Монитор (časopis)
| Vlasnik | Miodrag Perović |
|---|---|
| Osnivanje | 19. oktobar 1990. god. |
| Jezik | srpski |
| Sedište | Podgorica |
| Veb-sajt | http://www.monitor.co.me/ |
Monitor je nedeljnik koji izlazi u Podgorici.
Istorijat[uredi | uredi izvor]
Pokrenut je 19. oktobra 1990. godine od strane novinarke Milke Tadić Mijović, izdavača Miodraga Perovića i biznismena Stanislava Koprivice. Časopis je nastao u vreme kada je ukinut jednopartijski politički sistem u SFR Jugoslaviji i kada su se njene konstitutivne republike spremale za parlamentarne izbore sa više stranaka.
Socijalističkom Republikom Crnom Gorom je vladao crnogorski ogranak Saveza komunista Jugoslavije (SKJ); tačnije trijumvirat Momira Bulatovića, Mila Đukanovića i Svetozara Marovića[1] koji su na vlast došli prethodne godine tokom antibirokratske revolucije, administrativnog puča unutar Saveza komunista Crne Gore koji je pokrenuo Slobodan Milošević i sproveden uz veliki doprinos pomoći od aparata državne bezbednosti.
Prvi broj lista štampan je u Sarajevu u tiražu od 20.000 primeraka, a potom distribuiran u SR Crnoj Gori gde je prodat u simboličnom broju – svega nekoliko stotina primeraka. Iako je časopis kao osnivače naveo 76 pojedinaca (među njima političari Slavko Perović, Žarko Rakčević, Ljubiša Stanković, Dragiša Burzan i drugo),[2] u stvari samo glavni i odgovorni urednik Miodrag „Miško“ Perović i glavni finansijer Stanislav „Ćano“ Koprivica su imali stvarni uticaj na uređivačku politiku. Nakon loše prodaje prvog broja, časopis je zapravo bankrotirao i održavan je u životu samo putem pojedinačnih donacija. U Sarajevu je štampano i narednih osam brojeva.
Pošto je Koprivica izdašno finansirao i Liberalni savez Crne Gore (LSCG) i Socijaldemokratsku partiju (SDP), Monitor je u suštini bio još jedan krak istog političkog fronta. Donekle sličan po tonu i političkom stavu drugim novopokrenutim liberalnim publikacijama širom Jugoslavije, poput beogradskog Vremena ili splitskog Feral Tribune-a, Monitor je takođe bio kritičan prema rastućem nacionalizmu širom zemlje, posebno prema vlastima predvođenim Slobodanom Miloševićem u SR Srbija. Štaviše, često je kritikovao komunističko rukovodstvo SR Crne Gore, smatrajući ih Miloševićevim pijunima.
Kako se Savez komunista Crne Gore transformisao u Demokratsku partiju socijalista Crne Gore (DPS) u julu 1991. godine, a Jugoslavija počela da se raspada u ratu, Monitor je zauzeo antiratni stav uz naglašenu kritiku učešća i napora Crne Gore u napadu na Konavle i opsadi Dubrovnika. Upravljan iz porodične kuće u podgoričkoj Dalmatinskoj ulici, magazin je intenzivno kritikovao vladajuću partiju DPS i njeno rukovodstvo: crnogorskog premijera Mila Đukanovića, crnogorskog predsednika Momira Bulatovića, kao i glavnog ideologa režima i tadašnjeg partijskog lidera Svetozara Marovića. Njegove improvizovane kancelarije bile su čak i bombardovane tokom opsade Dubrovnika. U istom periodu, a posebno nakon stvaranja Savezne Republike Jugoslavije nakon crnogorskog referenduma 1992. godine, Monitor je kroz tekstove i mediju aktivnost podržavao nezavisnost Crne Gore, što ga je još više politički i ideološki svrstalo sa LSCG i SDPCG.
Do proleća 1994. Koprivica je uglavnom prekinuo finansijsku podršku Monitoru, kada je Miško Perović preuzeo i taj aspekt rada časopisa. Organizaciono, časopis je bio pod okriljem Perovićevog preduzeča Montenegropublic. Iako je Džordž Soroš već imao zapaženu ulogu u finansiranju Monitora preko lokalnog ogranka njegove novoosnovane mreže Instituta za otvoreno društvo, ta povezanost je postala još izraženija nakon odlaska Koprivice.
Septembra 1995. godine, mjesto časopisa u organizacionoj strukturi Montenegropublic-a se promijenilo kada je registrovan u okviru kompanije kao poseban subjekt sa Željkom Ivanovićem kao izvršnim direktorom.[3] Istom prilikom, isto je urađeno i sa ostalim sredstvima informisanja kompanije Montenegropublic: radio stanicom Antena M i radio produkcijskim studiom Mouse.
Krajem 1990-ih, većina na spisku prvobitnih vlasnika svoj udeo u časopisu prepisala je na Perovića, koji je tako postao jedini vlasnik.[4]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ SKCG campaign for 1990 parliamentary elections in Montenegro - first multy-party elections
- ^ Miodrag Perović, dvadeset godina nakon rušenja Berlinskog zida: Crna Gora je zarobljena zemlja koja tek treba da doživi svoju 1989, projektovana da bude zemlja posluge oligarha i mafijaša, Monitor, December 19, 2009
- ^ Srđan Kusovac: Krajem 1995 započeli su realizaciju projekta “dnevni list”; Pobjeda, 25 March 2010
- ^ Srđan Kusovac o stvaranju “Monitora”, Jokić: Miodrag Perović je procijenio da bi ga spor kompromitovao, jer bi se iznijela istinu o načinu na koji je stekao ogroman novac koji je kasnije, kako sam saznao uložio i u banke čija će se vrijednost mjeriti stotinama miliona eura
