Vojna obuka
Vojna obuka (engl. Military education and training) u oružanim snagama je organizovana delatnost kojom se vojna (negde i građanska) lica, jedinice i ustanove osposobljavaju za upotrebu u miru i ratu. Vojna obuka je, u suštini, jedinstveni proces sticanja znanja, veština i navika, odnosno razvijanja psihofizičkih i mentalnih sposobnosti. U oružanim snagama, vojna obuka čini najracionalniji i najorganizovaniji elemenat celokupnog sistema vaspitanja i obrazovanja, i jedan je od najvažnijih zadataka svih komandi, štabova i starešina.[2]
In some countries, military education and training are parts of the compulsory education. The organizers believe that military education can bring some benefits and experiences that cannot be obtained from normal class like setback education. Moreover, participants are able to learn survival skills during the military education, like co-operations and resilience, which help participants improve the capabilities of military personnel in their respective roles.
Obuka regruta[uredi | uredi izvor]
.jpg)
Primarni i početni oblik vojne obuke, obuka regruta, koristi različite tehnike kondicioniranja za resocijalizaciju regruta u vojni sistem,[4][5][6] kako bi se osiguralo da će bez oklevanja izvršavati sva naređenja i da bi naučili osnovne vojne veštine.[7][8][9][10][11] Resocijalizacija kao sociološki koncept podrazumeva proces mentalnog i emocionalnog „preobučavanja” pojedinaca kako bi mogli da deluju u novom okruženju; promoviše promene u stavovima i ponašanju pojedinca. Instruktor vežbe ima zadatak da pripadnike službe osposobi za vojnu upotrebu.
Obuka za specifične uloge[uredi | uredi izvor]
Nakon regrutne obuke, osoblje može proći dalju obuku specifičnu za njihovu vojnu ulogu, uključujući upotrebu bilo koje specijalističke opreme. Tada se obično smatra sposobnim za vojnu službu.
Klasifikacija[uredi | uredi izvor]
Klasifikaciju vojne obuke moguće moguće je vršiti primenom različitih kriterijuma. U najopštijem smislu, deli se na obuku pripadnika oružanih snaga i vojnu obuku ostalih kategorija stanovništva. Obuka pripadnika oružanih snaga deli se na obuku aktivnog i rezervnog sastava, odnosno obuku u operativnim jedinicama i obuku pripadnika drugih komponenata oružanih snaga: teritorijalne odbrane, nacionalne garde, žandarmerije. Isto tako, postoji podela na obuku vidova, rodova i službi. Obuka se, dalje, razvrstava na obuku vojnika (mornara) i starešina, koje se dele na individualnu i zajedničku. Po sadržaju, obuka vojnika deli se na borbenu, tehničku i strojevu, odnosno na opštu i stručnu, a po obimu na pojedinačnu, odeljensku, vodnu, četnu, bataljonsku i sl. U obuci starešina važnu ulogu ima obuka u vojnim školama, na kursevima, u nastavnim centrima i u naučnim institucijama (vojni instituti). Organizacija vojne obuke reguliše se jedinstvenim nastavnim planovima i programima.[2]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Na sadržaj i način izvođenja vojne obuke u jedinicama KoV, odlučujući uticaj kroz istoriju imalo je 5 faktora: društveno uređenje, stepen tehničke opremljenosti i naoružanja, usvojeni sistem organizacije jedinica i komandi, načela ratne veštine i sistem popune i trajanja vojne službe.[2]
U starom veku, vojna obuka vojnika i jedinica sastojala se od pojedinačnog obučavanja u rukovanju raznim vrstama hladnog oružja, i obuci grupa za skupnu borbu, što je dostiglo vrhunac u vojskama antičke Grčke (Sparte i Makedonije) i Rimske republike: rimski vojnici vežbali su borenje dvostruko težim oružjem (za obuku), da bi lakše i spretnije rukovali pravim.[2]
U srednjem veku, organizovane vojne obuke praktično nije bilo, pošto su okosnicu vojske činili vitezovi (pojedinačni borci) i potpuno neobučeni seljaci u pešadiji, sa izuzecima: Mongolska imperija imala je izvrsno obučenu konjicu, a Osmansko carstvo izvrsno obučenu pešadiju, janičare. U doba renesanse, ponovo se pojavljuje najamnička pešadija u Evropi: najobučenije vojske tog vemena su švajcarski kopljanici i landsknehti u Nemačkoj.[2]
Pojavom vatrenog oružja u 16. veku, značaj pešadije ponovo raste, a vojna obuka postaje neophodna. U 17. veku pojavljuju se stajaće vojske i linijski borbeni poredak, a vojna obuka se standardizuje i zasniva na stalnim pravilima. Otvaraju se vojne škole za oficire, u obuci vojnika insistira se na slepoj poslušnosti i mehaničkom izvršavanju borbenih radnji (tzv. dril, praćen telesnim kaznama), a obuka jedinica zasniva se na egzerciru (strojeva obuka vojnika). Najveće rezultate u obuci tog vremena postigla je pruska vojska: pruska pešadija ispaljivala je 3 do 5 plotuna za minut, dok su u ostalim evropskim armijama postizana najviše dva plotuna.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Army – Question for Ministry of Defence”. str. 1. Arhivirano iz originala 26. 2. 2021. g. Pristupljeno 14. 12. 2020.
