Pređi na sadržaj

Kristofer Hičens

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Kristofer Hičens
Kristofer Hičens
Lični podaci
Puno imeKristofer Erik Hičens
Datum rođenja(1949-04-13)13. april 1949.
Mesto rođenjaPortsmut, Ujedinjeno Kraljevstvo
Datum smrti15. decembar 2011.(2011-12-15) (62 god.)
Mesto smrtiHjuston, SAD

Kristofer Erik Hičens (engl. Christopher Hitchens; Portsmut, 13. april 1949Hjuston, 15. decembar 2011) je bio anglesko-američki pisac, novinar, književni, religijski i društveni kritičar.

Pisanjem se bavio više od četiri decenije[1]. Pisao je kolumne za Vanity Fair, The Atlantic, Slate, World Affairs, The Nation i Free Inquiry. Često je gostovao u raznim emisijama i na predavanjima o religiji.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Kristofer Erik Hičens je rođen u Portsmutu, Engleska, 13. aprila 1949. Iako je zadržao britansko državljanstvo, postao je američkim građanin na stepenicama Džefersonovog spomenika na svoj 58. rođendan, 13. aprila 2007. Njegova poslednja knjiga Hitch-22: А Memoir, objavljena u junu 2010. Na turneji kojom je promovisao knjigu otkriven mu je rak jednjaka, o čemu je vrlo otvoreno pisao[2].

Brat Kristofera Hičensa, Piter Hičens je takođe poznati novinar, koji piše kolumne za Daily Mail.

Profesionalna karijera

[uredi | uredi izvor]

Hičens je poznat po svojim oštrim kritikama javnih ličnosti, među kojima su i Henri Kisindžer, Bil Klinton, Hilari Klinton, Majka Tereza i četrnaesti Dalaj Lama[3]. Zahvaljujući svom agresivnom stilu debatovanja, postao je ujedno hvaljena i kontroverzna figura. U početku svoje karijere političkog posmatrača i polemičara istaknuo se u novinama i časopisima s leve strane političkog spektra u Ujedinjenom Kraljvstvu i Sjedinjenim Državama. Godine 1989, se započeo distancirati od uhodane levice, nakon po njegovim rečima „mlake reakcije“ evropske levice na fatvu za ubistvo Salmana Rušdija. Teroristički napadi 11. septembra 2001. su osnažili njegovu podršku intervencionističkoj spoljnoj politici Sjedinjenih Država, i glasnu kritiku onoga što je nazivao „fašizmom s islamskim licem“. Zbog mnogih članaka u kojima izražava podršku Ratu u Iraku proglašen je neokonzervativcem te stekao pežorativni nadimak Blitkon, dok on sam insistira da nije „konzervativac bilo koje vrste“[4].

Hičens je bio jedan od nositelja pokreta "Novog ateizma". Sebe je opisivao kao antiteistu, i vernika u filozofske vrednosti prosvjetiteljstva.[5] Tvrdi da bi osoba „mogla biti ateista i priželjkivati da je verovanje u boga ispravno“, ali da je „antiteist, termin za kojeg želim da uđe u cirkulaciju, neko kome je drago da ne postoje dokazi za takvu tvrdnju"[6]. Veruje da je koncept boga ili vrhovnog bića totalitarno verovanje koje uništava ličnu slobodu, te da bi slobodni izraz u naučna dostignuća trebalo da zameni religiju kao sredstvo podučavanja etike i definisanja ljudske civilizacije. Hičens često govori protiv avramskih religija ili kako ih on zove “tri velika monoteizma” (judaizam, hrišćanstvo i islam).

Kritici religije posvetio je svoj bestseler iz 2007, Bog nije veliki. U knjizi Bog nije veliki proširio je kritiku na sve religije, uključujući i one koje su retko kritikovane od strane zapadnih sekularista kao što su hinduizam i neopaganizam. „Bog nije veliki“ je bila nominovana za američku nagradu National Book Award 2007. godine.

Bibliografija

[uredi | uredi izvor]
Kristofer Hičens kako čita svoje memoare

Hičens je bio vrlo plodan pisac.

