuma čije su trupe osvojile Rim naveli su Ferdinanda da, koristeći se odsustvom Napoleona Bonaparte koji je u to vreme ratovao u Egiptu i Siriji, objavi rat Francuskoj. Napuljske trupe ulaze u Rim 29. novembra, ali su poražene i prisiljene na povratak u Napulj. Ferdinand je na brodu admirala Nelsona pobegao na Siciliju, ostavljajući prestonicu u stanju anarhije.

Uprkos otporu lazaronija, francuske trupe, uz pomoć buržoazije, ulaze u Napulj i osnivaju Partenopejsku republiku (januar 1799). Ferdinand je sakupio vojsku na brzinu i stavio je pod komandu kardinala Rufoa. Uz pomoć britanske artiljerije, crkve i pro-burbonske aristokratije, kardinal je uspeo da zauzme Napulj maja 1800. godine, a Partenopejska republika je propala. Nekoliko meseci kasnije, Ferdinand se vratio na presto. Ferdinand nije imao milosti prema pobunjenicima. Naredio je nekoliko stotina pogubljenja. Pogubljenja Francuza su prestala tek onda kada su ga francuski uspesi primorali da pristane na sporazum koji je podrazumevao i amnestiju za pripadnike francuske partije u Napulju. Kada je 1805. godine izbio rat između Francuske i Austrije (Treća koalicija), Ferdinand je potpisao sporazum o neutralnosti. Ali, nekoliko dana kasnije, Ferdinand je, u skladu sa savezom sa Austrijom, dozvolio prikupljanje anglo-ruskih trupa na svojoj teritoriji. Pobeda kod Austerlica (2. decembar) je omogućila Napoleonu da pošalje trupe u južnu Italiju. Ferdinand beži u Palermo (23. januar 1806), a zatim 14. februara Francuzi ponovo ulaze u Napulj. Napoleon je proglasio kraj Burbonske dinastije u Napulju i na njegov presto je postavio svoga brata Jozefa kao kralja Napulja i Sicilije. Ferdinand je kao kralj Sicilije vladao pod britanskom zaštitom.

Nakon Napoleonovog pada, Žoašen Mira, koji je na čelu Napulja nasledio Jozefa 1808. godine, svrgnut je u Napuljskom ratu (mart-maj 1815). Ferdinand se vratio u Napulj. Tajnim ugovorom obavezao se da se neće širiti ka severu na štetu Austrije. Iskoristio je svoj dolazak na vlast da ukine sicilijanski ustav i proglasi ujedinjenje dve države u Kraljevstvo Dve Sicilije (12. decembar 1806). Ferdinand je sada bio potpuno potčinjen Austriji. Austrijski komandant Laval Nugent komandovao je napuljskom vojskom. U naredne četiri godine, Ferdinand je vladao kao apsolutistički monarh. Jačanje uticaja karbonara dovelo je 1820. godine do izbijanja pobune u Napulju pod vođstvom generala Giljerma Pepea. Ferdinand je nateran da prihvati ustav po uzoru na Španski ustav iz 1812. godine. Ustanak na Siciliji ugušen je od strane napuljskih trupa. Revolucija u Napulju izazvala je reakciju Svete alijanse koja se bojala da bi se revolucija mogla proširiti i na druge italijanske države. Protokol u Tropau potpisale su Austrija, Pruska i Rusija (1820), a na donošenje odluke o invaziji na Napulj čekalo se odobrenje Ferdinanda koji je pozvan na kongres u Ljubljani (1821). Meternih je ubedio kralja da se austrijska vojska zaputila u Napulj kako bi zavela red. Napuljci pod komandom Pepea poraženi su na Rieti (7. marta). Austrijanci ulaze u Napulj.

Nakon gušenja revolucije, Ferdinand je potisnuo liberale i karbonare. Austrijanci su uneli svoje shvatanje unutrašnje i spoljne politike u Napulj. Kao poslednji preživeli sin Karlosa III, Ferdinand je umro u Napulju 1825. godine. Nasledio ga je sin Franc I od Sicilije.

