Erkenj
| Erkenj mađ. Örkény | |
|---|---|
 Palata u Erkenju | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Mađarska |
| Region | Centralna Mađarska |
| Županija | Pešta |
| Srez | Dabaš |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2018. | 4.721[1] |
| — gustina | 103,3 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 47° 04′ 26″ S; 18° 15′ 14″ I / 47.0738° S; 18.2540° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 36,44 km2 |
  Erkenj Erkenj na karti Mađarske | |
| Poštanski broj | 2377 |
| Pozivni broj | (+36) 29 |
| Veb-sajt | |
| www.orkeny.hu/ | |
Erkenj (mađ. Örkény) je naselje u centralnoj Mađarskoj. Erkenj je veće naselje u okviru peštanske županije.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Lokacija[uredi | uredi izvor]
Erkenj se nalazi u južnom delu peštanske županije, u okrugu Dabaš. Udaljen je 53 kilometra od centra Budimpešte i 36 kilometara od Kečkemeta. Čitavo njegovo područje prostire se na peščanom grebenu Kiškunšag i time holocenski rečni pesak čini tlo naselja.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Sačuvalo se samo nekoliko tragova istorije naselja pre turskog perioda. Vrlo je verovatno da je u vreme Arpada bio jedno od stražarskih mesta na državnom putu između Budima i Segedina. Prvi konkretan pomen potiče iz 1424. godine, kada je kralj Žigmund poklonio Evrkin (Ewrkin) svojoj ženi Borbali. Godine 1490. kralj Ulaslo ga je poklonio porodici Harasti, a posle nekoliko promena vlasništva došao je u posed porodice Ferenci. Naselje je verovatno uništeno početkom turske okupacije, njegovi stanovnici su potražili utočište u gradovima Kečkemet i Nađkereš. Turska uprava je 1562. godine pominjala Erkenj kao pustoš pogodnu za sticanje prihoda. Tokom 1600-ih, Kečkeme je iznajmio svoju teritoriju za potrebe ispaše. Nakon proterivanja otomanskih osvajača, naselje je opustelo, ali su nakon Rakocijevog rata za nezavisnost počeli da se infiltriraju prvi stanovnici.
Erkenj je bio teško pogođen Prvim svetskim ratom zbog visokog udela radne snage neophodnog u poljoprivrednim poslovima, a mnogi ljudi su poginuli na frontovima. Godine 1921. na Glavnoj uluci je izgrađena moderna škola, u kojoj je 1926. godine počela poljoprivredna obuka. Veličina veleposeda opadala je vrlo sporo, pokrivala je oko 50% poljoprivrednog zemljišta pre Drugog svetskog rata. Selo je pretrpelo još jedan značajan gubitak stanovništva tokom Drugog svetskog rata. U novembru 1944. godine, nemačka vojska je postavila tešku artiljeriju između kuća u selu da zaustavi napredovanje Sovjeta. U bici koja se odigrala 1. i 2. novembra, Crvena armija je preuzela kontrolu nad naseljem i potom naselje koristila kao bazu za opsadu Budimpešte. Do kraja opsade grada u Erkenju su radile vojne bolnice, domovi za oporavak i održavanje. Februara 1945. osnovan je seoski komitet za raspodelu zemljišta, a stara velika imanja podeljena su na 400 potražilaca.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Tokom popisa iz 2011. godine, 88% stanovnika se izjasnilo kao Mađari, 20,2% kao Romi, a 0,5% kao Rumuni (11,8% se nije izjasnilo).
Verska distribucija je bila sledeća: rimokatolici 41%, reformisani 6,1%, luterani 0,4%, grkokatolici 0,3%, nedenominacioni 32,3% (17,8% se nije izjasnilo).[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Gazetteer of Hungary, 1st January 2015. Hungarian Central Statistical Office. 2015. Arhivirano iz originala 2016-07-15. g.</ref
- ^ Örkény Helységnévtár
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
