Šarlota Biler
Šarlota Biler | |
---|---|
Datum rođenja | 20. decembar 1893. |
Mesto rođenja | Berlin, Nemačko carstvo |
Datum smrti | 3. februar 1974.80 god.) ( |
Mesto smrti | Štutgart, Zapadna Nemačka |
Šarlota Biler (nem. Charlotte Bühler; Berlin, 20. decembar 1893 — Štutgart, 3. februar 1974) bila je nemački psiholog, a pretežno se bavila razvojnom psihologijom i dečjom psihoanalizom.
Jedan je od osnivača savremenog psihološkog pravca, humanistička psihologija.
U Beču je 1992. godine osnovan Institut za praktična istraživanja o deci, nazvan njenim imenom. Takođe, od 1991. godine se, sa kraćim prekidima, dodeljuje nagrada za najbolje doprinose humanističkoj psihologiji pod nazivom Šarlota i Karl Biler. Sponzor nagrade je Društvo za humanističku psihologiju, pod pokroviteljstvom Američkog psihološkog društva.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođena kao Šarlota Berta Malakovski, u Berlinu, odrasla je u jevrejskoj porodici, kao starija kćerka Hermana Malakovskog i njegove supruge Roze.
Nakon završetka srednje škole 1913. godine, Šarlota Malakovski je studirala prirodne i humanističke nauke na Univerzitetu u Frajburgu i Univerzitetu u Berlinu. Godine 1918. doktorirala je na Univerzitetu u Minhenu sa disertacijom na temu O poreklu misli. Te iste godine otišla je u Drezden da radi sa Karlom Bilerom, gde je nastavila istraživanja u oblasti psihologije za decu i omladinu.
Udala se za Karla Bilera 4. aprila 1916. godine. Njihova kćerka Ingeborg rođena je 1917. godine, a njihov sin Rolf 1919. godine. Sledeće godine, 1920. završila je postdoktorske studije na Tehničkom univerzitetu u Drezdenu.
Godine 1922, supružnici Biler su otišli da rade na novoosnovanom Bečkom psihološkom institutu.
Od 1923. godine je radila na Univerzitetu u Beču gde je 1929. napredovala na položaju vanrednog profesora. U ovoj instituciji koja im je pružila laboratoriju za istraživanje, supružnici Biler su blisko sarađivali.[1] Tokom boravka u Beču, Šarlota je kroz svoja istraživanja i publikacije stekla međunarodni prestiž što je dovelo do razvoja „Bečke škole psihologije za decu”.[2]
Od 1933. do 1935. godine Bečki institut stiče međunarodnu reputaciju kao jedini psihološki istraživački centar na nemačkom jeziku, sa istraživanjem Šarlote Biler o psihologiji deteta i adolescenta.
Zbog Šarlotinog jevrejskog porekla, porodica je emigrirala preko Osla i Londona u Sjedinjene Države. U januaru 1938. Karlu i Šarloti Biler bio je ponuđen posao profesora na Univerzitetu Fordham u Njujorku, međutim, Karl je prihvatio posao profesora u Sent Polu – Minesota, a Šarlota je ostala na Univerzitetu u Oslu kao profesor. Tek nakon hitnog zahteva njenog supruga, ona je 1940. emigrirala u Sent Pol u SAD, gde je stigla neposredno pre invazije Norveške.
Godine 1942, je prihvatila poziciju višeg psihologa u Opštoj bolnici Mineapolis. Tamo se Šarlota Biler okreće kliničkoj psihologiji, kao i zapošljavanju odraslih, a takođe radi i kao psihoterapeut. Kroz njen angažman sa životnom psihologijom, ona značajno doprinosi uspostavljanju gerontopsihologije kao samostalne discipline. Zajedno sa Maslovom, Rodžersom i Goldštajnom osnovala je humanističku psihologiju.
Godine 1945, postala je američki državljanin i preselila se u Los Anđeles, Kalifornija, kao glavni psiholog u bolnici. Na toj poziciji je ostala do penzionisanja, 1958. godine.
Šarlota se iz Severne Amerike vratila 1971. godine, da živi u Štutgartu, gde je umrla u 80. godini života.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Gleiche Bildungschancen für alle: Der Schulreformer Otto Glöckel. Das Epstein war auch Wirkungsstätte von Karl und Charlotte Bühler. (Equal education for all: The school reformer Otto Glöckel. Epstein was also a place for Karl and Charlotte Bühler). Parliament Correspondence, No. 358, 14 May 2007
- ^ „Wayback Machine”. web.archive.org. 24. 4. 2013. Arhivirano iz originala 24. 04. 2013. g. Pristupljeno 16. 1. 2021.