Porodično stablo

16. Luj XIV

8. Luj, francuski dofen

17. Marija Tereza od Španije

4. Filip V od Španije

18. Ferdinand Marija, izbornik Bavarske

9. Marija Ana od Bavarske

19. Henrijeta Adelaida od Savoje

2. Karlo III od Španije

20. Ranuccio II Farnese, Duke of Parma

10. Odoardo Farnese od Parme

21. Princess Isabella d'Este

5. Izabela Farnses od Parme

22. Filip Vilhelm Palatinski

11. Doroteja Sofija Nojburška

23. Elizabeta Amalija od Hesen-Darmštata

1. Ferdinand I od Dve Sicilije

24. Johan Georg III, izbornik Saksonije

12. Avgust II Jaki

25. Ana Sofija od Danske

6. Avgust III od Poljske

26. Kristijan Ernst, markgrof od Brandenburg-Bajrojta

13. Kristijana Eberhardina od Brandenburg-Bajrojta

27. Sofija Lujza od Virtemberga

3. Marija Amalija Saksonska

28. Leopold I, car Svetog rimskog carstva

14. Jozef I Habzburški

29. Eleonora-Magdalena Nojburška

7. Marija Jozefa od Austrije

30. Johan Fridrih, vojvoda Braunšvajg-Lineburga

15. Vilhelmina Amalija od Braunšvajg-Kalenberga

31. Benedikta Henrijeta Palatinska

Deca Ferdinanda I

Ime	Slika	Rođenje	Smrt	Napomena
Sa Marijom Karolinom Austrijskom (Beč, 13. avgust 1752 – Beč, 8. septembar 1814)
Marija Terezija Karolina od Dve Sicilije		6. jun 1772	13. april 1807	ime dobila po babi Mariji Tereziji, udata za Franca II
Lujza od Napulja i Sicilije		27. jul 1773	19. septembar 1802	udata za Ferdinanda III od Toskane
Karlo, vojvoda Kalabrije		6. januar 1775	17. decembar 1778	umro kao mlad.
Marija Ana od Napulja i Sicilije		23. novembar 1775	22. februar 1780	umrla mlada.
Franc I od Sicilije		14. avgust 1777	8. novembar 1830	nasledio oca na prestolu
Marija Kristina od Napulja i Sicilije		17. januar 1779	11, mart 1849	udata za Karla Feliksa od Sardinije.
Ženaro od Napulja i Sicilije		12. april 1780	2. januar 1789	umro mlad.
Đuzepe od Napulja i Sicilije		18. jun 1781	19. februar 1783	umro mlad.
Marija Amalija od Napulja i Sicilije		26. april 1782	24. mart 1866	udata za Luja-Filip I.
Marija Kristina		19. jul 1783	19. jul 1783	umrla na rođenju.
Marija Antoaneta od Napulja i Sicilije		14. decembar 1784	21. maj 1806	Udata za Fernanda VII od Španije
Marija Klotilda od Napulja i Sicilije		18. februar 1786	10. seprembar 1792	umrla mlada.
Marija Henrijeta od Napulja i Sicilije		31. jul 1787	20. septembar 1792	umrla mlada.
Karlo Ženaro		26. avgust 1788	1. februar 1789.	umro mlad.
Albert od Napulja i Sicilije		2. maj 1792	25. decembar 1798	umro mlad.
Leopold od Napulja i Sicilije		2. jul 1790	10. mart 1851	oženjen Klementinom Austrijskom
Marija Izabela od Napulja i Sicilije		2. decembar 1793	23. april 1801	umrla mlada.

Literatura

• Davis, John A. (2006). Naples and Napoleon: Southern Italy and the European Revolutions, 1780-1860. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-820755-9. 
• Acton, Harold (2009) [1957]. The Bourbons of Naples (1731—1825). London: Faber and Faber. str. 150. ISBN 978-0-571-24901-5. 
• "Le origini dello stemma delle Due Sicilie, Ferdinando IV, poi I". Storia e Documenti (in Italian). Real Casa di Borbone delle Due Sicilie.