Branko Poljanac
| branko poljanac | |||
|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 25. mart 1908. | ||
| Mesto rođenja | Slavonski Brod, Austrougarska | ||
| Profesija | vojno lice | ||
| Delovanje | |||
| Učešće u ratovima | Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba | ||
| Služba | Jugoslovenska vojska NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska armija do 1949. | ||
| Čin | major JV general-potpukovnik JA | ||
| Odlikovanja |
| ||
Branko Poljanac (Slavonski Brod, 25. mart 1908 — ) bio je major Jugoslovenske vojske, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i general-potpukovnik Jugoslovenske armije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 25. marta 1908. u Slavonskom Brodu.[1] Otac Milan mu je bio učitelj. Bio je inžinjerijski tehnički major Jugoslovenske vojske (JV).[2]
Nakon okupacije Jugoslavije, u leto 1941. priključio se Narodnooslobodilačkom pokretu (NOP) i stupio u partizane. Tokom ustanka u Srbiji 1941. bio je načelnik Štaba Kosmajskog partizanskog odreda. Nakon Prve neprijateljske ofanzive, prešao je sa grupom rukovodilaca NOP iz Srbije u istočnu Bosnu. Zajedno sa Kočom Popovićem i Nikolom Grulovićem, početkom decembra 1941. godine, imenovan je za člana Glavnog štaba NOP odreda Srbije, sa zadatkom da se prebace u Srbiju, na teren Valjevskog partizanskog odreda i priključe ostalim članovima Glavnog štaba. Kako nisu uspeli da se prebace u Srbiju, krajem istog meseca su se priključili Vrhovnom štabu NOP odreda Jugoslavije, gde je Branko kao major Jugoslovenske vojske, stavljen na raspolaganje Vrhovnom štabu.[3]
U toku Narodnooslobodilačkog rata nalazio se na raznim dužnostima:[4]
- načelnik Štaba Prve proleterske udarne brigade,
- načelnik Operativnog štaba NOP i DV za Bosansku krajinu, do novembra 1942.
- načelnik Štaba Prvog bosanskog korpusa, od novembra 1942. do maja 1943.
- komandant Četvrte krajiške divizije, od maja do avgusta 1943.
- komandant Oficirske škole Vrhovnog štaba NOV i POJ, tokom septembra i oktobra 1943.
- komandant Baze NOVJ u Bariju,
- zamenik komandanta Glavnog štaba NOV i PO Srbije,
- v.d. komandant Glavnog štaba NOV i PO Srbije, od decembra 1944.
Posle rata je bio vojni ataše pri ambasadi FNRJ u Moskvi.[2]
Nakon donošenja Rezolucije Informbiroa protiv Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) prihvatio je stavove Rezolucije, zbog čega je 14. jula 1949. uhapšen i osuđen na 16 godina zatvora. U zatvoru na Golom otoku ostao je do 29. novembra 1955. kada je pušten na slobodu.[1][2]
Bio je nosilac Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima je Orden partizanske zvezde prvog reda, kojim je odlikovan 25. septembra 1944. godine. Sva odlikovanja i čin su mu oduzeti presudom Vojnog suda, nakon hapšenja.
Iza sebe nije ostavio potomstvo.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „POLJANAC MILANA BRANKO”. goliotok.uimenaroda.net. n.d.
- ^ a b v Leksikon NOR 2 1980, str. 873.
- ^ Tito 8 1981, str. 233.
- ^ Leksikon NOR 2 1980, str. 873.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Leksikon Narodnooslobodilačkog rata i revolucije u Jugoslaviji 1941—1945. tom II. Beograd—Ljubljana: Narodna knjiga—Partizanska knjiga. 1980. COBISS.SR 49300743
Četvrta krajiška divizija | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
Jedinice i rukovodioci Četvrte krajiške udarne divizije | ||||||
| Jedinice |
|  | ||||
| Rukovodioci |
| |||||
Komandanti i politički komesari Glavnog štaba NOV i PO Srbije | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
Ličnosti koje su se nalazile na dužnosti komandanta i političkog komesara Glavnog štaba NOV i PO Srbije | ||||||
| 1941—1943. |
|  | ||||
| 1943—1945. |
| |||||
