Пређи на садржај

Rasim Muminović

С Википедије, слободне енциклопедије
Rasim Muminović
Datum rođenja(1935-04-22)22. april 1935.
Mjesto rođenjaTrijebine
 Kraljevina Jugoslavija
Datum smrti24. oktobar 2012.(2012-10-24) (77 god.)
Mjesto smrtiSarajevo
 Bosna i Hercegovina

Rasim Muminović (Trijebine kod Sjenice, 22. april 1935 — Sarajevo, 24. oktobar 2012) bio je bošnjački filozof, redovni profesor na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu.

Biografija

[уреди | уреди извор]

Rasim Muminović rođen je 22. aprila 1935. godine u Trijebinama kod Sjenice kao prvo dijete oca Hivza i majke Hajruše, rođ. Biberović. Završio je osnovno obrazovanje u rodnom kraju, započeo gimnaziju, a nastavio na Gazi Husrev-begovoj medresi (četiri razreda) i Učiteljskoj školi (četiri razreda) u Sarajevu. Studij filozofije i njemačkog jezika započeo je 1956/1957. godine na Filozofskom fakultetu u Sarajevu i diplomirao 1960. godine sa odličnim uspjehom. Nakon kratkog boravka na Radničkom univerzitetu (1960/1961), započinje postdiplomski studij etike na Filozofskom fakultetu u Beogradu i završava odbranom magistarske teze „Odnos Marksa prema povijesti“ 1964. godine. Biran je za asistenta 1965. godine,a potom dvije godine kasnije za docenta na predmetu Etika na Fakultetu političkih nauka u Sarajevu. Prijavom doktorske disertacije „Utopijsko u filozofiji Ernsta Blocha“ boravi u Tibingenu i sluša predavanja profesora Ernsta Bloha, a nakon odbrane doktorata na Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu, 24. marta 1970. godine gostuje kao stipendista Humboltove zadužbine u Bonu.[1][2][3]

Doktorsku disertaciju odbranio je pred komisijom: prof. dr. Gajo Petrović, prof. dr. Branko Bošnjak i prof. dr. Predrag Vranicki, koji su je visoko ocijenili. Štampana je u Beogradu 1973. godine pod naslovom „Filozofija Ernsta Blocha“ u izdanju Instituta za međunarodni radnički pokret. Početkom 1972. godine dr. Rasim Muminović je izabran u zvanje vanrednog profesora za kolegij „Socijalna i politiĉka filozofija“ na Fakultetu političkih nauka u Sarajevu. Povjereno mu je uređivanje 35. toma Sabranih djela Marksa i Engelsa kao i redakcija Blochovih knjiga „Politička mjerenja“, za koju je izvršio izbor i napisao Predgovor, te „Temeljna pitanja ontologije“, za koju je napisao opširni Pogovor.[4][2]

Prelaskom na Filozofski fakultet u Sarajevu biva izabran u isto zvanje, vanrednog profesora, 1974. godine i drži predavanja pod naslovom „Marksizam i noviji razvoj filozofije i nauke“, te izvodi i specijalne kolegije na postdiplomskom studiju Odsjeka za filozofiju i sociologiju. U zvanje redovnog profesora izabran je 1979. godine. Nakon odlaska u penziju prof. dr. Rasim Muminović izabran je u zvanje profesora emeritusa.[4][3]

Muminović je sudjelovao u radu Korčulanske ljetne škole, bio njen član Odbora i saradnik mnogih jugoslovenskih časopisa („Praxis“, „Pregled“, „Život“, „Naše teme“, „Filozofija“ i dr.).[5]

Devedesetih godina izdaje djela u kojima se kritički bavi ideologijama 20. vijeka u trotomnom opusu „Filozofija ideologije“,čiji prvi tom nosi podnaslov „Ideologija i trezvena zbilja“, drugi „Panorama destruktivnih ideologija 20. stoljeća“, a treći tom „Izazovi novog milenija“ u izdanju kuće „El-kalem“.[6] Za vrijeme rata u Bosni i Hercegovini biva protjeran od strane srpskih snaga iz svog stana u sarajevskom naselju Grbavica, te otuđen od svojih stvari i knjiga.[7] Početkom 2000-ih izdaje knjigu „Hadži Murad i Sandžak“ u kojima se bavi istorijom Sandžaka.[6]

Muminović je sredinom 90-ih godina izdao i knjige „Srbizam i stradalništvo Bošnjaka“ (Sarajevo, 1994) i „Fenomenologija srpske genocidne svijesti“ (Ankara, 1995) kritikovanim zbog svog rasističkog sadržaja. (v. opštirnije ispod)

