Jovan Opačić
| Jovan Opačić | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||
| Datum rođenja | 21. septembar 1945. | ||||||||||
| Mesto rođenja | Plavno, kod Knina, DF Jugoslavija | ||||||||||
| Narodnost | Srbin | ||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||
| Politička stranka | Srpska demokratska stranka | ||||||||||
| |||||||||||
Jovan Jovo Opačić (Plavno, kod Knina, 21. septembar 1945) je bivši srpski političar iz Hrvatske koji je bio aktivan pred izbijanje rata u Hrvatskoj. Bio je član glavnog i izvršnog odbora Srpske demokratske stranke u Hrvatskoj.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 21. septembra 1945. godine u selu Plavno, kod Knina. Uz Jovana Raškovića, jedan je od osnivača Srpske demokratske stranke u Hrvatskoj.[1] Opačić je osnovao Srpsko kulturno društvo „Zora”, pokret koji je kasnije prerastao u pokret nazvan SDS.[2] Prva osnivačka skupština Zore održana je u Kistanjama 8. juna 1989. ali nije bila zakonski priznata.[1] Zbog ovoga, Opačić je bio u šibenskom zatvoru gde je započeo štrajk glađu.[1] Glavni razlog njegovog hapšenja i sprovođenja u šibenskom zatvoru a zatim i suđenja navodilo se „zbog izazivanja nacionalne, rasne i verske mržnje i povredu ugleda Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije”. Opačić je kasnije pušten iz zatvora.[3]
Krajem decembra 1989. Opačić je prisustvovao održavanju godišnje skupštine Udruženja književnika Srbije. Tada mu je prišao Dobrica Ćosić i savetovao da ne ulazi u politiku bez Jovana Raškovića.[2] Sa kumom Dušanom Zelenbabom, profesorom Petrom Štikovcem i ljudima iz Drvara, formirao je regionalni odbor Srpske demokratske stranke za Bosansku Krajinu.[2] Srpsku demokratsku stranku je napustio 1. septembra 1990. godine zbog sukoba sa vodećom strukturom stranke.[4] Kasnije je nakratko bio član Srpskog pokreta obnove.
Opačić je bio jedan od srpskih poslanika u prvom sazivu Hrvatskog sabora (tada Sabor SR Hrvatske). Kada se, krajem 1990. godine, pravio novi grb Hrvatske, Opačić je predlagao da lička kapa (kao simbol Srba u Hrvatskoj) bude deo grba.
Za vreme rata u Hrvatskoj, vršio je funkciju generalnog sekretara Crvenog krsta Republike Srpske Krajine. Kandidovao se za predsednika Republike Srpske Krajine na izborima 1993. godine. Izbegao je u Beograd posle pada RSK 1995. godine a godinu dana kasnije podneo je zahtev hrvatskim vlastima za povratak. Vratio se u svoje rodno mesto 1998. godine.
Oženjen je i ima četvoro dece.
Dela[uredi | uredi izvor]
- „Tragedija krajiških Srba” (2012)
- „Prometejska stijena izgnanstva” (2014)
- „Krajiške elegije” (2017)
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Rade Rončević, Pogledi, broj 78, stranice 16-17, 8. mart 1991. YU ISSN 0353-3832
- ^ a b v Rade Rončević, Pogledi, broj 78, stranice 16, 8. mart 1991. YU ISSN 0353-3832
- ^ „Vreme: Deset godina Slobodana Miloševića u deset slika”. Arhivirano iz originala 30. 01. 2012. g. Pristupljeno 21. 07. 2013.
- ^ Članak iz Hrvatskog fokusa
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
