Sultanija Nurbanu
 |
| Nurbanu | |
|---|---|
 | |
| Puno ime | Sultanija Afife Nurbanu |
| Datum rođenja | 1525 |
| Mesto rođenja | Paros Mletačka republika |
| Datum smrti | 7. decembar 1583. |
| Mesto smrti | Istanbul Osmansko carstvo |
| Dinastija | Venije |
| Otac | Nikolo Venije |
| Majka | Violanta Bafo |
| Supružnik | Selim II |
| Potomstvo | Murat III Ismihan Fatma Gaverhan Šah |
| Valide sultanija | |
| Period | 1574—1583 |
| Sultanija Osmanskog carstva | |
Sultanija Nurbanu (tur. Nûrbanû Sultan; 1525—1583) bila je žena sultana Selima II.[1][2][3] Ona je bila majka sultana Murata III koga je rodila 1556. godine, sultanija bliznakinja Ismihan, Gaverhan i Šah koje je rodila 1554. i svog najmlađeg deteta Fatma sultanije koju je rodila 1559. godine. Nurbanu spada u najmoćnije žene Osmanskog Carstva i jedna je od predstavnica ,,sultanata žena,, .
Biografske teorije[уреди]
Postoji više teorija o njenim etničkim korenima. Po jednoj od njih ona je rođena kao Sesilija Venijer Bafo, vambračno dete dveju mletačkih plemićkih porodica.Ona je bila ćerka lorda s Parosa, Nikola Venijer i Violante Bafo.Za vreme Sulejmanovog ratovanja sa Venecijom u Sredozemlju, 1537-1540, osmanski admiral Hajrudin Barbarosa je oteo dvanaestogodišnju Sesiliju sa jednog broda. Ako je verovati romanu Mehmed paša Sokolović srpskog pisca Dušana Baranina sultanija Nurbanu rođena je u jevreskoj porodici a pravo ime joj je bilo Afifa Bafo.Ono što je sigurno je da je stigla u harem kao četrnaestogodisnja devojčica, otkupila ju je Hurrem sultanija u čijoj se službi nalazila neko vreme.Od svoje vladarice dobila je adekvatno obrazovanje i zaštitu.Za kratko vreme zadobija sultanijino poverenje te je poslata kao jedna od robinja princa Selima kom je rodila petoro dece.Nurbanu je prva robinja u istoriji koja je dobila titulu majke sultanije (Valide sultan). Te da se u nekim slučajevima i ne smatra sultanom jer je robinja. Prave sultane Otomanske imperije su Valide Ajša Hafsa sultan i Haseki Hürrem Sultan. Za prave sultane se smatraju sve devojke kraljevske krvi kao Halime Sultan, ili koje su dobile slobodu pa postale sultane. Nurbanu Hatun nastavila je čuveni sultanat žena. Smatra se jednom od najmoćnijih sultanija uz Hurem sultaniju, Mihrimah sultaniju, Kosem sultaniju, sultaniju Ajše Hafsu te Turhan Hatidže sultaniju. Sultane koje se smatraju najbitnijim u istoriji i koje su najmoćnije su Valide Sultaniju Ajše Hafsa, Haseki Hurrem Sultan i Valide Mihrimah Sultan
Smrt[уреди]
Sultanija Nurbanu je umrla/ubijena 7. decembra 1583 u 58. godini života. Iako uzrok njene prevremene smrti nije najpouzdaniji, razlog tome je najverovatnije bilo njeno neslaganje sa sultanijom Hurem. Iako je sultanija Hurem zbog bolesti umrla mnogo pre sultanije Nurbanu, ona je svojoj ćerki sultaniji Mihrimah naredila da nastavi tu gde je ona stala. Mihrimah je zajedno sa snajom, sultanijom Safije, ženom sultana Murata III u tome i uspela. Potpuno je kontrolisala brata sultana Selima II i bratanca Murata III preko Safije, tako ne dozvolivši Nurbanu da dođe do moći. Na kraju je sultanija Safije završila ono što je počela sultanija Hurem i ubila svoju svekrvu, Nurbanu, kako bi došla do još veće moći. Nurbanu je najverovatnije udavljena u kadi, u kojoj je volela da se opušta, ili otrovana 7. decembra 1583. Pokopana je uz svog supruga Selima II u Aja Sofiji.
Reference[уреди]
- ^ Cultures in Colors, Valeria Heuberger, Geneviève Humbert, Geneviève Humbert-Knitel, Elisabeth Vyslonzil, page:68, ISBN 3-631-36808-9, 2001
- ^ The Private World of Ottoman Women, Godfrey Goodwin, Saqi Book, ISBN 0-86356-745-2, page:128, ISBN 3-631-36808-9, 2001
- ^ History of the Ottoman Empire and modern Turkey, Volume 1 By Stanford J. Shaw
Literatura[уреди]
- Goodwin, Jason, Lords of the Horizons, (1998) - page 160
- A.D. Alderson, The Structure of the Ottoman Dynasty. Clarendon Press, Oxford, 1956.
- Almanach de Gotha: annuaire généalogique, diplomatique et statistique, Justes Perthes, Gotha, 1880-1944.
- Burke's Royal Families of the World, Volume II: Africa & The Middle East, Burke's Peerage Ltd., London, 1980.
- Yılmaz Öztuna, Devletler ve Hanedanlar, Turkiye 1074-1990, Ankara, 1989.
- Osman Selâheddin Osmanoğlu, Osmanli Devleti'nin Kuruluşunun 700. Yılında Osmanlı Hanedanı, Islâm Tarih, Sanat ve Kültür Araştırma Vakfı (ISAR), Istanbul, 1999.
- Emine Fuat Tugay, Three Centuries: Family Chronicles of Turkey and Egypt, Oxford, 1963.
