Zdravko Gojković
Zdravko Gojković | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1930. |
| Mesto rođenja | Osječani, Doboj, Kraljevina Jugoslavija |
Zdravko Gojković (Osječani, Doboj, 1930) srpski je pisac, novinar, zadužbinar i donator. Urednik je i sastavljač više publikacija i zbornika za decu i omladinu. Član je Udruženja književnika Republike Srpske, počasni član Sveslovenskog književnog društva.[1] Njegova zadužbina se nalazi u Beogradu.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen u Osječanima kod Doboja, RS, 1930. godine. Srednju i višu školu je završio u Beogradu. Objavljuje poeziju, prozu, pesme za decu, i aforizme. Osnivač je lista Glas Trebave.[1]
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
Objavljena izvedena dela[uredi | uredi izvor]
- Do you love me? (1980) ,
- Moji razredni drugovi (1980) ,
- Moji školski drugovi (1984) ,
- Radosnica za prvorođenčad (1985) ,
- Ljubav i nespokoj (1988) ,
- Kralj Nikola- Balkanska carica (1989) ,
- Zla sreća (1993) ,
- Igra čarobnih krila (1993) ,
- Odzivi smrti (1995) ,
- Ljubavna poezija (1997) ,
- Smrznuti cvetovi (1998) ,
- U lavirintu vremena (1998) ,
- Ljubav i nespokoj (1999) ,
- Vilinski dvori,
- Aforizmi (1999).
Knjiga poezije „Carski sonet“ Zdravka Gojkovića ima sve šanse da dugo potraje kao privilegija pravih poznavalaca i ljubitelja poezije, muzike reči, čarolije izgovorenog zvuka od koje je kod Orfeja kamenje poigravalo, kojom je pripitomljavao zveri i ptice.
Zamir, simbol stvaralačke moći arhitekta izmaštanog sveta, sagradio je šestog dana stvaranje sveta, sedmo čudo.
Zdravko Gojković u ovoj knjizi prati sedam vekova tradicije soneta. On dodiruje same vrhove, odabira ono što je nahjlepše i najznačajnije i to radi vrlo znalački.
U ovoj knjizi soneta Gojković je uspeo da nam u punom svetlu ..... čovekovog uzleta jedne pesničke forme u kojoj je došla do izražaja zbijenost emocija i snaga simbola. Sva ozarena nekim unutrašnjim sjajem, najtananijim ljudskim osećanjima, sva plamti od emocija.
Zastupljenost u antologijama i književnim kritikama[uredi | uredi izvor]
- Što god hoćeš reci samo,
- Đačke pesme,
- Vrag i šala,
- Antologija ljubavne poezije,
- Otadžbina se brani pesmom..
Prevodi[uredi | uredi izvor]
Aforizmi na ruski jezik.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Visoko priznanje Krleža,
- beloruska Povelja za književnost,
- Priznanje „ Dositej Obradović“ (Biblioteka grada Beograda),
- Priznanje opštine Vračar za kulturu,
- Priznanje Udruženja književnika Republike Srpske za književnost.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Zadužbina velikog srca”. Novosti. Pristupljeno 19. 1. 2019.