Crkva Svetog Nikole u Urovici
| Crkva Svetog Nikole | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Tip | crkva |
| Jurisdikcija | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija timočka |
| Osnivanje | 1903. |
| Lokacija | |
| Mesto | Urovica, Negotin |
| Država |  Srbija |
Crkva Svetog Nikole u Urovici, naseljenom mestu na teritoriji opštine Negotin, pripada Eparhiji timočkoj Srpske pravoslavne crkve.
Izgradnja[uredi | uredi izvor]
Selo Urovica se kao jedna parohija spominje u svešteničkim dokumentima iz 1736. godine zajedno sa selima Vratna i Jabukovac. Tek od 1932. regulacijom parohija postala je zasebna parohija. U Urovici je 1704. postojala crkva brvnara koja je srušena 1906. jer je bila sklona padu. Od nje je sačuvan oltar, danas u formi male kapele koja se severoistočno od nove crkve, nalazi u crkvenoj porti.[1] Inicijativa za podizanje novog hrama pokrenuta je 14. aprila 1898. godine kada je predsednik Timočkog duhovnog suda, protojerej Pavle Miletić dostavio ministru prosvete i crkvenih poslova dokumente za izradu plana crkve u vrednosti od 10.000 dinara. Plan i predračun za građenje crkve stigao je 30. oktobra 1898. iz Ministarstva građevina, a projektovao ju je arhitekta Svetozar Ivačković. Na licitaciji je poslove gradnje dobio Manojlo Nikolić, preduzimač iz Negotina 13. februara 1899. Gradnja Crkve Svetog Nikole u Urovici trajala je do 1903. godine.[2]
Arhitektura[uredi | uredi izvor]
Crkva u Urovici je jednobrodna i sastoji se iz oltarskog prostora na istoku, naosa u središnjem delu i priprate na zapadu. Crkva je obnovljena 2005. godine i tada je umnogome izmenila izgled. Na zapadnoj strani joj je dodat trem, niži u odnosu na pripratu i pokriven polukružnim krovom. Oltarski prostor crkve se sastoji iz pravougaonog dela, na koji se nastavlja trostrana apsida. Pokriven je dvoslivnim krovom, kao i naos i priprata, a apsida segmentiranim. Hram je omalterisan. Fasada crkve je uređena u vidu horizontalnih traka i obojena je u bež boju. Ima frizove koji naglašavaju lučne završetke prozora, a obojeni su u bordo boju, što građevini daje neovizantijski izgled. Ulaz u hram je na zapadnoj strani i vodi u jedinstven prostor hrama koji je zasveden poluobličastim svodom. na zidovima naosa su otvorene po tri monofore, a prostor oltara osvetljavaju tri monofore oltarske apside.[3]
Ikonostas i zidno slikarstvo[uredi | uredi izvor]
Ikone za ikonostas i za vladarski tron izradio je slikar Milisav Marković koji je oslikao veliki broj ikonostasa za crkve u Zaječaru, Sokobanji, Mihajlovcu, Lenovcu, ali i zidno slikarstvo u Manastiru Bukovo.[4]
Nakon obnove 2005. godine unutrašnjost Crkve Svetog Nikole u Urovici obojena je u belu boju, a stari ikonostas je zamenjen novim, koji je nastao iste godine.[5]
Riznica[uredi | uredi izvor]
Iz nekadašnje crkve brvnare koja je postojala u ovom selu sačuvane su i ikone koje su bile postavljene na oltarskoj pregradi. Njih je u prvoj polovini 19. veka naslikao nepoznati zograf. Ikone su dosta oštećene a sačuvane su predstave Isusa Hrista, Bogorodice sa Hristom, Svetog Jovana Krstitelja sa krilima, arhangela Mihaila, Svetog Nikole, Svete Paraskeve, apostola Jovana, kao i prikazi Blagovesti, Vaznesenja i Raspeća Hristovog.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Makuljević, Nenad (2020). „Jelena Pjevac, Crkva Svetog Nikole u Urovici”. Sakralna topografija Negotinske Krajine. Negotin: Muzej Krajine. str. 271. ISBN 978-86-87691-24-7.
- ^ a b Makuljević, Nenad (2020). „Jelena Pjevac, Crkva Svetog Nikole u Urovici”. Sakralna topografija Negotinske Krajine. Negotin: Muzej Krajine. str. 272. ISBN 978-86-87691-24-7.
- ^ Makuljević, Nenad (2020). „Jelena Pjevac, Crkva Svetog Nikole u Urovici”. Sakralna topografija Negotinske Krajine. Negotin: Muzej Krajine. str. 272—273. ISBN 978-86-87691-24-7.
- ^ „Marković, Milisav – Zavičajni pojmovnik” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-08-31.
- ^ Makuljević, Nenad (2020). „Jelena Pjevac, Crkva Svetog Nikole u Urovici”. Sakralna topografija Negotinske Krajine. Negotin: Muzej Krajine. str. 273. ISBN 978-86-87691-24-7.