  • 1984 Cyprus. Quartet. Revised editions as Hostage to History: Cyprus from the Ottomans to Kissinger, 1989 (Farrar, Straus & Giroux) and 1997 (Verso)
  • 1987 Imperial Spoils: The Curious Case of the Elgin Marbles , Hill and Wang
  • 1988 Blaming the Victims: Spurious Scholarship and the Palestinian Question Verso. ISBN 978-0-86091-887-5. Reissued, 2001
  • 1988 Prepared for the Worst: Selected Essays and Minority Reports Hill and Wang. ISBN 978-0-8090-7867-7.
  • 1990 The Monarchy: A Critique of Britain's Favorite Fetish, Chatto & Windus Ltd
  • 1990 Blood, Class and Nostalgia: Anglo-American Ironies, Farrar Straus & Giroux (T) (June 1990)
  • 1993 For The Sake Of Argument, Verso
  • 1995 The Missionary Position : Mother Teresa in Theory and Practice, Verso
  • 1997 The Parthenon Marbles: The Case for Reunification, Verso
  • 1999 No One Left to Lie To: The Values of the Worst Family, Verso
  • 2000 Unacknowledged Legislation: Writers in the Public Sphere, Verso
  • 2001 The Trial of Henry Kissinger. Verso.
  • 2001 Letters to a Young Contrarian, Basic Books
  • 2002 Why Orwell Matters also Orwell's Victory. . Basic Books. ISBN 978-0-465-03050-7. 
  • 2003 A Long Short War: The Postponed Liberation of Iraq. Plume/Penguin Group. ISBN 978-0-452-28498-2.
  • 2004 Love, Poverty, and War: Journeys and Essays, Thunder's Mouth. . Nation Books. ISBN 978-1-56025-580-2. 
  • 2005 Thomas Jefferson: Author of America. . Eminent Lives/Atlas Books/HarperCollins Publishers. ISBN 978-0-06-059896-9. 
  • Thomas Paine's Rights of Man: A Biography. Atlantic Monthly Press. 2006. ISBN 978-0-87113-955-9. 
  • 2007 God Is Not Great: How Religion Poisons Everything. . Twelve/Hachette Book Group USA/Warner Books. ISBN 978-0-446-57980-3.  / Published in the UK as God is not Great: The Case Against Religion. . Atlantic Books. ISBN 978-1-84354-586-6. 
  • 2008 Christopher Hitchens and His Critics: Terror, Iraq and the Left. . New York University Press. ISBN 978-0-8147-1687-8. 
  • 2008 Is Christianity Good for the World?—A Debate. ISBN 978-1-59128-053-8.
  • 2010 Hitch-22: A Memoir, Twelve. ISBN 978-0-446-54033-9.
  • 2011 Arguably: Essays by Christopher Hitchens, Twelve. UK edition as Arguably: Selected Prose, Atlantic. ISBN 978-1-4555-0277-6. /. ISBN 978-1-4555-0277-6.
  • 2012 Mortality, Twelve. ISBN 978-1-4555-0275-2. /. ISBN 978-1-4555-0275-2. UK edition as Mortality. . Atlantic Books. ISBN 978-1-84887-921-8.  /. ISBN 978-1-84887-921-8.
  • 2015 And Yet...: Essays, Simon & Schuster. ISBN 978-1476772066.

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Christopher Hitchens In Depth Book TV, 2. septembra 2007, Pristupljeno 21. 3. 2011.
  2. ^ Topic of Cancer Vanity Fair, septembar 2010, Pristupljeno 21. 3. 2011.
  3. ^ The fanatic, fraudulent Mother Theresa Slate, 20. oktobra 2003, Pristupljeno 21. 3. 2011.
  4. ^ Eaton, George Interview: Christopher Hitchens New Statesman, 12. jula 2010, Pristupljeno 21. 3. 2011.
  5. ^ Naši uzori, Pristupljeno 9. 4. 2013.
  6. ^ Andre Mayer Nothing Sacred: Journalist and provocateur Christopher Hitchens picks a fight with God CBC, 14. maja 2007, Pristupljeno 21. 3. 2011.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]