Župa (Trebinje)
Župa | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država | Bosna i Hercegovina |
| Entitet | Republika Srpska |
| Grad | Trebinje |
| Stanovništvo | |
| — 2013. | 115 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 42° 42′ 24″ S; 18° 30′ 57″ I / 42.7067° S; 18.5158° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
  Župa Župa na karti Bosne i Hercegovine | |
Župa je naseljeno mjesto u gradu Trebinje, Republika Srpska, BiH. Prema popisu stanovništva iz 1991. u naselju je živjelo 115 stanovnika.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Nalazi se na oko 335 metara nadmorske visine, površine 2,66 km2, udaljeno oko 17 km od gradskog centra. Pripada mjesnoj zajednici Pastva. Razbijenog je tipa, a zaseoci su: Barbule, Vrelo, Župa, Rasovina, Hadžidanovina i Džambegovina. Smješteno je u korjenićkoj vali, oko rijeke Sušice i potoka Smokvica.[1]
Osnovno zanimanje mještana je poljoprivreda, posebno voćarstvo i plasteničko povrtarstvo. Ranije su bili razvijeni stočarstvo i pčelarstvo. Stoka je ljeti izgonjena u Skorča goru i Parež. U bivšoj austrijskoj finansijskoj stanici 1934. otvorena je osnovna škola, koja je radila do šezdesetih godina HH vijeka. Otad đaci pohađaju nastavu u susjednom selu Pastva. Nova džamija iznad muslimanskog groblja podignuta je 1964, a obnovljena je 2010. godine. Najbliža pravoslavna crkva i groblje su u susjednom selu Aranđelovo. Župa je elektrificirana 1963. godine. Na dolomitskim padinama postoji veći broj stalnih izvora, iz kojih je dovedena voda u domaćinstva. Obradivo zemljište navodnjava se zahvaljujući prirodnom padu vode iz viših predjela i pomoću pumpi. Kroz atar prolaze magistralni put Trebinje-Crna Gora i regionalni put Župa-Crna Gora.[1]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Prema predanju, u predtursko vrijeme u Župi je živio starinački rod Bakoč. Na ondašnje mještane podsjećaju ruševine njihovih kula, od kojih je najpoznatija bila na lokalitetu Varićakovina. U zaseoku Hadžidanovina nalaze se ostaci srednjovjekovne crkve (bh 4 m), koja je bila posvećena Svetom apostolu Tomi. Prema predanju, podigao ju je starinački rod Stijačić i njemu srodna bratstva, a porušili su je Turci. U zidove crkve kasnije su ugrađeni i stećci, koji su se nalazili oko nje. U defteru iz 1475/77. pominje se selo Župljani (današnja Župa), koje je popisano zajedno sa susjednim selima Korjenići i Skočigrm. U njima se tada, među 26 hrišćanskih porodica, pominju i sinovi Barbula, po kojima je nazvan opustjeli zaselak Bar bule. Prema predanju, džamija je podignuta početkom XVI vijeka. Bila je najstarija muslimanska bogomolja na području Korjenića. Mlečani su je zapalili krajem XVII vijeka. Stradala je i 1807, 1858. i 1914, a 1962. srušena je u potpunosti. Krajem XVII vijeka selo su naselili muslimani prognani iz Boke kotorske. U defteru iz 1701. u Nahiji Korjenić popisano je selo Dusin, sa četiri kule i crkvom. Jedna od kula pripadala je potomcima Džan-bega. Zbog pretpostavke da je po ovoj kuli nazvan zaselak Džambegovina, priređivači deftera navedeno selo ubicirali su u današnju Župu.[1]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
U selu je 1851. bilo 520 stanovnika (457 muslimana i 63 pravoslavca). Župa je 1879. bila opština, koja je obuhvatala sela Župa i Ušće, a imala je 65 domaćinstava i 381 stanovnika (357 muslimana i 24 pravoslavca); 1895. - 429 stanovnika; 1921. - 374. Selo Župa 1879. imalo je 45 domaćinstava i 284 stanovnika (264 muslimana i 20 pravoslavaca); 1910. - 145 stanovnika; 1948. - 122; 1961. - 161; 1991. - 115 (93 Muslimana, 17 Srba i pet iz reda ostalih); 2013. - 13 domaćinstava i 41 stanovnika (27 Srba i 14 Bošnjaka). U selu žive srpske porodice: Đajić - slave Mratindan; Koprivica, Lojpur - Nikoljdan; Manigoda, Mićunović - Jovanjdan; Mrdić - Mitrovdan. Do rata 1992-1995. tu su živjele i muslimanske porodice : Agbabić, Ademaj, Alibegović, Begović, Bijedić, Bilalović, Kurtović, Mehović i Šehović. Dobrovoljac u Prvom svjetskom ratu bio je Mihailo Ć. Mrdić. U Drugom svjetskom ratu poginula su dva borca Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije i pet civila. Tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata 1992-1995. na području sela naselilo se srpsko stanovništvo, koje je izbjeglo iz doline Neretve.[1]
| Demografija[2] | ||
|---|---|---|
| Godina | Stanovnika | |
| 1895. | 429 | |
| 1910. | 145 | |
| 1921. | 374 | |
| 1948. | 122 | |
| 1961. | 161 | |
| 1991. | 115 | |
| 2013. | 41 | |
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