- ^ a b v g d đ Gažević, Nikola (1973). Vojna enciklopedija (knjiga 6). Beograd: Vojnoizdavački zavod. str. 231—242.
- ^ Klingner, Bruce. „South Korea: Taking the Right Steps to Defense Reform”. The Heritage Foundation.
- ^ Dunivin, Karen (1. 7. 1994). „Military Culture: Change and Continuity”. Armed Forces and Society. 20 (4): 531—547. S2CID 144356759. doi:10.1177/0095327x9402000403.
- ^ Bradley, Christopher (2007). „Veteran Status and Marital Aggression: Does Military Service Make a Difference?”. Journal of Family Violence. 22 (4): 197—209. S2CID 13214683. doi:10.1007/s10896-007-9072-4.
- ^ Herbert, Melissa S. (1993). „From Crinoline to Camouflage: Initial Entry Training and The Marginalization of Women in The Military”. Minerva. 11 (1): 1—11.
- ^ Australia, Department of Defence (2006). „Final report of the Learning Culture Inquiry” (PDF). Pristupljeno 2017-07-01.
- ^ Winslow, Donna (2004). „Misplaced Loyalties: The Role of Military Culture in the Breakdown of Discipline in Two Peace Operations”. Journal of Military and Strategic Studies (na jeziku: engleski). 6 (3). ISSN 1488-559X. Arhivirano iz originala 2017-12-24. g. Pristupljeno 2018-02-19.
- ^ McGurk; et al. (2006). 'Joining the ranks: The role of indoctrination in transforming civilians to service members', (in 'Military life: The psychology of serving in peace and combat [vol. 2]'). Westport: Praeger Security International. str. 13—31. ISBN 978-0275983024.
- ^ Dave, Grossman (2009). On killing : the psychological cost of learning to kill in war and society (Rev. izd.). New York: Little, Brown and Co. ISBN 9780316040938. OCLC 427757599.
- ^ John., Hockey (1986). Squaddies : portrait of a subculture. Exeter, Devon: University of Exeter. ISBN 9780859892483. OCLC 25283124.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Gažević, Nikola (1973). Vojna enciklopedija (knjiga 6). Beograd: Vojnoizdavački zavod.
- McGurk; et al. (2006). 'Joining the ranks: The role of indoctrination in transforming civilians to service members', (in 'Military life: The psychology of serving in peace and combat [vol. 2]'). Westport: Praeger Security International. str. 13—31. ISBN 978-0275983024.
- Australia, Department of Defence (2006). „Final report of the Learning Culture Inquiry” (PDF). Arhivirano (PDF) iz originala 2017-03-01. g. Pristupljeno 2017-07-01.
- Winslow, Donna (2004). „Misplaced Loyalties: The Role of Military Culture in the Breakdown of Discipline in Two Peace Operations”. Journal of Military and Strategic Studies (na jeziku: engleski). 6 (3). ISSN 1488-559X. Arhivirano iz originala 2017-12-24. g. Pristupljeno 2017-12-24.
- Dave., Grossman (2009). On killing : the psychological cost of learning to kill in war and society (Rev. izd.). New York: Little, Brown and Co. ISBN 9780316040938. OCLC 427757599.
- John., Hockey (1986). Squaddies : portrait of a subculture. Exeter, Devon: University of Exeter. ISBN 9780859892483. OCLC 25283124.
- Canada, National Defence and the Canadian Armed Forces (2017). „DAOD 5002-1 - Enrolment”. www.forces.gc.ca (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 2017-12-24. g. Pristupljeno 2017-12-24.
- British Army (2015). „Terms and conditions of service” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 2015-05-01. g. Pristupljeno 2017-12-24.
- Kristiansen, Ryan. „Why Is Getting Out of the U.S. Army So Tough?”. Time (na jeziku: engleski). ISSN 0040-781X. Arhivirano iz originala 2017-08-10. g. Pristupljeno 2017-12-24.
- Bourne, Peter G. (1967-05-01). „Some Observations on the Psychosocial Phenomena Seen in Basic Training”. Psychiatry. 30 (2): 187—196. ISSN 0033-2747. PMID 27791700. doi:10.1080/00332747.1967.11023507.
