Kolhicin
-Colchicine_Structural_Formula_V1.svg) | |
 | |
| IUPAC ime | |
|---|---|
N-[(7S)-1,2,3,10-tetramethoxy-9-oxo-5,6,7,9-tetrahydrobenzo[a]heptalen-7-yl]acetamide | |
| Klinički podaci | |
| Kategorija trudnoće |
|
| Način primene | Oralno |
| Pravni status | |
| Pravni status |
|
| Farmakokinetički podaci | |
| Poluvreme eliminacije | 9.3 - 10.6 časova |
| Izlučivanje | Prvenstveno izmet, urin 10-20% |
| Identifikatori | |
| CAS broj | 64-86-8 |
| ATC kod | M04AC01 (WHO) |
| PubChem | CID 6167 |
| IUPHAR/BPS | 2367 |
| ChemSpider | 5933 |
| Hemijski podaci | |
| Formula | C22H25NO6 |
| Molarna masa | 399.437 |
| |
Kolhicin je alkaloid izolovan iz biljke mrazovac (Colchicum autumnale). Koristi se u medicini još od 1763. kada je prvi put upotrebljen za lečenje gihta.[1] Dva francuska hemičara, P.S. Pelletier i J. Caventon su 1820. g. prvi put izolovali ovaj alkaloid. Izolovan ima izgled bledožutog praška koji na svetlosti potamni i skoro je bez mirisa. Slabo je rastvorljiv u vodi, a dobro se rastvara u hloroformu i etanolu.[2][3]
Kolhicin je citostatik jer kada se doda u određenoj količini zaustavlja mitozu ćelija tako što sprečava obrazovanje deobnog vretena, odnosno, polimerizaciju mikrotubula. Pored ovog ima i druga dejstva na organizam čoveka[4]:
- snižava telesnu temperaturu
- smanjuje zapaljenjske reakcije u zglobovima koje su posledica taloženja mokraćne kiseline u njima;
- deluje na aktivnost sistema za varenje i centra za disanje i dr.
Otrovnost[uredi | uredi izvor]
Kada se unese u većim količinama u organizam čoveka posle nekoliko sati izaziva trovanje koje posle jednog do dva dana, ako se ne leči, dovodi do smrti. Smrtna doza iznosi 3-6 mg. Simptomi trovanja su: oštar bol u želucu, muka, povraćanje i dijareja (ali zbog njegove relativno spore resorpcije, tek oko 3 sata po unošenju), puls je ubrzan i slab, a otrovani jako iscrpljen. Smrt nastupa usled paralize centra za respiraciju i to od 7 do 36 sati od početka trovanja.[5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Thomas L. Lemke; David A. Williams, ur. (2002). Foye's Principles of Medicinal Chemistry (5. izd.). Baltimore: Lippincott Willams & Wilkins. str. 787—8. ISBN 0781744431.
- ^ Lide David R., ur. (2006). CRC Handbook of Chemistry and Physics (87th izd.). Boca Raton, FL: CRC Press. ISBN 978-0-8493-0487-3.
- ^ Susan Budavari, ur. (2001). The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (13th izd.). Merck Publishing. ISBN 0911910131.
- ^ autora, Grupa (2006). Nenad Ugrešić, ur. Farmakoterapijski vodič 3 (PDF). Beograd. Arhivirano iz originala (PDF) 15. 07. 2011. g. Pristupljeno 31. 05. 2010.
- ^ Šimon Đarmati, Hemija opasnih materija, Viša politehnička škola, 2006.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- autora, Grupa (2006). Nenad Ugrešić, ur. Farmakoterapijski vodič 3 (PDF). Beograd. Arhivirano iz originala (PDF) 15. 07. 2011. g. Pristupljeno 31. 05. 2010.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
