Miloje Lazarević
| Miloje Lazarević | |
|---|---|
 Miloje Lazarević u hercegovačkoj narodnoj nošnji. | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 24. septembar 1916. |
| Mesto rođenja | Čačak, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 10. jun 1995. (78 god.) |
| Mesto smrti | Čikago, SAD |
| Obrazovanje | Vojna akademija |
| Porodica | |
| Supružnik | Nevenka |
| Deca | Lepa i Jovan |
| Roditelji | Dimitrije Poleksija |
| Vojna karijera | |
| Služba | 1936–1941 1941–1946 |
| Vojska | Jugoslovenska vojska Jugoslovenska vojska u otadžbini |
| Rod | pješadija |
| Čin | Kapetan II klase |
| Jedinica | Prva nevesinjska brigada |
| Učešće u ratovima | Drugi svetski rat |
Miloje Lazarević, (Čačak, 24. septembar 1916 – 10. jun 1995, Čikagu) bio je pješadijski kapetan u Jugoslovenskoj vojsci. Tokom Drugog svjetskog rata vršio je dužnosti načelnika štaba Nevesinjskog korpusa, komandanta Prve nevesinjske brigade i komandanta Hercegovačke leteće brigade Jugoslovenske vojske u otadžbini.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođene je 1916. u Čačku od oca Dimitrija i majke Poleksije. Imao je brata Jovana koji je takođe bio aktivni pripadnik Jugoslovenske vojske u Otadžbini. Prije upisa u Vojnu akademiju završio je četiri razreda gimnazije. Nižu školu Vojne akademije 1. oktobra 1931. koju je uspješno završio 1936. godine. U čin potporučnika je unaprijeđen 1. oktobra 1936. i raspoređen je u Peti pješadijski puk "Kralj Milan" u Valjevu. U ovoj jedinici je službovao do 19. novembra 1938. kada je prekomandovan u Prvu pješadijsku podoficirsku školu u Beogradu. Proizveden je u čin pješadijskog poručnika 1. oktobra 1940.[1] U podoficirskoj školi nalazio se na dužnosti vodnika sve do napada Trećeg rajha na Kraljevinu Jugoslaviju. Učesnik je vojnog puča 27. marta 1941. i svjedok bombardovanja Beograda 6. aprila 1941.[2]
Kraj Aprilskog rata zatekao ga je na položaju kod Mostara i tada je prvi put ranjen tokom gušenja ustaško-hrvatske pobune u vojsci. Sa tek zaliječenom nogom vratio se u Srbiju, prvo u selo Jabučje kod Lajkovca, a potom i u Beograd. Preko beogradske četničke organizacije ubrzo je dobio ratni raspored (po ličnom zahtjevu) i upućen je u Hercegovinu. Bio je komandant Nevesinjskog četničkog odreda početkom juna 1942. Vodio je ovaj odred u pobjedi nad partizanskim jedinicama na Gatu. Bio je i prvi komandant Nevesinjske brigade od njenog formiranja 1942. do 1943. Čin kapetana II klase dobio je 1. oktobra 1943. godine.
Tokom ljeta 1943. obavljao je dužnost privremenog komandanta Druge sarajevske brigade Romanijskog korpusa. Nakon povratka u Hercegovinu postavljen je 1943. na mjesto načelnika štaba Nevesinjskog korpusa i ujedno je vraćen na mjesto komandanta Nevesinjske brigade kojom je komandovao sve do 1944. Krajem septembra 1944. učestvuje u napadu na Njemačke snage u Trebinju. U maju 1945. uspijeva da preko Slovenije odstupi za Italiju. U izbjegličkom logoru Eboli bio je smješten do 1946.[2] Nakon zatvaranja logora Eboli, živi u Bariju i Rimu radeći teške fizičke poslove da bi se prehranio. Iseljeničku vizu dobija 1950. i emigrira za SAD gdje stiže 17. jula iste godine i odlazi prvo u Njujork, kod svog brata Jovana (preminuo 17. juna 1953) koji je tada radio na radio programu "Glas Amerike". Preseljava se u Čikago gdje je kao običan radnik radio u dvije kompanije. Tek 1955. u SAD dolazi i njegova supruga Nevenka (rođena Vasiljević, iz Mostara sa kojom se vjenčao 28. avgusta 1943. u selu Bogojevići kod Trebinja) i ćerka Lepa. Dvije godine kasnije, 4. novembra 1957. dobija sina Jovana. Supruga Nevenka preminula je 16. marta 1994.[3] U emigraciji je nastavio svoj nacionalni rad kroz organizacije u kojima je bio član: Srpska narodna odbrana, Organizacija Srpskih četnika "Ravna Gora", Kulturnog kluba "Sveti Sava" i lokalnog crvenog odbora. Često je pisao članke za emigrantsku štampu. Ponekad je objavljivao članke i u "Čikago tribjunu".[3]
Preminuo je 10. juna 1995. godine u Čikagu, a sahranjen je na groblju manastira Svetog Save u Libertvilu, država Ilinois.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Jevtić, Branko (2013). Ratni dnevnik poručnika Miloja Mila Lazarevića, načelnika štaba Nevesinjskog korpusa, komandanta Prve nevesinjske brigade, komandanta Hercegovačke leteće brigade. Beograd: Beoknjiga. str. 35. ISBN 978-86-7694-435-4.
- ^ a b v Jevtić, Branko (2013). Ratni dnevnik poručnika Miloja Mila Lazarevića, načelnika štaba Nevesinjskog korpusa, komandanta Prve nevesinjske brigade, komandanta Hercegovačke leteće brigade. Beograd: Beoknjiga. str. 36. ISBN 978-86-7694-435-4.
- ^ a b Jevtić, Branko (2013). Ratni dnevnik poručnika Miloja Mila Lazarevića, načelnika štaba Nevesinjskog korpusa, komandanta Prve nevesinjske brigade, komandanta Hercegovačke leteće brigade. Beograd: Beoknjiga. str. 212. ISBN 978-86-7694-435-4.