Osim članstva u odboru Korčulanske ljetne škole, bio je član Udruženja filozofa Jugoslavije, predsjednik Udruženja filozofa Bosne i Hercegovine, član Matice Bošnjaka Sandžaka, Vijeća Kongresa bošnjačkih intelektualaca, Savjeta Bošnjačke zajednice kulture Preporod i drugih.[8]

Preminuo je 24. oktobra 2012. godine u Sarajevu. Sahranjen je na mezarju u sarajevskom naselju Buča Potok.[9][8][10]

Optužbe za rasizam

[уреди | уреди извор]

Dvije Muminovićeve knjige „Srbizam i stradalništvo Bošnjaka“ — izdata 1994. u Sarajevu i „Fenomenologija srpske genocidne svijesti“ — izdata u Turskoj u Ankari, 1995. godine su u javnosti od novinara i članova akademske zajednice kritikovani zbog rasističkog sadržaja.[11][12][13]

Orijentalista i islamolog Darko Tanasković smatra, u svom osvrtu, da je Muminović u ove dvije knjige „ispisao u novije vreme najotrovnije, rasističke stranice o Srbima i uveo u upotrebu [u knjizi „Srbizam i stradalništvo Bošnjaka“] termin „srbizam“, što bi trebalo da znači „srpski nacizam““, te nadalje citirajući dijelove iz knjige „Fenomenologija srpske genocidne svijesti“ okvalifikovao ovo djelo kao „nezaustavljivu i nekontrolisanu provalu patološke, dijaboličke mržnje koja ne može izvirati iz normalnog ljudskog uma“.[11]

Kvalifikaciju rasizma na Muminovićevo drugu knjigu je iznio i novinar Vuk Bačanović u svojoj kolumni, dovodeći ovo djelo u vezu sa djelom Mustafe Busuladžića.[12]

U intervjuu za časopis „Start“ filozof i socijalni antropolog Ugo Vlaisavljević se osvrnuo na Muminovića i ova njegova „takozvana znanstvena djela“ [Vlaisavljević] kvalifikujući ih „ispisanim u maniru očitog rasizma“, u kojima Muminović „tvrdi da je razlika između Bošnjaka i Srba, razlika između čovjeka i životinje“.[13][14][15]

Izabrana bibliografija

[уреди | уреди извор]

Reference

[уреди | уреди извор]
  1. ^ Pelešić—Muminović (2012). str. 198—199.
  2. ^ а б Kamberović (2012). str. 612.
  3. ^ а б Premec (2010). str. 244.
  4. ^ а б Pelešić—Muminović (2012). str. 199.
  5. ^ Pelešić—Muminović (2012). str. 200.
  6. ^ а б Pelešić—Muminović (2012). str. 206—208.
  7. ^ Kamberović (2012). str. 612—613.
  8. ^ а б Kamberović (2012). str. 613.
  9. ^ Pelešić—Muminović (2012). str. 209.
  10. ^ Vučelj, Nedžib (5. 1. 2013). „RAHMETLI PROF. DR. RASIM MUMINOVIĆ VIŠE PRIZNAT U SVIJETU NEGO KOD NAS”. Bošnjaci.net. Pristupljeno 5. 7. 2018. 
  11. ^ а б Танасковић, Дарко (10. 10. 2014). „Ко су „великани бошњачког народа“?”. Печат. Pristupljeno 5. 7. 2018. 
  12. ^ а б Bačanović, Vuk (26. 6. 2018). „Gavrilo tifusar i princip sultana Erdogana”. Srpska kafe. Pristupljeno 5. 7. 2018. 
  13. ^ а б Bečirović, Asaf (28. 6. 2018). „Ugo Vlaisavljević: Drastično je politiziran univerzitet. Možete ići od fakulteta do fakulteta i vidjeti njegovu političku boju (intervju)”. Start BiH. Pristupljeno 5. 7. 2018. 
  14. ^ „NAŠA TV ; DOBAR, LOŠ, ZAO: UGO VLAISAVLJEVIĆ [od 24:46 pa dalje]”. Youtube. 7. 6. 2018. Pristupljeno 20. 7. 2018. 
  15. ^ Vlaisavljević, Sanja (8. 2. 2015). „Najnovije laži Sanje Vlaisavljević [blog]”. sanjavlaisavljevic.wordpress.com. Pristupljeno 31. 12. 2018. 

Literatura

[уреди | уреди извор]

Spoljašnje veze

[уреди | уреди извор]
Преузето из „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Rasim_Muminović&oldid=28524502”