Crkva Svetog Vaznesenja Gospodnjeg u Oblju (Kalinovik)
Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Oblju | |
---|---|
Osnovni podaci | |
Tip | crkva |
Eparhija | Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska |
Osnivanje | 1869. |
Posvećen | Vaznesenje Gospodnje |
Lokacija | |
Mesto | Obalj, Kalinovik |
Država | Republika Srpska |
Koordinate | 43° 46′ 13.9″ N 18° 35′ 04.79″ E / 43.770528° S; 18.5846639° I |
Crkva Vaznesenja Gospodnjeg je hram Srpske pravoslavne crkve i pripada Eparhiji Zahumsko-hercegovačkoj i primorskoj. Sagrađen je 1869. godine u selu Obalj, petnaestak kilometara udaljenog od Kalinovika.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Oblju kod Kalinovika je mala, seoska crkva koja je i pokirvena kamenom 1869. godine. Kamen za krov donesen je sa visoravni Morine(planina Crvanj), a zvono je dopremljeno iz Metkovića. Crkva je specifična po relikviji koja se skoro dva vijeka čuva u njoj. Riječ je o ruci jednog čobančeta, kog su u 18. vijeku posijekli Turci i koja do danas nije istrunula. [1]
Posvećena ruka čobančeta
[uredi | uredi izvor]Po predanju, Obljani kažu kako je deset godina nakon završetka crkve selo noću obasjavala čudna svjetlost. Uz dogovor kneza i sveštenika Marka Sladoja, otvoren je grob nevino stradalog srpskog čobanina i nađena je ruka koja svijetli. Druga, posvećena ruka nikad nije nađena. Po jednima, nalazi se u manastiru Žitomislić kod Mostara, dok drugi tvrde da je u Zavali kod Trebinja. [2] Relikvija se tradicionalno iznosi i obnosi oko crkve na Spasovdan, praznik kome je i posvećena crkva. Domaće stanovništvo vjeruje da, zbog ruke posječenog pastira, selo nikad nije bilo pogođeno vremenskim neprilikama niti je bilo osvojeno od strane neprijatelja.
U porti crkve nalazi se i groblje u kojem su se Srbi ovog kraja počeli sahranjivati sredinom 19. vijeka. Ranije, zbog zabrane turske vlasti, Obljani su se sahranjivali na brdu Pilješ Dol.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Pravoslavne crkve”. kalinovik.info. Pristupljeno 2021-05-11.
- ^ „Lelija”. DINARSKO GORJE (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-05-11.