Psihodinamska psihoterapija, ili psihoanalitički orijentisana psihoterapija, nastala je iz Frojdove (ortodoksne) psihoanalize. Uže određenje ističe da je psihodinamska terapija psihičko delovanje koje se odvija u odnosu između klijenta i terapeuta, a koje utiče na ublažavanje teškoća klijenata u saznajnom i društvenomrazvoju. Psihičko delovanje je pretežno usmereno na rešavanje svesnih i presvesnih, ali i nesvesnih međuličnih i unutrašnjih psihičkihodnosa i sukoba. Za razliku od psihoanalize, ovaj vid psihoterapije ne pokušava da u tolikom obimu (kao klasična psihoanaliza) promeni strukturu ličnosti. Za vreme terapijskih sesija, koje se održavaju jednom ili dvaput nedeljno, u isto vreme, klijent ne leži na kauču, nego sedi naspram terapeuta (koji se u psihoanalizi nalazi izvan vidokruga). Terapija se zasniva na analiziranju slobodnih asocijacija klijenta, a od značaja je i tumačenje snova.
