Bitka kod Azaza
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Bitka kod Azaza | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Krstaških ratova | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Jerusalimska kraljevina, kneževina Antiohija, grofovija Edesa i grofovija Tripoli | Seldžučko carstvo | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Balduin II Jerusalimski, Žoscelin od Edese, Pons od Tripolija | Aksongor il Bursugi, Tugtigin | ||||||
| Jačina | |||||||
| 3.100 ljudi | nepoznato | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| nepoznato | nepoznato | ||||||
Bitka kod Azaza odigrala se 11. juna 1125. godine između krstaških država Jerusalimske kraljevine, kneževine Antiohije, grofovije Tripoli i grofovije Edese sa jedne i Seldžuka iz gradova Mosul i Alepo sa druge strane. Bitka je deo krstaških ratova i završena je odlučnom pobedom krstaša.
Uvod[uredi | uredi izvor]
Žoscelin od Edese zarobljen je u Azazu, u severnoj Siriji od strane atabega iz Mosula 1118. godine. Sledeće godine su krstaški pod vođstvom Ruđera od Salerna doživeli veliki poraz u bici na Krvavom polju, a jerusalimski kralj Balduin II zarobljen je u Edesi 1123. godine.
Godine 1124. Balduin je pušten i odmah je započeo opsadu Alepa (8. oktobra 1124. godine). To je privuklo pažnju atabegu Mosula Aksongor il Bursugiju i on je krenuo na jug da razbije opsadu. Balduin se povukao u januaru 1125. godine posle tromesečne opsade.
Bitka[uredi | uredi izvor]
Nakon toga, Bursuki (kome su pristigle čete Tugtigina) opseda grad Azazu, severno od grada Alepa. Ta teritorija pripadala je grofoviji Edesi. Balduin II, Žoscelin od Edese i Pons od Tripolija (zajedno sa vitezovima kneževine Antiohije u kojoj je Balduin takođe bio regent), ukupno 1.100 vitezova i 2000 pešadijesukobio se sa Il Bursukijem, izvan Azaza, gde je turski sultan sakupio mnogo veću vojsku. Balduin se pretvarao da se povlači čime je izvukao Turke izvan Alepa i opkolio ih. Nakon krvave bitke, krstaši su potpuno razbili Turke. Balduin je zarobio njihov logor gde je pronašao dovoljno zlata da otkupi zarobljenike koje su Turci imali.
Posledice[uredi | uredi izvor]
Ova bitka podigla je moral krstašima koji je znatno opao nakon bitke kod Balata. Balduin je planirao da napadne i sam Alepo, ali ga je u tome spreči Boemund II, sin čuvenog krstaškog vođe iz Prvog krstaškog pohoda, koji je postao punoletan i započeo borbe sa grofovijom Edesom. Muslimani će se 1128. godine ujediniti pod mnogo jačim vladarom Zengijem, a krstaška kontrola severne Sirije počeće naglo da slabi.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Fajfrić, Željko (2006). Istorija krstaških ratova. Sremska Mitrovica: Tabernakl. ISBN 978-86-85269-05-9.
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
