Crkva Svetog Vaznesenja Gospodnjeg u Oblju (Kalinovik)

Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Oblju
Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Oblju
Osnovni podaci
Tip	crkva
Eparhija	Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska
Osnivanje	1869.
Posvećen	Vaznesenje Gospodnje
Lokacija
Mesto	Obalj, Kalinovik
Država	Republika Srpska
Koordinate	43° 46′ 13.9″ N 18° 35′ 04.79″ E / 43.770528° S; 18.5846639° I
	Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Oblju Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Oblju na karti Bosne i Hercegovine

Crkva Vaznesenja Gospodnjeg je hram Srpske pravoslavne crkve i pripada Eparhiji Zahumsko-hercegovačkoj i primorskoj. Sagrađen je 1869. godine u selu Obalj, petnaestak kilometara udaljenog od Kalinovika.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Oblju kod Kalinovika je mala, seoska crkva koja je i pokirvena kamenom 1869. godine. Kamen za krov donesen je sa visoravni Morine(planina Crvanj), a zvono je dopremljeno iz Metkovića. Crkva je specifična po relikviji koja se skoro dva vijeka čuva u njoj. Riječ je o ruci jednog čobančeta, kog su u 18. vijeku posijekli Turci i koja do danas nije istrunula. ^[1]

Posvećena ruka čobančeta[uredi | uredi izvor]

Po predanju, Obljani kažu kako je deset godina nakon završetka crkve selo noću obasjavala čudna svjetlost. Uz dogovor kneza i sveštenika Marka Sladoja, otvoren je grob nevino stradalog srpskog čobanina i nađena je ruka koja svijetli. Druga, posvećena ruka nikad nije nađena. Po jednima, nalazi se u manastiru Žitomislić kod Mostara, dok drugi tvrde da je u Zavali kod Trebinja. ^[2] Relikvija se tradicionalno iznosi i obnosi oko crkve na Spasovdan, praznik kome je i posvećena crkva. Domaće stanovništvo vjeruje da, zbog ruke posječenog pastira, selo nikad nije bilo pogođeno vremenskim neprilikama niti je bilo osvojeno od strane neprijatelja.

U porti crkve nalazi se i groblje u kojem su se Srbi ovog kraja počeli sahranjivati sredinom 19. vijeka. Ranije, zbog zabrane turske vlasti, Obljani su se sahranjivali na brdu Pilješ Dol.