Dušan Gligorijević
| dušan gligorijević | ||||
|---|---|---|---|---|
 Dušan Saša Gligorijević | ||||
| Lični podaci | ||||
| Datum rođenja | 3. novembar 1920. | |||
| Mesto rođenja | Brestovac, kod Bora, Kraljevina SHS | |||
| Datum smrti | 22. septembar 2008. (87 god.) | |||
| Mesto smrti | Zaječar, Srbija | |||
| Profesija | ekonomista | |||
| Delovanje | ||||
| Član KPJ od | 1941. | |||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | |||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije 1941—1945. | |||
| Odlikovanja |
| |||
Dušan Saša Gligorijević (Brestovac, kod Bora, 3. novembar 1920 — Zaječar, 22. septembar 2008) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, ekonomista, društveno-politički radnik SR Srbije i SFR Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 3. novembra 1920. godine u Brestovcu, kod Bora. Diplomirao je na Ekonomskom fakultetu u Beogradu.
Član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) postao je 1939. godine, a Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) 1941. godine. Od jula iste godine učestvovao je u Narodnooslobodilačkoj borbi, u kojoj je bio politički komesar čete, bataljona i brigade; a nakon oslobođenja obavljao je različite funkcije u Vladi Narodne Republike Srbije.
Bio je direktor Borskog i Kostolačkog rudnika, predsednik opštine Bor i Narodnog odbora sreza Zaječar, potpredsednik Republičke privredne komore, sekretar za industriju i trgovinu Izvršnog veća Srbije, kao i potpredsednik Izvršnog veća SR Srbije od 1967. do 1969. godine.[1]
U međuvremenu se nalazio na mestu sekretara Gradskog komiteta Saveza komunista Beograda, a od 1984. godine bio je predsednik Odbora za ekonomske odnose sa inostranstvom u Veću republika i pokrajina. Biran je za člana Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije od 1974. i Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije, 1978. i 1982. godine. Bio je član Predsedništva Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije i delegat u Skupštini Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije.
Umro je 22. septembra 2008. u Zaječaru.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima je i Orden jugoslovenske zastave sa lentom.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Jugoslovenski savremenici: ko je ko u Jugoslaviji; „Hronometar“; Beograd; 1970.
- Enciklopedija Jugoslavije; Jugoslovenski i leksikografski zavod „Miroslav Krleža“; Zagreb; 1986.
- Kako smo smenjeni: Govore bivši direktori velikih kolektiva u Srbiji; „Privredni pregled“; Beograd; 1989.