- Eisenhart, R. Wayne (1975-10-01). „You Can't Hack It Little Girl: A Discussion of the Covert Psychological Agenda of Modern Combat Training”. Journal of Social Issues (na jeziku: engleski). 31 (4): 13—23. ISSN 1540-4560. doi:10.1111/j.1540-4560.1975.tb01008.x.
- Dornbusch, Sanford M. (1955-05-01). „The Military Academy as an Assimilating Institution”. Social Forces. 33 (4): 316—321. ISSN 0037-7732. JSTOR 2573000. doi:10.2307/2573000.
- Huntington, Samuel P. (1957). The soldier and the state : the theory and politics of civil-military relations. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press of Harvard University Press. ISBN 9780674817364. OCLC 569431.
- „The Discipline and Standards Paper” (PDF). British Army. 21. 10. 2013. Pristupljeno 16. 9. 2019 — preko gov.uk.
- „Annex B: Values and Standards of the British Army” (PDF). Queen's Regulations for the Army. British Army. Arhivirano (PDF) iz originala 2016-03-10. g. — preko gov.uk.
- Ricks, Thomas E. „The Widening Gap Between Military and Society”. The Atlantic (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 2017-12-24. g. Pristupljeno 2017-12-24.
- Hockey, J (2003). No more heroes: Masculinity in the infantry (in P Highgate [ed.], 'Military masculinities: Identity and the state'). Westport, Connecticut: Praeger. str. 15—26.</ref><ref>Forces TV (2014-06-02), VIP Visitor Adds Pressure to Parachute Regiment Recruits | Forces TV, Pristupljeno 2017-12-24
- „British Army Bayonet Training”. BenoTota. 2011-12-23. Arhivirano iz originala 2018-08-25. g. Pristupljeno 2017-12-24.
- „Milling: Procedural brief (obtained under the Freedom of Information Act, ref. FOI2017/04225)” (PDF). British Army. mart 2017. Arhivirano (PDF) iz originala 2018-02-19. g. Pristupljeno 8. 12. 2017 — preko vfpgov.org.
- „VIP Visitor Adds Pressure to Parachute Regiment Recruits”. Forces TV. 2. 6. 2014. Pristupljeno 8. 12. 2017 — preko YouTube.
- Milgrom, C.; Finestone, A.; Shlamkovitch, N.; Rand, N.; Lev, B.; Simkin, A.; Wiener, M. (januar 1994). „Youth is a risk factor for stress fracture. A study of 783 infantry recruits”. The Journal of Bone and Joint Surgery. British Volume. 76 (1): 20—22. ISSN 0301-620X. PMID 8300674. doi:10.1302/0301-620X.76B1.8300674.
- Heir, T.; Glomsaker, P. (jun 1996). „Epidemiology of musculoskeletal injuries among Norwegian conscripts undergoing basic military training”. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports. 6 (3): 186—191. ISSN 0905-7188. PMID 8827849. S2CID 22233454. doi:10.1111/j.1600-0838.1996.tb00088.x.
- Gordon, N. F.; Hugo, E. P.; Cilliers, J. F. (1986-04-12). „The South African Defence Force physical training programme. Part III. Exertion-related injuries sustained at an SADF basic training centre”. South African Medical Journal = Suid-Afrikaanse Tydskrif vir Geneeskunde. 69 (8): 491—494. ISSN 0256-9574. PMID 3961645.
- Blacker, Sam D.; Wilkinson, David M.; Bilzon, James L. J.; Rayson, Mark P. (mart 2008). „Risk factors for training injuries among British Army recruits”. Military Medicine. 173 (3): 278—286. ISSN 0026-4075. PMID 18419031. doi:10.7205/milmed.173.3.278
. - Kiernan, Matthew D.; Repper, Julie; Arthur, Antony (2015-01-01). „Why do they fail? A qualitative follow up study of 1000 recruits to the British Army Infantry to understand high levels of attrition” (PDF). Work (na jeziku: engleski). 52 (4): 921—934. ISSN 1051-9815. PMID 26599676. doi:10.3233/wor-152208. Arhivirano (PDF) iz originala 2018-07-19. g. Pristupljeno 2019-01-06.
- Gee, David; Taylor, Rachel (2016-11-01). „Is it Counterproductive to Enlist Minors into the Army?”. The RUSI Journal. 161 (6): 36—48. ISSN 0307-1847. S2CID 157986637. doi:10.1080/03071847.2016.1265837.
- U.S. Army Center for Health Promotion and Preventive Medicine (2004). „A Review of the literature on attrition from the military services: Risk factors for attrition and strategies to reduce attrition” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 9. 8. 2017. g. Pristupljeno 2017-12-25.
- „Louder than words: An agenda for action to end state use of child soldiers”. Child Soldiers International (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 2017-12-06. g. Pristupljeno 2017-12-06.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Mediji vezani za članak Vojna obuka na Vikimedijinoj ostavi
