Dragoslav Maks Janković

Dragoslav Maks Janković
Lični podaci
Nadimak	Maks
Datum rođenja	(1932-04-27)27. april 1932.
Mesto rođenja	Jesenice, Kraljevina Jugoslavija
Datum smrti	11. avgust 1988.(1988-08-11) (56 god.)
Mesto smrti	Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija
Zanimanje	glumac
Veza do IMDb-a
Nagrade Ostale nagrade Nagrada za scenske kretnje „Joakim Vujić”

Dragoslav Maks Janković (Jesenice, 27. april 1932 — Beograd, 11. avgust 1988) bio je glumac, pantomimičar i pedagog, pionir iz oblasti pantomime koji je svoj radni vek posvetio scenskom pokretu.

Biografija

Rođen je 27. aprila 1932. godine u Jesenici, današnja Slovenija. Osnovnu školu učio je u Jesenicama, Smederevu, Subotici i Novom Sadu, a gimnaziju je završio 1952. godine u Vršcu, gde je napravio prve glumačke korake kao glumac amater. Studirao je glumu na Pozorišnoj akademiji u Beogradu, u periodu od 1952. do 1956. godine, posle čega je dobio prvi angažman u Narodnom pozorištu u Mostaru, gde je igrao do 1961. godine.

Kao stipendista francuske vlade otišao je 1960. godine u Pariz na usavršavanje pantomime. Prvo je pohađao pantomimu kod Etjena Dekrua i Marsela Marsoa, a kasnije i školu Ecole Lecoq – Mime Education du Comedien koju završava 1961. godine. Po povratku iz Francuske dobio je angažman u Srpskom narodnom pozorištu u Novom sadu, gde je ostao do 1973. godine, gde je ostvario tridesetak manjih, uglavnom epizodnih uloga. Njegov najvredniji doprinos teatru je iz oblasti pantomime i scenskog pokreta. U Novom Sadu bavio se pedagoškim radom u Dramskom studiju Srpskog narodnog pozorišta, u kojem je predavao scenski pokret od 1964/1965. do 1969/1970. godine.

Zatim je otišao na Akademiju umetnosti u Beogradu, gde je predavao scenske kretnje. Jedno vreme je igrao i na beogradskim scenama, ali se ubrzo posvetio samo pedagoškom radu. Međutim, umetničku aktivnost nastavio je kao autor scenskog pokreta u mnogim predstavama u jugoslovanskim teatrima, kao i tv-emisijama.

Nekoliko puta se okušao i kao reditelj („Flora gospodina Florijana”, „Krevet za tri osobe”), a bio je pomoćnik reditelja u: „Prosjačkoj operi”, „Nedelji u Njujorku”, „Gospođi Bovari”, „Velikom Maku” i u operi „Hajde da stvaramo operu”. Po jednu ulogu imao je u operi „Slepi miš” i baletu „E = mc²”. Zapažene rezultate je postigao u radu sa amaterima Ateljea mladih u Pančevu.

Dobitnik je Nagrade za scenske kretnje 1979. godine na Susretu profesionalnih pozorišta Srbije „Joakim Vujić”.

Umro je u Beogradu 11. avgusta 1988. godine.

Literatura

• Novosadski glumac Dragoslav Janković ne može bez pantomime, Politika ekspres, 10. 10. 1967.
• Docent, Dnevnik, 20. 10. 1970.
• M. Mirković, Ne gazite travu, Politika ekspres, 3. 3. 1971.
• Ž. Jovanović, Naš kritičar je video: Čovek u kavezu, Večernje novosti, 14. 6. 1971.
• D. Nikolić, Jubilarne predstave u Drami SNP-a, Pozorište, N. Sad, 1974, br. 6, s. 8.
• P. Volk; Beogradsko glumište, Beograd 2001, s. 728-729.

Spoljašnje veze

• Dragoslav Jankovic na sajtu IMDb (jezik: engleski)