Rene Kleman
| Rene Kleman | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Fotografija Klemana, 1995. | |||||||
| Lični podaci | |||||||
| Datum rođenja | 18. mart 1913. | ||||||
| Mesto rođenja | Bordo, Francuska | ||||||
| Datum smrti | 17. mart 1996. (67 god.) | ||||||
| Mesto smrti | Monte Karlo, Monako | ||||||
| Veza do IMDb-a | |||||||
| |||||||
Rene Kleman (Francuski: [klemɑ̃]; 18. mart 1913 – 17. mart 1996) bio je francuski filmski reditelj i scenarista.
Život i karijera[uredi | uredi izvor]
Klemen je studirao arhitekturu na École des Beaux-Arts gde je razvio interesovanje za filmsko stvaralaštvo. Godine 1936. režirao je svoj prvi film, 20-minutni kratki film koji je napisao i igrao Žak Tati. Klemen je proveo drugi deo 1930-ih stavarajući dokumentarne filmove u delovima Bliskog istoka i Afrike. Godine 1937. on i arheolog Žil Bartu su bili u Jemenu i pripremali se za snimanje dokumentarnog filma, prvog ikada o toj zemlji i koji uključuje jedinu poznatu filmsku sliku imama Jahje.
Prošlo je skoro deset godina pre nego što je Kleman režirao igrani film. Njegov francuski film otpora La Bataille du rail (1945), postigao je veliki kritičarski i komercijalni uspeh, Kleman postao jedan od najuspešnijih i najuglednijih reditelja u svojoj zemlji, koji je osvojio brojne nagrade, uključujući dva filma koja su osvojila Oskara za najbolji film na stranom jeziku, prvi 1950. za Zidovi Malapage i drugi vreme dve godine kasnije za Zabranjene igre (Jeux interdits). Kleman je imao međunarodni uspeh sa nekoliko filmova, ali njegovo ostvarenje iz 1966. Da li Pariz gori? Film, koji su napisali Gor Vidal i Frensis Ford Kopola, a producirao Pol Grec, bio je promašaj na blagajnama.
Počeo je da režira Play Dirty ali je rano prekinuo produkciju zbog sporova sa producentom filma Harijem Salcmanom.[1]
Godine 1973. bio je član žirija 8. Moskovskog međunarodnog filmskog festivala.[2]
Kleman je nastavio da snima nekoliko filmova do svog penzionisanja 1975. godine, uključujući međunarodni uspeh sa Jahačem na kiši u kojem su glumili Čarls Bronson i Marlen Žober. Godine 1984. francuska filmska industrija odlikovala je njegov životni doprinos filmu specijalnom nagradom Cezar.
Klemenova druga supruga bila je scenaristkinja rođena u Irskoj Johana Harvud koju je upoznao na snimanju svog filma Monsieur Ripois iz 1954.[3]
Kleman je umro 1996. i sahranjen je na lokalnom groblju u Mentonu na francuskoj rivijeri gde je proveo godine u penziji.
Odabrane nagrade[uredi | uredi izvor]
- 1946: Međunarodna nagrada žirija na filmskom festivalu u Kanu - La Bataille du rail
- 1949: Nagrada filmskog festivala u Kanu za najbolju režiju - Zidovi Malapage
- 1952: Zlatni lav na Venecijanskom filmskom festivalu - Zabranjene igre
- 1952: Nagrade njujorškog kruga filmskih kritičara za najbolji film na stranom jeziku – Zabranjene igre
- 1953: Nagrada BAFTA za najbolji film - Zabranjene igre
- 1954: Prik du žirija na filmskom festivalu u Kanu - Monsieur Ripois
- 1956: Zlatni lav na Venecijanskom filmskom festivalu - Gervaise
- 1956: Nagrada BAFTA za najbolji film - Gervaise
Odabrana filmografija[uredi | uredi izvor]
- Pariz noću, 1939.
- Zidovi Malapage, 1949.
- Zabranjene igre (Zabranjene igre), 1952.
- Ovo ljuto doba
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Play Dirty”. Filmfacts. 12: 90.
- ^ „8th Moscow International Film Festival (1973)”. MIFF. Arhivirano iz originala 2013-01-16. g. Pristupljeno 2012-12-25.
- ^ Field, Matthew (2012). „Johanna Harwood Interview”. Movie Classics: A Cinema Retro Special Edition Magazine. Solo Publishing (4).
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Rene Klemen na sajtu IMDb (jezik: engleski)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
