Atilio Pavezi
| Atilio Pavezi | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Pavezi 1931. godine | |||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||
| Puno ime | Atilio Pavezi | ||||||||||||||||
| Nadimak | datum_rođenja = 1. oktobar 1910. | ||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Kaorso, Kraljevina Italija | ||||||||||||||||
| Datum smrti | 2. avgust 2011. (100 god.) | ||||||||||||||||
| Mesto smrti | Buenos Aires,  Argentina | ||||||||||||||||
| Državljanstvo | Italija | ||||||||||||||||
| Timske informacije | |||||||||||||||||
Trenutni tim | završio karijeru | ||||||||||||||||
| Disciplina | drumski | ||||||||||||||||
| Tip vozača | hronometraš | ||||||||||||||||
| Profesionalna karijera | |||||||||||||||||
| 1933 | Marino—klement | ||||||||||||||||
| 1934 | Bjanki | ||||||||||||||||
| 1935 | Individualno | ||||||||||||||||
| Uspesi | |||||||||||||||||
| Druge trke | |||||||||||||||||
| Gran pri Agostano 1 (1932) | |||||||||||||||||
Nagrade i medalje
| |||||||||||||||||
| Ažurirano: 25. jul 2021. | |||||||||||||||||
Atilio Pavezi (ital. Attilio Pavesi; Kaorso, 1. oktobar 1910 – Buenos Aires, 2. avgust 2011) bivši je italijanski biciklista. Profesionalno se takmičio u periodu od 1933. do 1935. godine, a pre početka profesionalne karijere osvojio je dve zlatne medalje na Letnjim olimpijskim igrama 1932, u vožnji na hronometar na 100 km i u drumskoj trci ekipno. Iste godine osvojio je trku Gran pri Agostano i drugo mesto na trci Điro di Sicilija.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Pavezi je rođen kao jedanaesto dete u imućnoj porodici iz Kaorsa (Emilija-Romanja).[1]
Prvi veći uspeh postigao je kada je 1931. osvojio Kaldirola Kup (Coppa Caldirola). Početkom 1932. bio je drugi na Trci oko Sicilije. To mu je omogućilo da uđe u olimpijski tim Italije na Letnjim olimpijskim igrama u Los Anđelesu, ali samo kao zamenu. U olimpijskoj drumskoj trci pokazao je dobru formu u dve selekcione trke, zbog čega je premešten je u glavni tim. Pavezi je pobedio u trci na hronometar, čime je odveo Italiju do zlata u timskoj trci. Posle Olimpijade imao je kratku profesionalnu karijeru. Godine 1933. zauzeo je 62. mesto na trci Milano-Sanremo, a 1934. bio je 52. na trci Điro d'Italija. Početkom Drugog svetskog rata emigrirao je u San Migel u Argentini, gde je nastavio da se takmiči, otvorio prodavnicu bicikala i organizovao biciklističke trke.[2]
Preminuo je u 100. godini, u domu penzionera u Buenos Airesu.[3] U vreme smrti smatralo se da je najstariji živi olimpijski šampion.[4] i jedan od najstarijih živih olimpijskih takmičara.[5]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ 1932 Olympic champion dies, aged 100. Cycling News, 4 August 2011
- ^ „Attilio PAVESI biography”. olympicchannel.com. Pristupljeno 14. 4. 2021.
- ^ „Addio a Pavesi Ultracentenario olimpionico” (na jeziku: italijanski). Gazzetta.it. 3. 8. 2011. Pristupljeno 3. 8. 2011.
- ^ „Oldest Olympic champ dies at 100”. ABC News. 4. 8. 2011. Pristupljeno 4. 8. 2011.
- ^ Attilio Pavesi. sports-reference.com
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Profil na sajtu cyclingarchives.com
|
- Rođeni 1910.
- Umrli 2011.
- Italijanski biciklisti
- Biciklisti na Letnjim olimpijskim igrama 1932.
- Italijanski olimpijci na Letnjim olimpijskim igrama 1932.
- Osvajači medalja na Letnjim olimpijskim igrama 1932.
- Osvajači zlatnih olimpijskih medalja za Italiju
- Osvajači olimpijskih medalja u biciklizmu
- Olimpijski pobednici u biciklizmu
- Stogodišnjaci